Ο Αλέξης που έγινε Αλέκος

Μεταξύ κατεργαραίων δεν υπάρχει μόνον ειλικρίνεια. Υπάρχουν και άγραφοι κανόνες. Κάποτε ένας φίλος βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να τον πιάσει σχεδόν στα πράσα η κοπέλα του με άλλη. Στο μίνι συμβούλιο που ακολούθησε μεταξύ των ανδρών της παρέας η «κόκκινη γραμμή» ήταν κοινή: Ποτέ μα ποτέ και για κανέναν απολύτως λόγο μην το παραδεχθείς μπροστά της.
Μέρα με τη μέρα ο Αλέξης Τσίπρας αποδεικνύεται κατεργάρης. Και δεν θα παραδεχθεί ποτέ και για κανέναν απολύτως λόγο ότι μας κεράτωσε. Ότι υπήρξε για πολύ μεγάλο μέρος της κοινωνίας μια ελπίδα και απέτυχε παταγωδώς. Και φυσικά δεν επρόκειτο ποτέ να το κάνει στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, γιατί γνωρίζει ότι τότε ακριβώς θα άρχιζε και η αντίστροφη μέτρηση για το πολιτικό του τέλος.
Άλλωστε, η πρακτική δεν είναι καινούργια. Ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε κάποτε όχι σε όλα: να βγούμε από το ΝΑΤΟ, να φύγουν οι βάσεις, να αποχωρήσουμε από την ΕΟΚ. Δεν έγινε..
τίποτε από όλα αυτά. Και ποτέ φυσικά, ως το τέλος της ζωής του, δεν το παραδέχθηκε. Ο Γιάννης Ιωάννου το αποτύπωσε με ένα καταπληκτικό σχέδιο που τον παρουσίαζε να λέει: «Δεν ξεχνάμε ποτέ τις υποσχέσεις μας. Τις θυμόμαστε πάντα με νοσταλγία».
Ο Αλέξης Τσίπρας, το golden boy της Αριστεράς που θα άλλαζε μαζί με την Ελλάδα και όλη την Ευρώπη, άλλαξε τελικά τον ίδιο του τον εαυτό και έγινε… Αλέκος.
- διαβάστε ολόκληρο το άρθρο που υπογράφει ο Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος στο unfollow.com.gr ΕΔΩ