...και η απόλυτη δικαίωση των οικονομολόγων
Γράφει ο Μιχάλης Κονιόρδος (Καθηγητής ΤΕΙ Πειραιά)
Χρόνια τώρα από την αρχή της οικονομικής κρίσης, ξένοι συνάδελφοι, κατ’ επανάληψη μου έχουν θέσει το εξής πάνω-κάτω ερώτημα: « Μα η χώρα σας έχει γνωστούς οικονομολόγους. Πως δεν προβλέψατε την κρίση;».
Αισθάνθηκα πολλές φορές την ανάγκη να τους εξηγήσω ότι στη χώρα αυτή, η ακαδημαϊκή κοινότητα βρίσκεται σε μία «ελεγχόμενη απόσταση ασφαλείας» από τους πολιτικούς που λαμβάνουν τις οικονομικές και πολιτικές αποφάσεις και σπανίως λαμβάνεται σοβαρά υπόψιν η γνώμη της ή όταν λαμβάνεται υπόψη, υφίσταται συχνά-πυκνά θεαματική στρέβλωση.
Και συμπλήρωνα αυτοσαρκαστικά πως κάτι τέτοιο επιβεβαιώνουν οι μελέτες του Hoftede (βλ. η διάσταση «απόσταση δύναμης»), έχοντας κατά νου την αυτοπροστασία της πολιτικής τάξης από κάθε (σχεδόν) λογοδοσία.
Αυτό το οποίο επίσης συμπλήρωνα στους ξένους συναδέλφους ήταν πως η άφιξη του χρέους.. με απόλυτη ευθύνη της κυβερνώσας πολιτικής τάξης ήταν διατυπωμένη σε ελληνικό πανεπιστημιακό βιβλίο ήδη από το 1996 και προφανώς διδασκόταν στα ελληνικά αμφιθέατρα.
«Και οι πολιτικοί;» ρωτούσαν οι ξένοι συνάδελφοι χωρίς να παίρνουν απάντηση.
Ο χρόνος κύλισε και φθάσαμε στις εκλογές της 25/1/2015.
Μετά την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις 25/1/2015 δημιουργήθηκε η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους που πρόσφερε στο κοινό ορισμένες εκκωφαντικές συνεδριάσεις.
Μετά την εκλογική νίκη επίσης του ΣΥΡΙΖΑ στις 20/9/2015 η επιτροπή αυτή καταργήθηκε.
- διαβάστε τη συνέχεια της ανάλυσης του Μιχ. Κονιόρδου στην ΕφΣυν ΕΔΩ
