Η δημοσιογραφία
είναι το καταφύγιο των αποτυχημένων!
Αποχώρησε από το capital.gr ο μέχρι χθες επικεφαλής του σάιτ Θανάσης Μαυρίδης. Επειτα από εννέα συναπτά έτη στο capital, o Μαυρίδης σκέφτεται αν θα συνεχίσει τη δημοσιογραφία ή αν θα αλλάξει επάγγελμα νοικιάζοντας έναν φούρνο στο Μαρούσι!
Διαβάστε πως περιγράφει σε σχετικό σημείωμα το ξεκίνημά του στη δημοσιογραφία:
«(...) Ήταν το 1984, όταν ζήτησα δουλειά από την Γνώμη του Πόπωτα. Το έκανα στις 12.30 μετά τα μεσάνυχτα. Τόση τρέλα. Βρήκα λοιπόν εκεί τον Γκουίντο Τσιόφι, αρχισυντάκτη, ο οποίος σήμερα, δυστυχώς, δεν βρίσκεται στην ζωή. Με έδιωξε σαν να αντιμετώπιζε τον παλαβό του χωριού. Δεν είχε και άδικο ο άνθρωπος! Την άλλη μέρα ήταν και πάλι εκεί ο Θανασάκης. Πρωί – πρωί. Τον κατάφερα, με πήρε! Έπειτα από κανένα δίμηνο με φώναξε στο γραφείο του και δείχνοντας έξω προς την μεγάλη αίθουσα μου είπε: "Τους βλέπεις όλους αυτούς; Είναι πετυχημένοι στην δουλειά τους, αλλά.. ανίκανοι να κάνουν κάτι άλλο. Η δημοσιογραφία είναι το καταφύγιο των αποτυχημένων. Είσαι έτοιμος να μπεις στο κλαμπ";
Να είσαι καλά Γκουίντο εκεί ψηλά! Λοιπόν, ξέρεις κάτι; Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμος να βγω από το κλαμπ που με έβαλες. Δεν ξέρω αν όλα αυτά τα χρόνια απέκτησα το εισιτήριο εξόδου στον πραγματικό κόσμο, το δικαίωμα να αποτινάξω από πάνω μου την "ρετσινιά" του αποτυχημένου. Από την άλλη η δημοσιογραφία δεν είναι όπως την άφησες. Το κακό είναι ότι εσύ και ο Κώστας ο Γερονικολός, οι δύο άνθρωποι που με βοηθήσατε σημαντικά στο ξεκίνημά μου, δεν βρίσκεστε πλέον κοντά μας. Μπορεί να κάνετε ακόμη και παρέα εκεί ψηλά, αλλά αμφιβάλλω αν έχετε διάθεση να βλέπετε τι γίνεται στην παλιά σας γειτονιά. "Οργή Θεού" που θα έλεγε και ο πρόεδρος Κώστας...»
Αποχώρησε από το capital.gr ο μέχρι χθες επικεφαλής του σάιτ Θανάσης Μαυρίδης. Επειτα από εννέα συναπτά έτη στο capital, o Μαυρίδης σκέφτεται αν θα συνεχίσει τη δημοσιογραφία ή αν θα αλλάξει επάγγελμα νοικιάζοντας έναν φούρνο στο Μαρούσι!
Διαβάστε πως περιγράφει σε σχετικό σημείωμα το ξεκίνημά του στη δημοσιογραφία:
«(...) Ήταν το 1984, όταν ζήτησα δουλειά από την Γνώμη του Πόπωτα. Το έκανα στις 12.30 μετά τα μεσάνυχτα. Τόση τρέλα. Βρήκα λοιπόν εκεί τον Γκουίντο Τσιόφι, αρχισυντάκτη, ο οποίος σήμερα, δυστυχώς, δεν βρίσκεται στην ζωή. Με έδιωξε σαν να αντιμετώπιζε τον παλαβό του χωριού. Δεν είχε και άδικο ο άνθρωπος! Την άλλη μέρα ήταν και πάλι εκεί ο Θανασάκης. Πρωί – πρωί. Τον κατάφερα, με πήρε! Έπειτα από κανένα δίμηνο με φώναξε στο γραφείο του και δείχνοντας έξω προς την μεγάλη αίθουσα μου είπε: "Τους βλέπεις όλους αυτούς; Είναι πετυχημένοι στην δουλειά τους, αλλά.. ανίκανοι να κάνουν κάτι άλλο. Η δημοσιογραφία είναι το καταφύγιο των αποτυχημένων. Είσαι έτοιμος να μπεις στο κλαμπ";
Να είσαι καλά Γκουίντο εκεί ψηλά! Λοιπόν, ξέρεις κάτι; Δεν ξέρω αν είμαι έτοιμος να βγω από το κλαμπ που με έβαλες. Δεν ξέρω αν όλα αυτά τα χρόνια απέκτησα το εισιτήριο εξόδου στον πραγματικό κόσμο, το δικαίωμα να αποτινάξω από πάνω μου την "ρετσινιά" του αποτυχημένου. Από την άλλη η δημοσιογραφία δεν είναι όπως την άφησες. Το κακό είναι ότι εσύ και ο Κώστας ο Γερονικολός, οι δύο άνθρωποι που με βοηθήσατε σημαντικά στο ξεκίνημά μου, δεν βρίσκεστε πλέον κοντά μας. Μπορεί να κάνετε ακόμη και παρέα εκεί ψηλά, αλλά αμφιβάλλω αν έχετε διάθεση να βλέπετε τι γίνεται στην παλιά σας γειτονιά. "Οργή Θεού" που θα έλεγε και ο πρόεδρος Κώστας...»