Μια φορά κι έναν καιρό συζητούσαμε πολιτικά με κάτι φίλους και φίλες εκτός δημοσιογραφικού κυκλώματος. Επί παντός του επιστητού, αλλά περισσότερο για την ακροδεξιά απειλή και την εγκληματική της δράση. Ζόφος παντού και άγχος και ανησυχία και που θα πάει αυτό το πράγμα; Ο καθένας και μια άποψη, η καθεμιά και μια γνώμη. Ιδίως για την αντιμετώπιση του φαινομένου και για την ολιγωρία των διωκτικών αρχών, που έδειχναν να κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Ω ναι, πού θα πήγαινε αυτό το πράγμα;
Κάποια στιγμή ήρθε και η σειρά η δικιά μου να μιλήσω. Και αυτό που είπα, το έχουν σημειώσει διάφορα μέλη της παρέας και μου το υπενθυμίζουν όποτε συζητάμε κάτι ανάλογο: «Όλοι αυτοί οι τύποι δεν θα σταματήσουν. Δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσουν και δεν θα τους σταματήσει κανείς όσο χτυπάνε ξένους, μετανάστες, ανθρώπους λίγο πιο σκούρους από εμάς αν προτιμάτε. Μόνο..
όταν προκύψει τραγωδία με θύμα Έλληνα, θα κινηθούν κάποιες διαδικασίες και θα τους στείλουν πίσω από τα κάγκελα. Όχι γιατί το αίμα το ελληνικό αξίζει περισσότερο. Αλλά γιατί τότε δεν θα μπορούν να κρυφτούν οι διάφοροι ανευθυνοϋπεύθυνοι…»
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου του Χρήστου Ξανθάκη στο newpost EΔΩ
