Γράφει ο Δημήτρης Σούλτας
Όλοι έχουν ένα επώνυμο. Κάποιοι έχουν ένα επώνυμο, που έχουν και χιλιάδες άλλοι. Λίγοι έχουν ένα επώνυμο που είναι επωνυμία, trademark, σήμα κατατεθέν. Και συνήθως οι πιο κερδισμένοι απ’ αυτό το επώνυμο είναι οι κληρονόμοι.
Μπορεί αυτά να ισχύουν βασικά στο εμπόριο, αλλά την απόλυτη εφαρμογή τους την έχουν στην πολιτική ζωή. Οι περιβόητες οικογένειες, τα πολιτικά τζάκια της Ελλάδας συνεχίζουν να κυριαρχούν σήμερα και τα επώνυμα είναι γνωστά ακόμα και στον πιο απολίτικο κάτοικο της χώρας.
Ένας όμως, τα τελευταία χρόνια, προσπαθεί να διαφοροποιηθεί, εκμεταλευόμενος το επώνυμο του και ενίοτε δηλώνοντας ότι αυτό το ίδιο επώνυμο είναι πρόβλημα, αφού δεν μας αφήνει να.. διαγνώσουμε χωρίς προκαταλήψεις το αχαλίνωτο ταλέντο και την πολιτική του οξυδέρκεια, τα οποία πιστεύει ότι κυλούν στο αίμα του.
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πλησιάζει τα 50 αλλά για την πολιτική αυτή η ηλικία είναι η κατάλληλη για να αρχίσεις να ονειρεύεσαι την κορυφή. Και τώρα που ονειρεύεσαι την κορυφή είναι καιρός να απογαλακτιστείς από τον Πατέρα, άσχετα αν θα του ζητήσεις την ευχή για να τρέξεις για την προεδρία.
Ο κόσμος του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο πλανήτης του, είναι αυτός στον οποίο πιστεύει ότι τα περισσότερα παιδιά τελειώνουν το Κολλέγιο, σπουδάζουν στο Χάρβαρντ και όταν επιστρέψουν από τις σπουδές τους περιμένουν ανυπόμονα στο αεροδρόμιο για να τους προτείνουν δουλειά στελέχους στην Εθνική Τράπεζα. Και όλα αυτά συμβαίνουν ανεξάρτητα αν λέγεσαι «Μητσοτάκης» ή όχι. Και όλα αυτά στις συνεντεύξεις σου τα επικαλείσαι ως «ψήσιμο» στη ζωή.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε μία από τις συνεντεύξεις που έδωσε τις τελευταίες μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης λέει ότι το πρώτο πράγμα που θα έκανε θα ήταν να φύγουν τα γραφεία της Ν.Δ. από την Συγγρού και να πάνε σε μια πιο λαϊκή ή υποβαθμισμένη γειτονιά, αναζητώντας εμφανώς τη «λαϊκότητα» σε συμβολισμούς, γιατί ως εμπειρία δεν την έχει. Σημασία βέβαια δεν έχει πού είναι τα γραφεία ενός κόμματος, αλλά η πολιτική που ασκεί.
Άλλο ένα ενδεικτικό παράδειγμα του πλανήτη στον οποίο ζει (και ελπίζει να βασιλεύσει) ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ότι πριν από μερικούς μήνες κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ για …οικογενειοκρατία και πριν από μερικές μέρες είπε ότι θα πρέπει να τελειώνουν στη Ν.Δ. οι βαρωνίες. Γενικώς είναι καλό να ακούς ή να διαβάζεις τον Κυριάκο χωρίς να πίνεις καφέ μπροστά στην οθόνη, γιατί μετά ο καθαρισμός θα είναι επίπονος.
Στον πλανήτη του Κυριάκου έχεις όραμα, είσαι ένας «αυτοδημιούργητος» με γνωστό επώνυμο και με ένα σχέδιο για το μέλλον, το οποίο ατυχώς δεν μπορεί να πείσει ούτε …την αδελφή σου.
