Διάβασα ένα (ακόμα) ανεκδιήγητο άρθρο στην "Καθημερινή" για τα Εξάρχεια ( "Η ατμόσφαιρα των γκέτο απλώνεται πάνω από την Αθήνα" ο τίτλος) και είδα αυτό που είναι πλέον βέβαιο: Οι άνθρωποι αυτοί μισούν κάθε τι στο οποίο δεν μπορούν να χωρέσουν. Το μοτίβο γνωστό: Το γκέτο, η ανομία, η φθορά, τα γκράφιτι (τα οποία πάντα θεωρούνται προϊόντα εγκλήματος), η σήψη. Μερικοί, λέει, δεν τολμούν να περάσουν ούτε το πρωί απ' αυτό το άνδρο της εγκληματικότητας και της παραβατικής συμπεριφοράς. Το άρθρο μάλιστα συνοδεύεται από φωτογραφία της εισόδου της μπλε πολυκατοικίας που έχει μια μουντζούρα και αφίσες. Βέβαια αν το κάδρο ανοίξει θα δει κανείς εκατοντάδες άνθρωπους κάθε.. ηλικίας να πίνουν καφέ δίπλα, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια για ένα "εμπεριστατωμένο" άρθρο.
Τα Εξάρχεια δεν είναι ούτε ο παράδεισος, ούτε η κόλαση. Δεν είναι όλα ωραία στα Εξάρχεια, δεν είναι όλα όμορφα, δεν είναι όλα εμπνευσμένα. Ακριβώς όπως και στην κανονική ζωή. Υπάρχουν και άσχημες εικόνες και θλιβερές. Ακριβώς όπως στην κανονική ζωή. Υπάρχει όμως ζωή. Συνεχής, θορυβώδης, αρκετές φορές πρωτότυπη, μερικές φορές εμπνευσμένη. Περπατούσα προχθές στην Μπενάκη και έσφιζε από ζωή. Τα καφέ, τα ουζερί, τα φαγάδικα γεμάτα. Λίγο πιο πάνω, λίγο πιο κάτω, τεράστια γκράφιτι, από τα καλύτερα της πόλης. Και βιβλιοπωλεία. Και δισκάδικα με βινύλια. Και t-shirt. Και παιχνίδια. Και πολλές μουντζούρες φυσικά. Αλλά έτσι είναι η ζωή. Και στο σχολείο, ανάμεσα στις χιλιάδες μουντζούρες των θρανίων θα υπάρχουν και οι λίγες γραμμές ενός μεγάλου καλλιτέχνη. Αυτό είναι όλο το κάδρο. Και οι μουντζούρες και ο μεγάλος καλλιτέχνης. Για τον ιδιο δρόμο ο αρθρογράφος λέει "...στην οδό Εμμανουήλ Μπενάκη από την Πανεπιστημίου ώς την Καλλιδρομίου, θα παρατηρήσετε ότι συμβαίνουν όλα όσα δεν θα έπρεπε". Όλ' αυτά λοιπόν "δεν θα έπρεπε". Όλα εκεί είναι "λάθος".
Το περίεργο είναι ότι κανένας αρθρογράφος αυτών των εντύπων δεν αρθρογράφησε γιατί θεώρησε σήψη τις δευτεράντζες βίζιτες που κυκλοφορούν, λίγο πιο πάνω, στους δρόμους του Κολωνακίου ως "αστές", δεν θεώρησε κατάντια τα βροντερά γέλια και τον "χαβαλέ" πολιτικών, επιχειρηματιών, δημοσιογράφων και παρατρεχάμενων στα "καλά" καφέ του κέντρου, δεν θεώρησε ποτέ "μουντζούρα" άρθρα που ψάχνουν την "σοβαρή Χρυσή Αυγή" ή ευγνομωνούν την ασόβαρη.
Τι να κάνουμε όμως. Έτσι είναι η ζωή. Εμείς πάντα θα προτιμάμε, απ' αυτούς που μισούν ότι δεν τους χωράει, αυτούς που δεν χωρούν πουθενά.
- από το facebook
