Πρώτη φορά Βουλή και καραμπόλες κατά συρροήν
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης
Σας έχω μιλήσει για τους γάτους μου; Είναι οι εξής δύο: ο ασπρόμαυρος Γορδούλης και ο πορτοκαλίνος Σουπιός. Ο Γορδούλης που έχει γενέθλια αύριο (χρόνια πολλά Γορδούλη!), είναι μικρός, τοσοδούλης, δεν μεγάλωσε ποτέ, δεν πέρασε τα τρία κιλά και όταν ρωτήσαμε τον γιατρό του τον κύριο κώστα τι συμβαίνει μας είπε ότι έτσι είναι η φτιαξιά του, το DNA του. Ο Σουπιός από την άλλη είναι γίγας, ίσως ο πιο μεγάλος γάτος που κυκλοφορεί στο λεκανοπέδιο Αττικής, έχει πιάσει τα δεκατρία κιλά, μετακινείται και σείεται το σύμπαν. Παρά τις διαφορές τους ωστόσο, είναι πολύ καλά γατιά, εξαιρετικού χαρακτήρος, φουλ χαδιάρικα, όλο αγκαλιές θέλουν και πατ πατ στις κεφάλες. Αξιαγάπητα πλάσματα!
Όπως αξιαγάπητος μοιάζει και ο Βασίλης Λεβέντης. Το έχω ξαναγράψει άλλωστε, πριν από κάποιο καιρό, πριν, οπωσδήποτε, από τις εκλογές τις πρόσφατες που τον έμπασαν στη Βουλή. Είναι..
σαφές ότι ο άνθρωπος δεν έχει κλέψει, δεν έχει σουφρώσει, δεν έχει χεριάσει, δεν έχει τσουρνέψει, δεν τα έχει φάει που θα έλεγε κι εκείνο το παλικάρι ο Πάγκαλος. Ναι, ναι, τα έχω υπόψη μου κάτι δημοσιεύματα που τον έφεραν μισθοδοτούμενο από «σκοτεινά κέντρα» (υπάρχουν και «κέντρα» που δεν είναι «σκοτεινά»;), αλλά ούτε χαρτιά είδα ούτε αποδείξεις χειροπιαστές. Οπότε τα βάνω στο αρχείο, στο συρτάρι μαζί με τα κίτρινα γράμματα του Πάριου.
- διαβάστε τη συνέχεια στο newpost ΕΔΩ
