Είχε γεννηθεί στις 8 Φεβρουαρίου 1913 στη Σμύρνη και μετά τη Μικρασιαστική Καταστροφή εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα.
Με σπουδές νομικών στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, έγινε διδάκτορας, ενώ εξελέγη καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επίσης έχει διδάξει στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και στο πανεπιστήμιο Νανσύ στη Γαλλία.
Αγωνιστής και αντιστασιακός από τις τάξεις του ΕΑΜ, του οποίου υπήρξε ηγετικό στέλεχος, το 1945 ανέλαβε την προεδρία του Ελληνοσοβιετικού Συνδέσμου Νέων. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα.. το 1947 να απολυθεί από την θέση του στο πανεπιστήμιο και να εκτοπιστεί στη Μακρόνησο, όπου παρέμεινε μέχρι το 1950.
Από νεαρή ηλικία συνδέθηκε με στενή φιλία με τους Παναγιώτη Κανελλόπουλο, Κωνσταντίνο Τσάτσο και Γεώργιο Καρτάλη.
Το 1989 ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Παιδείας στην κυβέρνηση Γρίβα και το 1990 στην κυβέρνηση Ζολώτα. Έχει τιμηθεί πάμπολλες φορές για το έργο του.
Το 1984 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της οποίας το 1993 ανέλαβε πρόεδρος.
Επίσης υπήρξε επίτιμος πρόεδρος της Ελληνικής Φιλοσοφικής Εταιρείας και όπως σειράς ξένων ακαδημιών. Στην εργογραφία του περιλαμβάνονται πέρισσότερα από 30 βιβλία ιστορικού και φιλοσοφικού περιεχομένου. Μεταξύ άλλων ασχολήθηκε και με την κριτική λογοτεχνίας, και ειδικότερα με εκείνη της ποίησης έχοντας πολλές φορές συμπαραστάτη του στις αναζητήσεις του, τόσο τον δίδυμο αδελφό του Αλέξανδρο – καθηγητή Πολιτικής Ιστορίας - όσο και τη σύζυγό του, Όλγα Τσακατίκα.
Υπουργός Παιδείας στις κυβερνήσεις Γρίβα και Ζολώτα, το 1989 και 1990 αντιστοίχως, ήταν και υποψήφιος για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας το 1990 μετά από είχε προταση του Ενιαίου Συνασπισμού - όπου μετείχε και το ΚΚΕ.
Η κηδεία του θα γίνει την Τρίτη, 9 Φεβρουαρίου, στις 13.00 από το νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου.