Όλα καημός και η εθνική ενότητα ντέρτι. Με μια καλά δουλεμένη τακτική μάς δουλεύουν όλοι μαζί, εγχώριοι και αλλοδαποί. Τα ΜΜΕ που έκαναν σαράντα χρόνια την αυτοδυναμία είδωλο, η διαπλοκή που άνθισε με τις αυτοδυναμίες, τα πρώην μεγάλα κόμματα που κατασκεύαζαν κάθε είδους πονηρούς εκλογικούς νόμους για να εξασφαλίζεται αυτοδυναμία, τα νυν μικρά κόμματα που δηλώνουν έτοιμα να συμπράξουν με όποιον τους δέχεται. Νταπ - ντουπ πάλλεται εθνικώς και οικουμενικώς η καρδιά τους.
Έχει ποικιλία βέβαια το πράγμα. Και οικουμενική, και ολίγη από οικουμενική, και πολύ μεγάλο συνασπισμό, και σκέτο μεγάλο, και με ζάχαρη. Ό,τι κάτσει κι ό,τι πιάσει. Αρκεί να... Αρκεί να τι, αλήθεια; Αρκεί να μην έχει ο ΣΥΡΙΖΑ τη δυνατότητα να σχηματίσει κυβέρνηση, παρά μόνο προσπέφτοντας στην ανάγκη τους. Αρκεί να τους δώσει το εκλογικό σώμα, μετά από τον οικουμενικό βομβαρδισμό, τη δυνατότητα να τρουπώσουν. Όχι για να σπρώξουν τη χώρα μπροστά, αλλά την Αριστερά πίσω.
Κι έτσι η εθνική ενότητα, από κορυφαία στιγμή στη διαδρομή ενός λαού, γίνεται πατσαβούρα για να ξεπλύνει αμαρτίες. Γιατί, αν μου πείτε ότι τους έπιασε ο πόνος τους βαρόνους, τους ολιγάρχες, τους ΜΜεδες, τη Ν.Δ., τους κεντροαριστερούς χαβαλέδες, για εθνική ενότητα, θα απαντήσω: Άη σιχτίρ. Σοβαρά; Και πού ήταν η εθνική τους ενότητα στη μάχη με τους δανειστές; Χθες που έτρωγαν κι έπιναν αυτοδυνάμως; Σαράντα χρόνια που μοιράζονται με αυτοδυναμία και παραδειγματική τάξη τα λάφυρα του κράτους;
Καλά, αφήστε τον Μαρξ. Ακόμα και ο άκακος Ιησούς, που ήθελε όλους τους αμαρτωλούς κοντά του, κάτι τέτοιους τους πήρε με το φραγγέλιο. Μαζί με τους γραμματείς και τους φαρισαίους τους. Γιατί ο ναός έπρεπε να καθαρίσει από τις παράγκες τους. Κι αν κανένας θεωρεί ανίερη τη σύγκριση ας δει τι έκαναν αυτοί τόσα χρόνια στην Ελλάδα. Τι καθεστώς εθνικής παράγκας έστησαν. Και πόση υποκρισία κρύβει η πρεμούρα τους να συνεργαστούν με κείνους που έρχονται να το -και να τους- κατεδαφίσουν.
Και τι θα κάνετε αν δεν έχετε αυτοδυναμία; Ρωτούν παπικώς. Τι θα κάνουμε; Τι θα κάνει ο λαός να ρωτάτε. Τι θα κάνετε εσείς, όταν σας έρθει ο ουρανός της κάλπης σφοντύλι. Γιατί εκτός από την εθνική πατσαβούρα σας, υπάρχει και η λαϊκή σκούπα...
