Το φαινόμενο "τζάμπα δουλεύουμε για τον ΔΟΛ" τείνει να εξελιχθεί στον απόλυτο οδηγό για όλους όσοι εργάζονται στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης...
Η πάλαι ποτέ ναυαρχίδα των ΜΜΕ, οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε, έχει επιτύχει το απόλυτο: οι εργαζόμενοί της έχουν προστρέξει πρώτοι να μετάσχουν του εσωτερικού δανεισμού που απαιτήθηκε (όχι ζητήθηκε, να ξέρουμε τι λέμε...) και παράλληλα έχουν αποδεχθεί την ύψιστη τιμή, που τους επιδαψίλευσε ο κύριος μέτοχος: "Είστε ευλογημένοι που μπορείτε να εισέλθετε στο κτίριο της Μιχαλακοπούλου"...
Συνακόλουθα, στο παράλληλο σύμπαν που ζούμε, τα κατ' ευφημισμόν "επαγγελματικά σωματεία", που είθισται να εκπροσωπούν τους εργαζόμενους, εκδήλωσαν μια κάποια ακαδημαϊκή.. διαμαρτυρία που αφορούσε στην κατά δύο μήνες - κατ' ελάχιστον - καθυστέρηση στην αποπληρωμή των δεδουλευμένων...
Τι το ήθελαν; Άμεσα, ο κύριος μέτοχος του ΔΟΛ τους ανακάλεσε στην τάξη...
Και έκτοτε, άκρα του τάφου σιωπή...
Και μείναν στα συρτάρια τα θούρια: "Βροντάει η Ακαδημίας / αστράφτει η Αριστείδου/ μουγκρίζει η Βουκουρεστίου/ σείεται η Βαλαωρίτου..."
Τελικά, για να σοβαρευτούμε λίγο: Υπάρχει κάποιο ίχνος συνδικαλιστικής αξιοπρέπειας σε όλους όσοι γονυπετείς περιδιαβαίνουν στα σαλονάκια των μεγαλομετόχων στα ΜΜΕ για να στρέψουν το βλέμμα τους στους συναδέλφους που δεν έχουν πλέον να θρέψουν τα παιδιά τους και να διατηρήσουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους;
Στο συγκεκριμένο μαγαζί - τον ΔΟΛ - φτάνει και μόνον ένα σωματείο (η ΕΤΕΡ) για να σώσει την τιμή και την υπόληψη όλων όσοι θέλουν να λέγονται "συνδικαλιστές";
Φτάνει και μόνον ένα σωματείο (ΕΤΕΡ) να προβαίνει στην αυτονόητη ενέργεια - την απεργία - για να διεκδικήσει το δικαίωμα στην πληρωμή της εργασίας που έχει παρασχεθεί;
Μια καταληκτική φράση, για όλους όσοι περί άλλων τυρβάζουν: ΝΤΡΟΠΗ !!!
- από το μπλογκ της Ανασυγκρότησης
