Ο Τύπος με την κρίση έχει μεταβληθεί σε ναρκοθετημένη περιοχή. Συχνά ακούγονται ανατινάξεις, σε μικρά, μεσαία, αλλά και σε πολύ μεγάλα μαγαζιά: απολύσεις, μειώσεις αμοιβών, αναστολή εκδόσεων, καθυστέρηση μισθών, αφυδάτωση των Ταμείων, αποψίλωση εφημερίδων από ικανά στελέχη – κάτι που είναι σαν να κόβεις από τη γάτα τα νύχια: γίνεται τελείως ακίνδυνη. Στον αθλητικό Τύπο η ναρκοθέτηση είναι πυκνότερη και γι’ αυτό πιο επικίνδυνη. Ιδιαίτερα μετά την εμφάνιση φαινομένων ετσιθελισμού και αποδέσμευσης από τους κανόνες που μας άφησαν οι δημοσιογραφικοί πατέρες μας.
Η κρίση στον αθλητικό Τύπο φτάνει κάποιες φορές στα όρια κατάντιας και συχνά τα ξεπερνάει. Είναι κατάντια που διευθυντικό στέλεχος εφημερίδας σε μια άτυπη συνάντηση με συντάκτες του..
(όχι συνέλευση) είπε «μειώνουμε την τιμή για να κλείσουμε αυτήν και εκείνη». Είναι κατάντια – είναι επαγγελματικός κανιβαλισμός! – που εργαζόμενοι σε εφημερίδες περιμένουν να κλείσει η «διπλανή» τους για να σώσουν το δικό τους κλαδί στο δέντρο όπου όλοι είμαστε σκαρφαλωμένοι.
- διαβάστε περισσότερα στο harddog-sport ΕΔΩ
