Με έχει ενοχλήσει, ακόμη και απογοητεύσει αρκετές φορές, τα τελευταία χρόνια. Υπήρξαν ημέρες που δεν ήθελα καν να δω το πρωτοσέλιδό της. Με ενοχλούσε με τον ίδιο τρόπο που σε ενοχλεί όταν βλέπεις το δικό σου “παιδί” να μην μεγαλώνει όπως το είχες φανταστεί.
Αλλωστε η SportDay θα είναι για μένα πάντα κάτι σαν “παιδί μου”. Πιτσιρικάς ακόμη στο χώρο, ούτε τα 30 δεν είχα κλείσει, μαζί με ένα σωρό σπουδαίους δημοσιογράφους και συνεργάτες, φτιάξαμε το 2005 μία νέα εφημερίδα, την SportDay. Από την αρχή, από το μηδέν. Διαλέξαμε έναν έναν τους συντελεστές της, παιδευτήκαμε πολύ να βρούμε το σχήμα της και αποφασίσαμε να της βάλουμε καρφίτσα γιατί έρχονταν καλοκαίρι και θέλαμε να είναι βολική στην παραλία. Ξενυχτήσαμε, όσο ποτέ στην ζωή μας. Ούτε..
το ξενύχτι που έριξα με τα δύο αληθινά παιδιά μου, δεν συγκρίνεται με το ξενύχτι για την SportDay.
Κάναμε πολλά σε αυτή την εφημερίδα για τα οποία καμαρώνουμε ακόμη και σήμερα. Κάναμε και πολλά, πάρα πολλά λάθη. Αλλά λάθη... Στείλαμε αποστολή στο Εκουαδόρ για να μάθουμε τα πάντα για τον Μπόρχα και μας τον είπαν “κόμπρα”. Κόμπρα σας τον είπαμε και εμείς και ακόμη γελάτε και γελάμε.
Αλλά από την άλλη, την πέσαμε, όπως δεν την έπεσε ποτέ κανείς σε παράγοντες. Ο Κόκκαλης τον πρώτο ενάμιση χρόνο κυκλοφορίας έβγαλε 14 ανακοινώσεις εναντίον μας. Τον βάλαμε Σκρουτζ στην πρώτη σελίδα. Τον Βαρδινογιάννη τον βγάλαμε στη σέντρα δεκάδες φορές και με πρωτοσέλιδα του τύπου “Γιάννη καφενείο το έκανες...”, ενώ ο Ψωμιάδης ακόμη μας ψάχνει...
- διαβάστε τη συνέχεια στο harddog-sport
