Δυο λόγια για μια απολύτως παρεξηγημένη έννοια
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Δεν είναι όλα πολιτική σε αυτή τη ζωή. Ή μάλλον, βλακείες, όλα πολιτική είναι σε αυτή τη ζωή. Όλα, όλα ανεξαιρέτως, ακόμη και η παραμικρή λεπτομέρεια. Και το σαπούνι χειρός στο μπάνιο και τα φανάρια της τροχαίας στους δρόμους και τα παιδιά που πνίγονται στο Αιγαίο. Και τα παιδιά επίσης που έρχονται στη ζωή. Σε οικογένειες τυπικές, σε οικογένειες άτυπες, έτσι χύμα στο δρόμο, με χίλιους διαφορετικούς τρόπους. Αλλά όλοι μα όλοι οι τρόποι είναι φυσιολογικοί. Όλοι ανεξαιρέτως, θα το πω και πάλι. Ανώμαλο δεν ξέρω ούτε έναν…
Σε αντίθεση με τον Γιώργο Λιάγκα, που βλέπει παντού ανωμαλίες. Όλα τον χαλάνε, όλα του βρωμάνε, όλα του μοιάζουν χάλια μαύρα και για φτύσιμο. Σαν το παιδί του Φώτη Σεργουλόπουλου ένα πράγμα, που το κυοφόρησε μια φίλη του, δώρο κάπως, και το παρέλαβε ακολούθως ο..
τηλεοπτικός αστήρ και το μεγαλώνει μόνος του, ευχαριστώ πολύ και τα ρέστα παγωτά. Αυτό ακριβώς το στόρι ο παρουσιαστής του «Πρωινού» το είχε θεωρήσει «μη φυσιολογικό». Άρα και το παιδί «μη φυσιολογικό» θα έβγαινε. Έτσι λέει ο δόκτωρ Λιάγκας, από τα ύψη της επιστήμης του. Από τα βάθη του ανδρισμού του.
Αυτού του ανδρισμού, του άκρως παρεξηγημένου και ταλαίπωρου που τα έχει δει όλα ανά τα έτη. Κι έχει καταλήξει να ορίζεται ως καφριλίκι αντί για αντριλίκι, να αφορά σε ψευτομαγκιά ογδόης κατηγορίας, να περιγράφει τσαμπουκάδες μόνο σε αδυνάμους και σε πλάσματα που αδυνατούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Με πρώτους στόχους τα θηλυκά, τους gay, τα τετράποδα, τους κάθε λογής περίεργους και περίεργες που δεν χωράνε στα κιτάπια του νορμάλ. Όλοι αυτοί και όλες αυτές, τον τρώνε τον ανδρισμό κατακέφαλα…
Τον ανδρισμό της ξεφτίλας δηλαδή, γιατί μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε κι άλλη εκδοχή. Όπου ανδρισμός σήμαινε να προστατεύεις τους ταλαίπωρους αντί να τους γαμάς τα ράμματα, να αναλαμβάνεις τις συνέπειες των πράξεών σου αντί να κρύβεσαι, να λες τα πράγματα με το όνομά τους αντί να τριπλάρεις τις έννοιες και τα σημαινόμενα. Όλο ντουγρού αδερφάκι μου κι όπου σε βγάλει ο δρόμος. Αυτό ήταν ο ανδρισμός.
Κι αυτό ακριβώς επέδειξε ο Φώτης Σεργουλόπουλος, όταν εμφανίσθηκε στο «Πρωινό» κι έκοψε σε πολλά μικρά κομματάκια τον Γιώργο Λιάγκα. Με ευγένεια περισσή, με ψυχραιμία απαράμιλλη, με επιμονή στις θέσεις του και τα πιστεύω του. Δίχως να κάνει ούτε ένα βήμα πίσω, όσο κι αν προσπάθησε ο απέναντί του παρουσιαστής να τον φέρει σε δύσκολη θέση. Κι όσο κι αν βασανίστηκε να καλύψει τις πομπές του.
