Πολλά παραδοσιακά Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, επενδύουν, ήδη, στο νέο τρόπο ενημέρωσης, ο οποίος αναμένεται να αποτελέσει την εργασιακή στέγη για πολλούς εργαζόμενους του Τύπου, τα αμέσως επόμενα χρόνια.
Η Πολιτεία έχει επιτρέψει να επικρατεί ένα -επιεικώς- άναρχο τοπίο στην Ενημέρωση προσφέροντας οφέλη μόνο στους επιχειρηματίες-εκδότες του Διαδικτύου και σχεδόν τίποτα στους εργαζόμενους, που αναγκάζονται να δουλεύουν με μισθούς πείνας, ανασφάλιστοι ή στην καλύτερη περίπτωση ως «ελεύθεροι επαγγελματίες», κατά παράβαση βασικών διατάξεων του Εργατικού Δικαίου.
Ολες οι συνδικαλιστικές Ενώσεις-Σωματεία και τα Ταμεία των ΜΜΕ, εργάζονται από χρόνια συστηματικά για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης.
Μετά την υπονόμευση από τους εργοδότες της αρχικής προσπάθειας, την περίοδο 2007-2009, που η Πολιτεία είχε αποδεχθεί την επέκταση των ΣΣΕ και του Aγγελιοσήμου στο διαδίκτυο, υπήρξε και.. δεύτερο κρούσμα: εν μια νυκτί επεβλήθη από τα ίδια εργοδοτικά κέντρα η απόσυρση του άρθρου 67 του σχεδίου του Νόμου 3863/2010, που σε ένα βαθμό ρύθμιζε το θέμα.
Εκτοτε, οι συνδικαλιστικές Ενώσεις-Σωματεία και τα Ταμεία των ΜΜΕ δεν έχουν επιτύχει τη διασφάλιση των πόρων των Ταμείων τους, που πλέον «αφαιρούνται» συστηματικά από εργοδότες και διαφημιστές.
Η στόχευση όλων των εργαζόμενων στα ΜΜΕ είναι συγκεκριμένη, με το ζήτημα του Διαδικτύου να αποτελεί μια από τις προτεραιότητές τους στα θέματα προς επίλυση, καθώς σε βάθος χρόνου κανένα Ταμείο δεν θα επιβιώσει χωρίς Αγγελιόσημο στα Ειδησεογραφικά PORTALS.
Παρά την κρίση, τα Ταμεία των ΜΜΕ (ΕΤΑΠ-ΜΜΕ ΕΔΟΕΑΠ, ΤΕΑΣ κ.λ.π) παραμένουν ακόμα και σήμερα μια υγιής νησίδα του Κοινωνικού Ασφαλιστικού μας συστήματος, που λειτουργεί σύμφωνα με το μοντέλο των αυτοδιαχειριζόμενων ταμείων (mutual societies), όπως δεκάδες παρόμοιοι οργανισμοί στην Ευρώπη αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τα Δημοσιογραφικά Ταμεία δεν επιβαρύνουν έστω και στο ελάχιστο τον κρατικό προϋπολογισμό, οι πόροι τους δεν προέρχονται από αυτόν, ούτε ανήκουν στους Φορείς Ασφάλισης της Γενικής Κυβέρνησης, σύμφωνα και με την Ελληνική Στατιστική Αρχή.
Επίσης, είναι γνωστό -αλλά πρέπει να το τονίζουμε συνεχώς- ότι στους πόρους των Ταμείων των ΜΜΕ δεν προβλέπεται εργοδοτική εισφορά, παρά μόνον εισφορά των εργαζομένων. Οπου δε προβλέπεται εργοδοτική εισφορά, είναι στη λογική της χαμηλής επιβάρυνσης του μη μισθολογικού κόστους, ώστε να υποστηρίζεται η ελευθερία της έκφρασης ( π.χ στα έντυπα).
- διαβάστε τη συνέχεια στο μπλογκ paratiritis-peiraia
