Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Αγαπητοί αναγνώστες και αγαπητές αναγνώστριες, δέχομαι πιέσεις. Με έχουν βάλει στη μέση οι συναδέλφισσες από το ρεπορτάζ και απαιτούν να γράψω για τα παπούτσια του Κanye West και το ξενύχτι στην Κηφισιά. Όπου έφερε γνωστό κατάστημα του προαστίου τα limited edition υποδήματα με την υπογραφή του γνωστού σταρ και βρέθηκε κόσμος και ντουνιάς να κατασκηνώνει όλη νύχτα έξω από την είσοδό του για να ψωνίσει πρωί πρωί το σπάνιο είδος. Από το βράδυ ως το πρωί που λέει και το λαϊκό άσμα, σαν τις γριές ένα πράγμα που πάνε ολονυχτία στην εκκλησία προς τιμήν του εκάστοτε αγίου. Απορώ πως δεν βρέθηκε ένας ιερέας να τους λιβανίσει τους κοιμώμενους, μπας και εξέλθει από τις σάρκες τους ο δαίμων του καταναλωτισμού…
Αν όμως πιέζομαι εγώ μια φορά, φαντασθείτε πόσο πιέζονται η δόλια η Φώφη Γεννηματά και ο καημένος ο Σταύρος Θεοδωράκης. Με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να μπαίνει ξαφνικά..
στα χωράφια τους και να βάζει μπροστά την κομπίνα. Γνωστή και ως θεριζοαλωνιστική μηχανή στους αγρότες, για να αποφεύγουμε τις παρεξηγήσεις. Και δεν χρειάστηκε να προσπαθήσει πολύ ο Μητσοτάκης τζούνιορ για να προκύψει «πολύ μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση», που θα έλεγε κι ο συγχωρεμένος ο Μάο. Με το που βγήκε, έσκασε μύτη σαν τα λαγούδια ο Γρηγοράκος και τις είπε τις καλές του τις κουβέντες. Το έκλεισε το ματάκι στον νεοεκλεγέντα αρχηγό, γράφοντας υποθήκες για το (εγγύς;) μέλλον.
Την έφαγε τη διαγραφή βεβαίως, αλλά μεγαλύτερη ήταν η χλαπάτσα που εισέπραξε το κόμμα παρά ο ίδιος. Εκεί που είχε το κεφάλι της ήσυχο η Φώφη, εκεί που είχε παραλάβει χάος και είχε βάλει μια τάξη, εκεί που δεν την αμφισβητούσε κανείς, εκεί που ετοιμαζόταν να τη βγει στον ΣΥΡΙΖΑ από τα αριστερά για το ασφαλιστικό, τσουπ, τη δάγκωσε την πιπεριά. Μπήκε στη ζωή της και στη ζωή του κόμματός της αυτή η καταραμένη η εσωστρέφεια, που έχει κλείσει τα καλύτερα τα σπίτια. Άσε που άρχισε να γυαλίζει ξανά το ματάκι του Ευάγγελου Βενιζέλου. Κι ως γνωστόν καλύτερα να σε ματιάσει ο Βόλντεμορτ, παρά ο Μπένυ…Την ίδια ώρα στο Ποτάμι τα έχουν εντελώς χαμένα. Το έγραψα και προχτές και θα επιμείνω. Η εκλογή του Κυριάκου βάζει οριστική ταφόπλακα στο κόμμα του Θεοδωράκη. Δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης, καθώς λένε ακριβώς τα ίδια πράγματα. Και πριν αλέκτωρ λαλείσαι, ήρθε ο αρχηγός Σταύρος να με επιβεβαιώσει. Διαβάζω στο έγκυρο newpost την δήλωσή του:
«Αναζητάμε συμμάχους για να ανατρέψουμε το παλιό πολιτικό σύστημα που έφερε την κρίση και συντηρεί την κρίση. Είναι έτοιμοι για ένα νέο εκλογικό νόμο απ’ αυτή τη Βουλή; Είναι έτοιμοι να μιλήσουμε για το κομματικό κράτος; Να κόψουμε τις σπατάλες για να μπορέσουμε να κόψουμε τους φόρους; Να αρχίσει η συζήτηση για την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων; Να δούμε τους τρόπους, τους συγκεκριμένους και τολμηρούς, που θα χτυπήσουμε τη διαφθορά σ’ αυτή τη χώρα -τη μικρή και τη μεγάλη; Εμείς σαν Ποτάμι είμαστε έτοιμοι και ελπίζω ότι θα μπορέσω να κάνω αυτή την κουβέντα και με τον Κυριάκο Μητσοτάκη.»Δηλαδή μεταξύ μας τώρα, τι από όλα τα ανωτέρω δεν το έχει πει πρώτος, δεν το έχει πει πιο γλαφυρά, δεν το έχει πει πιο επίμονα ο Κυριάκος; Και ποιόν ακριβώς λόγο έχει να τα συζητήσει με τον Σταύρο; Για να διαπιστώσουν ότι συμφωνούν; Εντάξει, ας πιούνε έναν καφέ οι άνθρωποι, αλλά ως εκεί. Διότι λίαν συντόμως βλέπω να κατασκηνώνουν έξω απ’ τη Συγγρού τα μέλη του Ποταμιού, για να ζητάνε πρωί πρωί κομματικές ταυτότητες της Νέας Δημοκρατίας. Όπως Kanye West ένα πράγμα,
δίχως ωστόσο τη γκλαμουριά…
Υ.Γ.: Σιγά μην κινδυνεύει η Ένωση Κεντρώων από την επέλαση του Κυριάκου. Είναι τόσο προσωποπαγές το κόμμα, που δεν τρέχει κάστανο. Άσε που έχει και προηγούμενα με τη φαμίλια Μητσοτάκη!
