Γράφει ο Δημήτρης Σούλτας* Υπάρχουν πολλοί χαμαιλέοντες στην πολιτική, υπάρχουν πιστοί κομματικοί, υπάρχουν πολλοί που αλλάζουν στρατόπεδα ανά εξάμηνο, υπάρχει και το είδος «Άδωνις» που περιγράφεται συνοπτικά με το γνωστό “Γλείφω εκεί που έφτυνα”.
Το πολιτικό άστρο του άρχισε να ανατέλλει όταν ο Γιώργος Καρατζαφέρης αποφάσισε να κάνει την ελληνική ακροδεξιά λίγο πιο ελκυστική από την εικόνα ενός παρανοϊκού δικτάτορα που ξερνάει ελληνικούρες, αν και ποτέ δεν είπε όχι στα ψηφαλάκια των υποστηρικτών του. Ένας από τα αστέρια του ΛΑΟΣ ήταν και ο Άδωνις που μέχρι τότε ήταν γνωστός βασικά στους φανατικούς του telemarketing, πουλώντας βιβλία μισοτιμής. Αυτό βέβαια δεν σήμαινε ότι ήταν πάντα ένας άνθρωπος του πνεύματος. Άλλωστε στην Ελλάδα είχαμε την «τύχη» τα βιβλία που πωλούνταν από..
τηλεοράσεως από τους αστέρες Λιακόπουλο, Βελόπουλο και Άδωνη να (αν)ισορροπούν μεταξύ γραφικότητας και ακροδεξιάς ρητορικής.
Εκείνη την εποχή ο Άδωνις περιέγραφε τον Σαμαρά ως έναν από τους χειρότερους (ίσως τον χειρότερο) πρωθυπουργό που πέρασε από την χώρα και αφελείς έως ηλίθιους τους ψηφοφόρους του. Η Ν.Δ. δε, ήταν γι αυτόν ένα από τα κάστρα του παλαιοκομματισμού και της διαφθοράς. Όλ’ αυτά μέχρι να κληθεί από τον Σαμαρά να στελεχώσει τα ψηφοδέλτια του. Τότε άλλαξε εν μία νυκτί το τροπάρι και ο Σαμαράς μετεβλήθη σε σωτήρα της χώρας.
Η θητεία και στο κοινοβούλιο και στο υπουργείο Υγείας, ήταν ένα ρεσιτάλ κυνισμού απέναντι σε έναν λαό που υποφέρει από την εφαρμογή των μνημονίων. Ζητούσε να του χρεώνουν του ιδίου τα επώδυνα μέτρα «για να μην παίρνει τη δόξα ο Τόμσεν», επέβαλε και υπερασπίστηκε το εισιτήριο στα δημόσια νοσοκομεία και έκανε δηλώσεις μνημεία- πρόκλησης όπως ότι «οι καρκινοπαθείς είναι επείγον περιστατικό μόνο στο τελικό στάδιο»
Παράλληλα αυτός ο λαμπρός νέος επέλεξε μετά της συζύγου ένα επαρχιώτικου τύπου lifestyle με ζουζουνιές και αγαπουλίτσες που δοκιμάζουν συχνά το πεπτικό σύστημα των πολιτών. Άλλωστε η τηλεόραση είναι η μεγάλη του αγάπη. Ξημεροβραδιάζεται στα τηλεοπτικά παραθύρια, όπου καλείται ανελλιπώς, όχι γιατί είναι μέγας πολιτικός, αλλά γιατί τσιροβολάει και προκαλεί και αυτό κάνει νούμερα.
Ο υπερβολικός αέρας που του έδωσαν αυτές οι εμφανίσεις, η νομιμοποίησή του ως κύριου παίκτη και από το πολιτικό σύστημα και από τα ΜΜΕ της χώρας, τον οδήγησε τώρα να διεκδικήσει την προεδρία της Ν.Δ. Η ενδεχόμενη νίκη του θα είναι για την κυβέρνηση μια μεγάλη προσφορά, καθώς η εσωστρέφεια και η υιοθέτηση, χωρίς παρεκλίσσεις, ενός δεξιού μετεμφυλιακού λόγου θα συρρικνώσει μετά βεβαιότητος το κόμμα.
Αλλά το ζήτημα δεν είναι τι συμφέρει την κυβέρνηση Το ζήτημα είναι πως νομιμοποιείται στη συνείδηση ενός συντηρητικού κόσμου , ένας πολιτικός, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης, ο οποίος έχει καταφέρει να πείσει πολλούς ότι η πρόκληση λέγεται ειλικρίνεια, ο φανατισμός λέγεται πατριωτισμός και η ακατάσχετη φλυαρία λέγεται ρητορική δυνατότητα και η ανάρτηση ακροδεξιών ασυναρτησιών στο twitter λέγεγαι σύγχρονος λόγος.
Η μεγάλη αγάπη του Αδώνιδος δεν είναι τα βιβλία, δεν είναι η τηλεόραση, δεν είναι τα social media. Η μεγάλη του αγάπη είναι η εξουσία.Και το πάθος του για εξουσία, είναι το ίδιο με τη φωνή του. Ανεξέλεγκτο και ενοχλητικό
* Tο άρθρο το Δ. Σούλτα δημοσιεύτηκε στο σάιτ altsantiri.gr, με το οποίο ο δημοσιογράφος ξεκίνησε τακτική συνεργασία