Θα προτιμούσα χίλιες φορές σήμερα να κάτσω και να γράψω για το μεγάλο σκάνδαλο του ελαιολάδου που συγκλονίζει τη γειτονική Ιταλία. Όπου μια σειρά από παραγωγούς, κατηγορούνται πως το λάτσεψαν το προϊόν τους. Con gusto που λένε και οι γείτονες και το απλό λαδάκι, το ψόφιο μεταμορφώθηκε σε αγνό, έξτρα παρθένο ελαιόλαδο εν χορδαίς και οργάνοις. Και δεν μιλάμε τώρα για παραγωγούς τύπου Τζίτζι και Τζίνο, μιλάμε για εταιρείες κολοσσούς όπως οι Bertolli, Santa Sabina και Antica Βantia. Και δώσε καυγά και δώσε καταγγελίες και δώσε διαψεύσεις, η χαρά του Ιταλού. Στη χώρα μας μόνο αν συνέβαιναν αυτά, αναρωτιέμαι τι αυτομαστίγωμα θα είχε πέσει από τους νοσταλγούς της «ισχυρής Ελλάδας» και του κυρίου Κώστα…
Αλλά δεν υπάρχουν μόνο τα δόλια τα σημιτάκια που τα έχει φάει η νοσταλγία. Υπάρχει και ο Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος. Ο οποίος Μητροπολίτης κοιμάται και ονειρεύεται μια άλλη εποχή, ονειρεύεται τα χρόνια της Παλαιάς Διαθήκης. Τα κλείνει τα βλέφαρα..
και περνάνε απ’ το μυαλό του εικόνες η μία πιο ορεκτική απ’ την άλλη: οφθαλμόν αντί οφθαλμού, λιθοβολισμοί, σταυρώσεις, σεισμοί, λοιμοί, καταποντισμοί, ακρίδες, πλημμύρες, κεραυνοί, αστραπές, βροντές, όλες οι κατάρες του κόσμου μαζεμένες. Στα τρελά ονείρατα του Αμβροσίου, που ξυπνάει κάποια στιγμή και δεν κρατιέται ν’ ανέβει στον άμβωνα και να τα χώσει στους αμαρτωλούς.
Στον ψηφιακό άμβωνα για να είμαι ακριβής, μιας και ο γέροντας το δουλεύει μια χαρά το ίντερνετ. Με πριβέ μπλογκ παρακαλώ, απ’ όπου εξαπολύονται οι πάσης φύσεως ιερεμιάδες.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου που υπογράφει ο Χρήστος Ξανθάκης στο newpost ΕΔΩ
