Συνέβη κάτι άλλο: είδα να περνάει μπροστά μου ένα τσουνάμι από υποθέσεις, στις οποίες διάφορες εταιρείες (τεχνικές, τηλεπικοινωνίες κ.ά.), εφεύρισκαν ποικιλίες τεχνασμάτων -αναβολές, πτωχεύσεις, εξυγιάνσεις, συγχωνεύσεις, εξαγορές, το κρύο που κάνει το Χειμώνα και τη ζέστη που κάνει το Καλοκαίρι- για να συνεχίσουν να μην πληρώνουν τα δεδουλευμένα των εργαζομένων τους ή και να διασφαλίσουν ότι δεν θα τα δώσουν ποτέ. Απασες εκπροσωπούμενες από δικηγόρους και δικηγορίνες του κουτιού με ωραίους κόμπους στη γραβάτα και καλοχτενισμένους κότσους που..
με το ύφος του Μάικλ Ντάγκλας στο ''Wall Street'' εξηγούσαν ότι οι απαιτήσεις των εργαζομένων να πληρωθούν, απειλούν την επιχειρηματική ανάπτυξη.
Οι μισοί από αυτούς τα κατάφεραν, άλλοι -οι πιο προκλητικοί- απέτυχαν. Από την αίθουσα έφυγα άρρωστος.
Πρέπει άμεσα να ξαναοργανώσουμε όλον αυτόν τον κόσμο που δουλεύει και τον δουλεύουνε, πριν καταλήξουμε να τρώμε όλοι την πέτσα μας...
Γιάννης Ανδρουλιδάκης (fb)