Ένα αρχαίο ρητό που μόλις έφτιαξα, λέει «ξύσε λίγο έναν εχθρό του σοβιετικού κρατισμού και θα βρεις έναν τύπο που όλες οι δουλειές του είναι με το κράτος». Ο αλάνθαστος αυτός μαθηματικός τύπος συνήθως χρησιμεύει για διασκέδαση της ομήγυρης και για να κρεμάμε διαδικτυακά κουδούνια στους καβαντζαφέρηδες του «Μένουμε Ευρώπη».
Το θέμα γίνεται λίγο σοβαρότερο (ή φαιδρότερο, όπως το πάρει κανείς), όταν ο «δράστης» είναι δημοσιογράφος, ενίοτε και συνδικαλιστής τέτοιος. Εκεί έχουμε την απόλυτη καταιγίδα όπου ο νους σαστίζει στιγμιαία στο πόσα πράγματα πάνε στραβά ταυτόχρονα σε πόσους πολλούς χώρους ώστε ο μαστιγώνων τις παθογένειες να γίνεται το λαμπρότερο poster boy τους.
Ο Ηλίας Κανέλλης είναι πολυθεσίτης δημοσιογράφος με ποικίλες συνεργασίες με κρατικούς φορείς, σε μιά εποχή όπου η ανεργία γονατίζει τον κλάδο. Πιστός στο έτερο αρχαιοελληνικό.. ρητό «αέρα θέλει η πουτανιά», απαντά σε όσους και όποτε τον εγκαλούν για το γεγονός με δύο διαφορετικές απαντήσεις: «Δεν υπήρξα ποτέ δημόσιος υπάλληλος» και «δεν πληρώνομαι γι” αυτές τις δουλειές, προσφέρω αφιλοκερδώς για να στηρίξω τη φάση».
Το πρώτο αποδομείται εύκολα και γρήγορα χάρη στη «Διαύγεια», όπου η προκήρυξη διαγωνισμού για την εκτύπωση του περιοδικού του Φεστιβάλ Αθηνών, υπογράφεται επισημότατα από τον Ηλία Κανέλλη «για το εφ».
Το δεύτερο είχε την ατυχή έμπνευση να το αποδομήσει μόνος του, όταν ο συγκεκριμένος εργοδότης του, ο διευθυντής του Φεστιβάλ Αθηνών Γιώργος Λούκος, βρέθηκε στο στόχαστρο της δημοσιογραφικής έρευνας.
- διαβάστε ολόκληρο το κείμενο που υπογράφει ο Σπύρος Δερβενιώτης, στο unfollow.com.gr
- διαβάστε ακόμη τι έγραφαν οι zoornalistas: Το Πούλιτζερ και τι (δεν) λέει ο Ηλίας Κανέλλης