Στις εκλογές για εκπροσώπους εργαζομένων στο Δ.Σ. της ΕΡΤ, τον ένα από τους δύο σταυρούς, αυτόν που θα προορίζεται για εκλογή δημοσιογράφου, αποφάσισα να τον ρίξω υπέρ του Γιώργου Μαρινόπουλου. Στις εκλογές δεν ψηφίζουμε μόνο ή κυρίως με «συμπάθειες» ή προσδοκώντας εφήμερα «ανταποδοτικά» οφέλη, αλλά με όπλο μας την εμπειρία ζωής που έχουμε αποκομίσει και με στόχους που υπερβαίνουν τις όποιες στενές ατομικές μας προσδοκίες.
Ο Γιώργος τη διετία του «μαύρου» έδωσε σε καθημερινή βάση το παρόν και αυτό δεν πρέπει να το ξεχάσει κανένας μας, ιδίως από όσους βρεθήκαμε στην ίδια πλευρά της όχθης. Πάλεψε – παλέψαμε τις συνέπειες των μνημονίων 1 και 2, που οδήγησαν εκτός των άλλων δεινών σε βάρος της κοινωνίας και στο κλείσιμο της ΕΡΤ.
Σήμερα που ζούμε τις πρώτες συνέπειες του μνημονίου 3 (από μια νέα κυβέρνηση) και όσων έπονται, αλλά και όσων σήμερα τους έπιασε αμνησία και γίνονται πλέον κυβερνητικοί απολογητές ξεχνώντας τις συνελεύσεις για το «ποια ΕΡΤ θέλουμε», παραμένει στην ίδια σταθερή πορεία, ενάντια σε.. περικοπές, συρρικνώσεις και προκρούστειες λογικές, ενάντια στους όποιους κυβερνητικούς – δημοσιογραφικούς εναγκαλισμούς, κριτικός σε κάθε εξουσία και δημιουργικός – συνθετικός, όπως στο ενιαίο μέτωπο με την κοινωνία, που είχαμε και που μας επέτρεψε να επιστρέψουμε στις δουλειές μας. Άλλωστε αυτή την εικόνα αποκόμισα και μετά από πρόσφατη συζήτηση μαζί του και γι αυτό αποφάσισα έμπρακτα να στηρίξω την υποψηφιότητά του.
Επίσης η υπερψήφισή του είναι έμπρακτη αναγνώριση του ρόλου όλων των συναδέλφων μας στην επαρχία, γιατί ΕΡΤ δεν είναι μόνο η Αθήνα, που δίνουν καθημερινά τη μάχη της ενημέρωσης δίπλα και μέσα στην κοινωνία, αλλά και που τη διετία 2013-2015 αποτέλεσαν πολύτιμο κύτταρο στον αγώνα για επαναλειτουργία της ΕΡΤ.
Νάσος Μπράτσος
