Πάντα ήσουν καταφερτζής, χωσιάρης, μεγεθυμένος με φακό για να δείχνεις δημοσιογραφικό μεγαλείο αγορασμένο από τη Σχολή Δημοσίων Σχέσεων Επαγγέλματος.
Και πάντα είχες τον τρόπο να χώνεις τις αδυναμίες σου κάτω από το χαλάκι των διευθυντάδων – το χαλάκι που γονάτιζες προσκυνώντας στη διαδρομή της καριέρας σου.
Είχα πάψει να εκπλήσσομαι για εσένα μετά από τόσα ανορθόγραφα , ασύντακτα, ακαταλαβίστικα χειρόγραφά σου που έβλεπα.
Η έκπληξή μου είχε εξαντληθεί,
τα έβλεπα όλα φυσιολογικά μετά από τόσα χρόνια. Η απόλυτη εξοικείωση. Όταν ξαφνικά η έκπληξη ξαναστάθηκε στα πόδια της ακούγοντας ότι έγινες καθηγητής δημοσιογραφικής σχολής...
- διαβάστε τη συνέχεια στο harddog-sport
Και πάντα είχες τον τρόπο να χώνεις τις αδυναμίες σου κάτω από το χαλάκι των διευθυντάδων – το χαλάκι που γονάτιζες προσκυνώντας στη διαδρομή της καριέρας σου.
Είχα πάψει να εκπλήσσομαι για εσένα μετά από τόσα ανορθόγραφα , ασύντακτα, ακαταλαβίστικα χειρόγραφά σου που έβλεπα.
Η έκπληξή μου είχε εξαντληθεί,
τα έβλεπα όλα φυσιολογικά μετά από τόσα χρόνια. Η απόλυτη εξοικείωση. Όταν ξαφνικά η έκπληξη ξαναστάθηκε στα πόδια της ακούγοντας ότι έγινες καθηγητής δημοσιογραφικής σχολής...
- διαβάστε τη συνέχεια στο harddog-sport