Διότι όταν κατάλαβε ο Λιάγκας ότι έχει μπει στην κατσαρόλα και βράζει το νερό, πήγε να το γυρίσει το φύλλο στο γνωστό «δεν τα είπα εγώ αυτά τα περί μη φυσιολογικού». Και του απάντησε ο Σεργουλόπουλος ότι τα έχει στον σκληρό δίσκο και ακούστηκε το «γλουπ» του αλλουνού από εδώ ως τα Σούρμενα. Και λίγο πιο μετά, όταν προφανώς του διεμήνυσαν του Λιάγκα από το κοντρόλ ότι το είδανε το βίντεο κι έχει δίκιο ο Φώτης, έσπευσε να ψελλίσει «συγγνώμη». Δεν το ήθελε βέβαια, «ασταδγιάλα» ήθελε να πει, αλλά τι να κάνει ο έρμος; Το ρούφηξε το αυγό μπροστά στην κάμερα. Και φάνηκε πεντακάθαρα πότε ο ανδρισμός είναι ατσάλινος και πότε τσίγκινος…
Γράφει ο Χρήστος Ξανθάκης (newpost)
Δεν είναι όλα πολιτική σε αυτή τη ζωή. Ή μάλλον, βλακείες, όλα πολιτική είναι σε αυτή τη ζωή. Όλα, όλα ανεξαιρέτως, ακόμη και η παραμικρή λεπτομέρεια. Και το σαπούνι χειρός στο μπάνιο και τα φανάρια της τροχαίας στους δρόμους και τα παιδιά που πνίγονται στο Αιγαίο. Και τα παιδιά επίσης που έρχονται στη ζωή. Σε οικογένειες τυπικές, σε οικογένειες άτυπες, έτσι χύμα στο δρόμο, με χίλιους διαφορετικούς τρόπους. Αλλά όλοι μα όλοι οι τρόποι είναι φυσιολογικοί. Όλοι ανεξαιρέτως, θα το πω και πάλι. Ανώμαλο δεν ξέρω ούτε έναν…
Σε αντίθεση με τον Γιώργο Λιάγκα, που βλέπει παντού ανωμαλίες. Όλα τον χαλάνε, όλα του βρωμάνε, όλα του μοιάζουν χάλια μαύρα και για φτύσιμο. Σαν το παιδί του Φώτη Σεργουλόπουλου ένα πράγμα, που το κυοφόρησε μια φίλη του, δώρο κάπως, και το παρέλαβε ακολούθως ο..
τηλεοπτικός αστήρ και το μεγαλώνει μόνος του, ευχαριστώ πολύ και τα ρέστα παγωτά. Αυτό ακριβώς το στόρι ο παρουσιαστής του «Πρωινού» το είχε θεωρήσει «μη φυσιολογικό». Άρα και το παιδί «μη φυσιολογικό» θα έβγαινε. Έτσι λέει ο δόκτωρ Λιάγκας, από τα ύψη της επιστήμης του. Από τα βάθη του ανδρισμού του.
Αυτού του ανδρισμού, του άκρως παρεξηγημένου και ταλαίπωρου που τα έχει δει όλα ανά τα έτη. Κι έχει καταλήξει να ορίζεται ως καφριλίκι αντί για αντριλίκι, να αφορά σε ψευτομαγκιά ογδόης κατηγορίας, να περιγράφει τσαμπουκάδες μόνο σε αδυνάμους και σε πλάσματα που αδυνατούν να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους. Με πρώτους στόχους τα θηλυκά, τους gay, τα τετράποδα, τους κάθε λογής περίεργους και περίεργες που δεν χωράνε στα κιτάπια του νορμάλ. Όλοι αυτοί και όλες αυτές, τον τρώνε τον ανδρισμό κατακέφαλα…
Τον ανδρισμό της ξεφτίλας δηλαδή, γιατί μια φορά κι έναν καιρό υπήρχε κι άλλη εκδοχή. Όπου ανδρισμός σήμαινε να προστατεύεις τους ταλαίπωρους αντί να τους γαμάς τα ράμματα, να αναλαμβάνεις τις συνέπειες των πράξεών σου αντί να κρύβεσαι, να λες τα πράγματα με το όνομά τους αντί να τριπλάρεις τις έννοιες και τα σημαινόμενα. Όλο ντουγρού αδερφάκι μου κι όπου σε βγάλει ο δρόμος. Αυτό ήταν ο ανδρισμός.
Κι αυτό ακριβώς επέδειξε ο Φώτης Σεργουλόπουλος, όταν εμφανίσθηκε στο «Πρωινό» κι έκοψε σε πολλά μικρά κομματάκια τον Γιώργο Λιάγκα. Με ευγένεια περισσή, με ψυχραιμία απαράμιλλη, με επιμονή στις θέσεις του και τα πιστεύω του. Δίχως να κάνει ούτε ένα βήμα πίσω, όσο κι αν προσπάθησε ο απέναντί του παρουσιαστής να τον φέρει σε δύσκολη θέση. Κι όσο κι αν βασανίστηκε να καλύψει τις πομπές του.
Διότι όταν κατάλαβε ο Λιάγκας ότι έχει μπει στην κατσαρόλα και βράζει το νερό, πήγε να το γυρίσει το φύλλο στο γνωστό «δεν τα είπα εγώ αυτά τα περί μη φυσιολογικού». Και του απάντησε ο Σεργουλόπουλος ότι τα έχει στον σκληρό δίσκο και ακούστηκε το «γλουπ» του αλλουνού από εδώ ως τα Σούρμενα. Και λίγο πιο μετά, όταν προφανώς του διεμήνυσαν του Λιάγκα από το κοντρόλ ότι το είδανε το βίντεο κι έχει δίκιο ο Φώτης, έσπευσε να ψελλίσει «συγγνώμη». Δεν το ήθελε βέβαια, «ασταδγιάλα» ήθελε να πει, αλλά τι να κάνει ο έρμος; Το ρούφηξε το αυγό μπροστά στην κάμερα. Και φάνηκε πεντακάθαρα πότε ο ανδρισμός είναι ατσάλινος και πότε τσίγκινος…