Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος να μην συμφωνεί: Ο Θεός να το κάνει ντιμπέιτ, ή τηλεμαχία, αυτό που παρακολουθήσαμε τη νύχτα της Τετάρτης. Αν κοιμηθείς στ' όνειρό σου, η υπόθεση. Και όχι διότι έφταιγαν οι αρχηγοί ή οι δημοσιογράφοι. Το στήσιμο ήταν ασφυκτικό. Διότι να ακούς εφτά μονολόγους, τον ένα μετά τον άλλο, και καπάκι εφτά μίνι μονολόγους, δεν αντέχεται εύκολα. Όσο ενδιαφέρον κι αν έχει ο τρόπος με τον οποίο απαντούν κάποιοι τηλε-μαχόμενοι.
Και πάνω στη γλυκιά σκοτούρα, έπεσε η ερώτηση για τα κανάλια. Και ωπ, άνοιξε το ένα μάτι. Άρχισε ο Τσίπρας να λέει τι θα γίνει, και ωπ-ωπ, άνοιξε και το άλλο. Γιατί δεν κρύβεται αυτό το χούι με τα megaλα. Μπορεί όταν τα ακούμε να αποβλακωνόμαστε, αλλά όταν αυτά τα ακούνε το ευχαριστιόμαστε. Κι έτσι ξεξυπνήσαμε..
ξεχειλωμένοι με τα δεσμευτικά για τον Τσίπρα και ηδονικά για μας ότι θα μπει τάξη, θα πληρώσουν, θα δημοπρατηθούν οι άδειες.
Κι εκεί πάνω στο ξεξύπνημα, τσουπ, η Όλγα. Πετάχτηκε για να ρωτήσει με ποια διαδικασία θα γίνει η δημοπράτηση. Κι ο Τσίπρας -μανούλα σε κάτι τέτοια και να προσέχει μεθαύριο ο Μεϊμαράκης- εκμεταλλεύτηκε την πάσα. Και κάρφωσε: Έχετε τη μύγα, κυρία μου; Κι έτσι περάσαμε αιφνιδίως από την υπνηλία στην εμπαθή τσογλαναρία. Και σε χειροκροτήματα -αλήθεια, άκουσα από μια ανοιχτή μπαλκονόπορτα να χειροκροτούν κάποιοι. Και να επιδίδονται σε ιαχές σχεδόν αήθεις: Χώσε, μεγάλε!
Μας πρόσφερε εν ολίγοις λίγη ψυχαγωγία η γνωστή παρουσιάστρια, σε μια εκπομπή βαρετή από κούνια. Έσωσε τη λαϊκή τιμή της τηλεόρασης, κατά κάποιο τρόπο. Διότι είπε ο Τσίπρας για τη μύγα. Γέλια. Είπε ύστερα εκείνη ότι εκπροσωπεί το κανάλι της. Γέλια. Επέμεινε να φωνάζει, λες και την έθιξαν προσωπικά. Γέλια. Τα έβαλε ακόμα και με τον ψύχραιμο συντονιστή. Γέλια. Δεν κερδίσαμε δα και το αύριο, αλλά το γέλιο μας το κερδίσαμε.
Κι αυτό το χρωστάμε στην Όλγα. Που της χρωστάμε και μια συγγνώμη. Νομίζαμε ότι εκπροσωπούσε το δημοσιογραφικό εαυτό της, τη δημοσιογραφική ομάδα του Mega, την κοινή γνώμη. Δεν ξέραμε ότι θα εκπροσωπούσε και τους καναλάρχες απέναντι στον Τσίπρα. Γιατί, αν το ξέραμε, θα δικαιολογούσαμε όχι μόνο τη μύγα, αλλά και σφήκα, που λέει ο λόγος...
Θανάσης Καρτερός (Αυγή)
