Εδώ και πολύ καιρό σκέφτομαι πως οι δημοσιογράφοι κάπως πρέπει να αντιδράσουν στα φαινόμενα θεσμικού εκφυλισμού του συνδικαλιστικού τους οργάνου.
Ελεγα να μην είμαι εγώ σ’ αυτούς που θα σύρουν τον χορό λόγω της θητείας μου ως γενική γραμματέα της ΕΣΗΕΑ.
Από την άλλη όμως, είναι αυτή ακριβώς η ιδιότητα που μου δίνει τη δυνατότητα να πω κάποια πράγματα που μπορώ υπεύθυνα να τεκμηριώσω μέσα από τη δική μου οπτική, παρά το γεγονός ότι έχω απόλυτη επίγνωση πως θα δεχτώ ανηλεή επίθεση από επαγγελματίες λασπολόγους.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για την ΕΣΗΕΑ.
Η ΕΣΗΕΑ κλείνει πλέον πέντε μήνες χωρίς προεδρείο. Αυτό από μόνο του είναι σκανδαλώδες..
για έναν κλάδο που καταρρέει και που υποτίθεται ότι -αν μη τι άλλο– έχει υπαρξιακή την ανάγκη συνδικαλιστικής έκφρασης. Ως σήμερα καμία απόφαση δεν έχει παρθεί από το παρόν Δ.Σ. με μόνη την εξαίρεση της τελευταίας απεργίας, για την οποία θα μιλήσω ακολούθως.
Ελεγα να μην είμαι εγώ σ’ αυτούς που θα σύρουν τον χορό λόγω της θητείας μου ως γενική γραμματέα της ΕΣΗΕΑ.
Από την άλλη όμως, είναι αυτή ακριβώς η ιδιότητα που μου δίνει τη δυνατότητα να πω κάποια πράγματα που μπορώ υπεύθυνα να τεκμηριώσω μέσα από τη δική μου οπτική, παρά το γεγονός ότι έχω απόλυτη επίγνωση πως θα δεχτώ ανηλεή επίθεση από επαγγελματίες λασπολόγους.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για την ΕΣΗΕΑ.
Η ΕΣΗΕΑ κλείνει πλέον πέντε μήνες χωρίς προεδρείο. Αυτό από μόνο του είναι σκανδαλώδες..
για έναν κλάδο που καταρρέει και που υποτίθεται ότι -αν μη τι άλλο– έχει υπαρξιακή την ανάγκη συνδικαλιστικής έκφρασης. Ως σήμερα καμία απόφαση δεν έχει παρθεί από το παρόν Δ.Σ. με μόνη την εξαίρεση της τελευταίας απεργίας, για την οποία θα μιλήσω ακολούθως.
- διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου της πρώην γ.γ. της ΕΣΗΕΑ στην Efsyn ΕΔΩ
