Λοιπόν, ας διακινδυνεύσουμε κι εμείς μια πρόβλεψη: Με το άνοιγμα της κάλπης τελειώνουν τα ψέματα. Τα ψέματα του Μεϊμαράκη πρώτα-πρώτα και όλων εκείνων που ήθελαν να τελειώνουν με την αταξία του ΣΥΡΙΖΑ και να επαναφέρουν τον λαό και τον τόπο στην τάξη. Ή να αποκαταστήσουν την καθεστηκυία τάξη. Ή να βάλουν τάξη. Προτιμήστε όποια έκφραση θέλετε ή σκεφτείτε κάποια άλλη. Με τον όρο ότι θα έχει τον όρο τάξη.
Παρένθεση: Έχουν όμως και το δίκιο τους. Η κυβέρνηση της Αριστεράς ήταν μια αταξία. Χάλασε την αρμονία της σχέσης με τους εταίρους. Την αρμονία της σχέσης με τους συνεταίρους επίσης -της διαπλοκής, του μαύρου χρήματος, του κομματικού sponsoring. Την αρμονία, τέλος, της ομαλής.. εναλλαγής στην εξουσία. Μία σου και μία μου το είχαν και όταν δεν έβγαινε, μία σου συν μία μου. Ώσπου πετάχτηκε στη μέση ο Τσίπρας.
Δυστυχώς γι' αυτούς, η κάλπη θα τους στενοχωρήσει. Διότι η τάξη θα χάσει πάλι τη μάχη. Όπως στις προηγούμενες εκλογές και στο δημοψήφισμα. Και θα τη χάσει, προσέξτε: Παρά το χρήμα που έπεσε για να γίνει παρένθεση ο ΣΥΡΙΖΑ. Παρά τις μεγάλες δυνάμεις εσωτερικού και εξωτερικού που έβαλαν το χεράκι τους στην υπόθεση. Και κυρίως παρά το γεγονός ότι τα πιο βαριά και καταστροφικά πυρά ο ΣΥΡΙΖΑ τα δέχτηκε από τις ίδιες τις γραμμές του.
Γιατί και επ' αυτού τα ψέματα τελειώνουν. Τη μεγάλη ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ δεν την έκαναν ούτε το Μνημόνιο ούτε τα λάθη του ούτε τα τζούφια του Μεϊμαράκη ή του Θεοδωράκη. Την έκανε, το ήθελε ή δεν το ήθελε, η στρατιά των διαφωνούντων, των πενθούντων, των αποχωρούντων. Και μια μέρα θα γίνει αντικείμενο επιστημονικής μελέτης πώς ένα κόμμα, αμέσως μετά από τέτοια αποσάθρωση, ξανακέρδισε εκλογές.
Τελειώνουν τα ψέματα όμως και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Διότι, δεν ξέρω αν το κατάλαβαν όλοι καλά, αλλά δεν τους δίνεται αυτή την Κυριακή μια δεύτερη ευκαιρία. Τους δίνεται μια τελευταία και με πολλές επιφυλάξεις. Η εντολή είναι σαφής: Υποσχέθηκες να μας βγάλεις από το χαντάκι; Σκάσε και σκάβε. Υποσχέθηκες να μην πνιγείς στα ίδια λάθη; Σκάσε και κολύμπα. Υποσχέθηκες να χτυπήσεις τούτο, κείνο, τ' άλλο; Σκάσε και κοπάνα.
Πριν γίνουν κυβέρνηση, θα πείτε, αρχίζουμε τις απαιτήσεις; Ναι, ναι. Ούτε μιας στιγμής ανάσα δεν πρέπει να τους δώσουμε. Από κοντά να τους έχουμε. Διότι ή θα σκιστούν να κυβερνήσουν με τις πόρτες ανοιχτές στον λαό ή θα βρεθούμε όσοι τους πιστέψαμε σ' ένα βαθύ μπουντρούμι. Και δυστυχώς χωρίς ούτε ένα μπουκάλι ρούμι...
- Αυγή
