(...)Νομίζω ότι ο καλός μας διευθυντής κάνει ένα συνηθισμένο στην αθλητικογραφία ατόπημα: χρησιμοποιεί κατά βάση το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας για να στηρίξει το καθημερινό του σχόλιο κι όχι για να αναδείξει κάτι που η εφημερίδα περιέχει μια είδηση, ένα θέμα κτλ. Στις ταμπλόιντ εφημερίδες αυτό γίνεται συχνά και εγκυμονεί ένα κίνδυνο: κάθε φορά που είναι λάθος ή άκαιρο ή υπερβολικά δηκτικό το σχόλιο, η ζημιά γίνεται σε όλη την εφημερίδα. Η θέση «δείχνει να έχει AIDS o ΠΑΟ», μπορεί να είναι θέση ενός αρθρογράφου, θέση που πρέπει να τεκμηριωθεί. Δεν μπορεί να είναι θέση όλης της εφημερίδας. Το.. ίδιο και η όποια συγγνώμη ακολουθήσει...
Ο Καρπετόπουλος στο άρθρο του καταλήγει υπερασπιζόμενος την εφημερίδα έναντι των «αναμάρτητων»:
«Δεν υπάρχουν «αναμάρτητοι» που να μπορούν να γίνονται κριτές της αισθητικής μιας εφημερίδας: τουλάχιστον δεν μπορούν να το κάνουν, ενώ συστεγάζονται με όσους πουλάνε καφριλίκι. Η SportDay έχει πολλά να διορθώσει, αλλά καφριλίκι δεν πουλάει: δεν είναι και λίγο. Και η άποψή της δεν εξαρτάται από κανέναν, πράγμα που στον καιρό μας είναι πραγματικά σπάνιο.»
