Η ΕφΣυν, οι Assholes, «η δύση της Αυγής» και η κριτική κατά του αρθρογράφου Στρατή Μπουρνάζου
Μετά την επίθεση του Κώστα Βαξεβάνη κατά της Εφημερίδας των Συντακτών (ΕΔΩ) με αφορμή την κριτική που δέχτηκε από την Κολοκοτρώνη 8 για δημοσίευμα του περιοδικού Hot Doc, ήρθε και η σειρά της εφημερίδας Αυγή να δεχτεί την κριτική του δημοσιογράφου.
Αιτία και σε αυτή την περίπτωση τα όσα έγραψε o αρθρογράφος της Αυγής Στρατής Μπουρνάζος (ΕΔΩ) σχετικά με τις καταγγελίες του περιοδικού του Βαξεβάνη και τον τρόπο παρουσίασης της υπόθεση παιδεραστίας όπου εμπλέκεται ο στενός συνεργάτης του Κυρ. Μητσοτάκη, Νίκος Γεωργιάδης, ο οποίος τελικά οδηγήθηκε σε παραίτηση (ΕΔΩ).
Ο Βαξεβάνης με άρθρο του στο facebook υπό τον τίτλο «Η Δύση της Αυγής» ασκεί έντονη κριτική στην εφημερίδα κατηγορώντας την ότι «έχει αποκτήσει τη λειτουργία μιας σέχτας, όπου η..
καθημερινή επιβεβαίωση δεν έρχεται μέσα από την είδηση ή την δημοσιογραφική επιτυχία, αλλά από την ομφαλοσκόπηση και την εσωτερική κατανάλωση». Ο εκδότης του Hot Doc αφού αναφέρει ότι «η Αυγή πουλάει μολις 500 φύλλα» και «δεν την αγοράζουν ούτε οι συντάκτες της», κατηγορεί την εφημερίδα για «αντιλήψεις μιας αυτοκαταστροφικής, αντικοινωνικής νανοαριστεράς» και πως «το χειρότερο είναι πως στο όνομα της Αριστεράς, όλα αυτά εξυπηρετούν προσωπικές ατζέντες και στην καλύτερη περίπτωση ιδεοληψίες».
Επίσης σε άλλο σκληρό άρθρο του στο Κουτί της Πανδώρας, ο Βαξεβανης υπό τον τίτλο "Assholes" αναφέρει, μεταξύ άλλων, για τον αρθρογράφο Στρατή Μπουρνάζο:
Ακολουθεί το άλλο κείμενο του Κ. Βαξεβάνη στο fb υπό τον τίτλο :(...) Τη σκυτάλη πήρε το κομματικό όργανο του ΣΥΡΙΖΑ, η Αυγή, στην οποία κάποιος Στρατής Μπουρνάζος (φίλος της κας Ψαρρά την οποία μνημονεύει σε κείμενά του), διευκρινίζει πως από την αρχή του φάνηκε ύποπτο το εξώφυλλο, για να το αναλύσει λίγο μετά, πως ο Γεωργιάδης ήταν κάπως μαυρισμένος και έγινε για να απευθυνθεί στα ένστικτα του κόσμου. Ενδιαφέρουσα ανάλυση αυτή, πως η δεοντολογία υπάρχει ή δεν υπάρχει ανάλογα με το αν ο Γεωργιάδης ήταν μαυρισμένος από τον ήλιο, ή στο τυπογραφείο ήταν «ανεβασμένα τα μαύρα» (φαντάζομαι ο συντάκτης του άρθρου αγνοεί τον όρο). Ενδιαφέρουσα και η προσπάθεια να κριθεί όχι αυτό που αποκαλύπτεται αλλά αυτός που το αποκαλύπτει. Έχω ζήσει το φαινόμενο σε πολλές αποκαλύψεις και δεν με εκπλήσσει.
Δύο μέρες πριν ένας άλλος εργαζόμενος, στο άλλο κομματικό όργανο «στο Κόκκινο» έγραψε στον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, αφού κατασκεύασε ένα εξώφυλλο παρωδία του HOT DOC “είναι η δημοσιογραφία της ΕΥΠ ηλίθιε”. Ο συγκεκριμένος πριν από δύο χρόνια, παρουσία της αρχισυντάκτριας του HOT DOC, αφού μου έπλεξε το εγκώμιο ζήτησε να γράφει στο περιοδικό. Όταν δεν ικανοποίησα το αίτημα, άρχισε να γράφει εναντίον μου.