* Tο άρθρο το Δ. Σούλτα δημοσιεύτηκε στο σάιτ altsantiri.gr, με το οποίο ο δημοσιογράφος ξεκίνησε τακτική συνεργασία
Όλοι έχουν ένα επώνυμο. Κάποιοι έχουν ένα επώνυμο, που έχουν και χιλιάδες άλλοι. Λίγοι έχουν ένα επώνυμο που είναι επωνυμία, trademark, σήμα κατατεθέν. Και συνήθως οι πιο κερδισμένοι απ’ αυτό το επώνυμο είναι οι κληρονόμοι.
Μπορεί αυτά να ισχύουν βασικά στο εμπόριο, αλλά την απόλυτη εφαρμογή τους την έχουν στην πολιτική ζωή. Οι περιβόητες οικογένειες, τα πολιτικά τζάκια της Ελλάδας συνεχίζουν να κυριαρχούν σήμερα και τα επώνυμα είναι γνωστά ακόμα και στον πιο απολίτικο κάτοικο της χώρας.
Ένας όμως, τα τελευταία χρόνια, προσπαθεί να διαφοροποιηθεί, εκμεταλευόμενος το επώνυμο του και ενίοτε δηλώνοντας ότι αυτό το ίδιο επώνυμο είναι πρόβλημα, αφού δεν μας αφήνει να.. διαγνώσουμε χωρίς προκαταλήψεις το αχαλίνωτο ταλέντο και την πολιτική του οξυδέρκεια, τα οποία πιστεύει ότι κυλούν στο αίμα του.
Μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να πλησιάζει τα 50 αλλά για την πολιτική αυτή η ηλικία είναι η κατάλληλη για να αρχίσεις να ονειρεύεσαι την κορυφή. Και τώρα που ονειρεύεσαι την κορυφή είναι καιρός να απογαλακτιστείς από τον Πατέρα, άσχετα αν θα του ζητήσεις την ευχή για να τρέξεις για την προεδρία.
Ο κόσμος του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο πλανήτης του, είναι αυτός στον οποίο πιστεύει ότι τα περισσότερα παιδιά τελειώνουν το Κολλέγιο, σπουδάζουν στο Χάρβαρντ και όταν επιστρέψουν από τις σπουδές τους περιμένουν ανυπόμονα στο αεροδρόμιο για να τους προτείνουν δουλειά στελέχους στην Εθνική Τράπεζα. Και όλα αυτά συμβαίνουν ανεξάρτητα αν λέγεσαι «Μητσοτάκης» ή όχι. Και όλα αυτά στις συνεντεύξεις σου τα επικαλείσαι ως «ψήσιμο» στη ζωή.
Δεν είναι τυχαίο ότι σε μία από τις συνεντεύξεις που έδωσε τις τελευταίες μέρες ο Κυριάκος Μητσοτάκης λέει ότι το πρώτο πράγμα που θα έκανε θα ήταν να φύγουν τα γραφεία της Ν.Δ. από την Συγγρού και να πάνε σε μια πιο λαϊκή ή υποβαθμισμένη γειτονιά, αναζητώντας εμφανώς τη «λαϊκότητα» σε συμβολισμούς, γιατί ως εμπειρία δεν την έχει. Σημασία βέβαια δεν έχει πού είναι τα γραφεία ενός κόμματος, αλλά η πολιτική που ασκεί.
Άλλο ένα ενδεικτικό παράδειγμα του πλανήτη στον οποίο ζει (και ελπίζει να βασιλεύσει) ο Κυριάκος Μητσοτάκης ήταν ότι πριν από μερικούς μήνες κατήγγειλε τον ΣΥΡΙΖΑ για …οικογενειοκρατία και πριν από μερικές μέρες είπε ότι θα πρέπει να τελειώνουν στη Ν.Δ. οι βαρωνίες. Γενικώς είναι καλό να ακούς ή να διαβάζεις τον Κυριάκο χωρίς να πίνεις καφέ μπροστά στην οθόνη, γιατί μετά ο καθαρισμός θα είναι επίπονος.
Στον πλανήτη του Κυριάκου έχεις όραμα, είσαι ένας «αυτοδημιούργητος» με γνωστό επώνυμο και με ένα σχέδιο για το μέλλον, το οποίο ατυχώς δεν μπορεί να πείσει ούτε …την αδελφή σου.
* Tο άρθρο το Δ. Σούλτα δημοσιεύτηκε στο σάιτ altsantiri.gr, με το οποίο ο δημοσιογράφος ξεκίνησε τακτική συνεργασία