Με άρθρο του Θανάση Καρτερού υπό τον τίτλο «Τι είδες στην Ειδομένη;» η Αυγή εγκαλεί τον αναπληρωτή υπουργό Προστασίας του Πολίτη Νίκο Τόσκα και τον αναπληρωτή υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής Γιάννη Μουζάλα για το θέμα της Ειδομένης. Εκεί όπου υπό το πρόσχημα της εξακρίβωσης στοιχείων και πριν να αρχίσει την επιχείρηση απομάκρυνσης μεταναστών, αστυνομικοί προσήγαγαν στο αστυνομικό τμήμα Ευζώνων δημοσιογράφους και φωτορεπόρτερ που βρίσκονταν στην περιοχή, με προφανή σκοπό να μην υπάρχει δημοσιογραφική μαρτυρία για τις αστυνομικές ενέργειες που ακολούθησαν.«Πώς ο Τόσκας επέτρεψε, ή, ακόμα χειρότερα, διέταξε να μην υπάρχουν τα μάτια και τα αφτιά της κοινής γνώμης -και της Δημοκρατίας παρεμπιπτόντως- όταν λάμβαναν χώρα όσα αφορούσαν όλη τη χώρα; Και από πού κι ώς πού οι δημοσιογράφοι πρέπει να απομακρύνονται με το ζόρι όταν γίνονται τέτοιου είδους επιχειρήσεις; Στο κάτω - κάτω, κύριε υπουργέ, η παρουσία του Τύπου συμμαζεύει τους όποιους τραμπούκους με στολή.» αναφέρει χαρακτηριστικά στο άρθρο του ο..
Θανάσης Καρτερός στην Αυγή. Παραθέτουμε ολόκληρο το κείμενο του αρθρογράφου:
Τι είδες στην Ειδομένη;
Αφού το έφερε η τύχη μας να ζούμε στον καιρό της κατανόησης, ας πούμε ότι κατανοούμε αυτό που έγινε στην Ειδομένη. Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είχαν βέβαια το απαράγραπτο δίκιο τους, αλλά μπροστά στα ηλεκτροφόρα σύρματα ακόμα και το δίκιο χάνει το δίκιο του. Και η κυβέρνηση όμως είχε το δίκιο της - δεν μπορούσε η σιδηροδρομική γραμμή να είναι κλειστή επ' άπειρον. Έτσι οργανώθηκε η γνωστή αστυνομική επιχείρηση. Που το γεγονός ότι, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, αυτή ήταν ήπια δεν αναιρεί το γεγονός ότι, όπως κάθε τέτοια επιχείρηση ήταν μια επιχείρηση βίας. Υπάρχουν, βλέπετε, περιπτώσεις που η βία ασκείται και με το Σεις και με το Σας. Όπως υπάρχουν και περιπτώσεις που η βία γίνεται απαραίτητη.
Τέλος πάντων, καμιά ικανοποίηση, αλλά και καμιά πολεμική δεν σηκώνει το θέμα. Και πρέπει να είναι κανείς πολύ... Ζωή για να μην το καταλαβαίνει. Για να έχουμε όμως καλό ρώτημα, τους δημοσιογράφους και τους φωτογράφους γιατί τους απομάκρυνε η αστυνομία; Πού το βρήκαν αυτό γραμμένο, σε ποιον κανονισμό και σε ποιον κώδικα αστυνομικής δεοντολογίας; Πώς ο Τόσκας επέτρεψε, ή, ακόμα χειρότερα, διέταξε να μην υπάρχουν τα μάτια και τα αφτιά της κοινής γνώμης -και της Δημοκρατίας παρεμπιπτόντως- όταν λάμβαναν χώρα όσα αφορούσαν όλη τη χώρα; Και από πού κι ώς πού οι δημοσιογράφοι πρέπει να απομακρύνονται με το ζόρι όταν γίνονται τέτοιου είδους επιχειρήσεις;
Εδώ, κύριε υπουργέ μου, οφείλετε μια εξήγηση στους δημοσιογράφους και τους πολίτες. Ή μια συγγνώμη. Διότι η εξήγηση του Γιάννη Μουζάλα ότι έτσι γίνεται σε όλες τις χώρες όπου έζησε παρόμοιες καταστάσεις, μόνο εξήγηση δεν είναι. Εδώ δεν μπορεί να γίνεται έτσι. Μ' αυτή την κυβέρνηση δεν μπορεί να γίνεται έτσι. Και αν οι δημοσιογράφοι υπήρξαν τα προηγούμενα χρόνια, με τις προηγούμενες κυβερνήσεις, ο προσφιλής στόχος των δυνάμεων καταστολής, αυτό δεν σημαίνει ότι τώρα αρκεί να μην τους δέρνουμε ή να μην τους κουφαίνουμε με κρότου - λάμψης. Σημαίνει ότι έχει υποχρέωση η κυβέρνηση να εξασφαλίζει τους ίδιους και τη δουλειά τους σε οποιεσδήποτε συνθήκες.
Στο κάτω - κάτω, κύριε υπουργέ, η παρουσία του Τύπου συμμαζεύει τους όποιους τραμπούκους με στολή. Αλλιώς, χωρίς δημοσιογράφους, θα δείτε τι θα δούμε στην (κάθε) Ειδομένη...