Κάποιοι θλιβεροί και γραφικοί γραφιάδες, ανίκανοι να δοκιμαστούν στην πιάτσα (γιατί ποιός θα τους πάρει και γιατί), άσχετοι με το ρεπορτάζ και τη δημοσιογραφία, εξακοντίζουν απόψεις για τη δημοσιογραφία. Επιμένουν να βάζουν την Αριστερά και την πολιτική στην προκρούστεια κλίνη των μικρών τους δυνατοτήτων. Ξεπερασμένοι από την κοινωνία και την πραγματική ζωή, δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο απ το να επιτίθενται σε όποιον την εκφράζει ή τη ζει βαφτίζοντάς το γνώμη ( α ρε Ήστγουντ)
ΥΓ. Ευχαριστώ τους συναδέλφους από την ΕΦΣΥΝ και την Αυγή που πήραν τηλέφωνο για να με διαβεβαιώσουν πως αυτά που γράφονται στα έντυπά τους ούτε τους εκφράζουν, ούτε τα θεωρούν έντιμα και δημοσιογραφικά. Όπως βλέπουν δεν απευθύνομαι στους δημοσιογράφους αλλά σε αυτούς που παλεύουν να αποδείξουν πως είναι δημοσιογράφοι, στην μάνα τους και την παρέα τους.
Η Αυγή, η ιστορική εφημερίδα της Αριστεράς βρίσκεται στη Δύση της. Δεν μπορεί να εκφράσει ούτε τη δημοσιογραφία, ούτε όσα προκαλεί η ίδια η Αριστερά στην κοινωνία. Πουλώντας μόλις 500 φύλλα (ούτε δηλαδή οι συντάκτες της δεν την αγοράζουν) έχει αποκτήσει τη λειτουργία μιας σέχτας, όπου η καθημερινή επιβεβαίωση δεν έρχεται μέσα από την είδηση ή την δημοσιογραφική επιτυχία, αλλά από την ομφαλοσκόπηση και την εσωτερική κατανάλωση. Είδηση δεν είναι ό,τι συμβαίνει, αλλά ό,τι απασχολεί ένα πολύ κλειστό σύστημα γύρω από μερικά γραφεία. Συνήθως απόψεις έξω από την κοινωνική και την πολιτική αναζήτηση, που εφευρίσκονται για αυτοεπιβεβαίωση. Αν και στο εσωτερικό της υπάρχουν άξιοι δημοσιογράφοι, το ρυθμό δίνουν οι αντιλήψεις μιας αυτοκαταστροφικής, αντικοινωνικής νανοαριστεράς. Το χειρότερο είναι πως στο όνομα της Αριστεράς, όλα αυτά εξυπηρετούν προσωπικές ατζέντες και στην καλύτερη περίπτωση ιδεοληψίες.
Η Αυγή λοιπόν, μπροστά στη μεγάλη αποκάλυψη για την υπόθεση Γεωργιάδη που συγκλόνισε τη χώρα αλλά και το πολιτικό σκηνικό, αυτό που εντόπισε είναι ο κιτρινισμός του HOT DOC. Θεωρήθηκε ύποπτο ότι ο Γεωργιάδης εμφανίζεται μαύρος (ενώ είναι ξανθομπάμπουρας σύμφωνα με τον αρθογράφο) στο εξώφυλλο, μόνο και μόνο για να απευθυνθούμε στα ένστικτα του κόσμου. Μετά από ιστορία στη δημοσιογραφία, ανακαλύπτω επιτέλους την ουσία της, όπως την περιγράφει ο αρθογράφος της Αυγής, ο οποίος προφανώς ζήλεψε τη δόξα της ΕΦΣΥΝ που θεώρησε πως η παιδεραστία είναι μια σεξουαλική επιλογή την οποία δεν σεβόμαστε. Καταθέτουμε λοιπόν τα όπλα και προσκυνάμε την κατά την Αυγή δεοντολογία η οποία και φαίνεται στις φωτογραφίες που ποστάρουμε.
