Ακόμα δεν ξέρουμε πού οδηγεί το αποτέλεσμα. Θα δούμε εντός της εβδομάδας. Πρέπει πρώτα να δούμε αν θα υπάρξει συμφωνία και πότε θα ανοίξουν οι τράπεζες. Και πώς θα ανοίξουν οι τράπεζες. Επίσης, τώρα θα αποδειχθεί αν ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κρυφή ατζέντα ή όχι.
Ο Τσίπρας έχει πλέον την πολιτική και κοινωνική ηγεμονία να οδηγήσει τη χώρα όπου θέλει. Είναι μία προσωπική πολιτική νίκη που μπορεί να την επιδείξει στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια αν δεν ανοίξουν οι τράπεζες, αυτό αλλάζει σε μερικές μέρες. Σίγουρα το ξέρει. Το θέμα είναι πώς θα τον αντιμετωπίσουν οι εταίροι. Τον αποδέχονται ως συνομιλητή; Ακόμα και αν δεν τον αποδέχονται, δεν υπάρχει άλλος για να συνομιλήσουν.
Το «Όχι» είχε πρόσωπο, τον Τσίπρα. Το «Ναι» δεν είχε. Και όταν αποκτούσε, ήταν το παλιό, το φθαρμένο. Τα μέσα ενημέρωσης δεν είναι τόσο ισχυρά όσο πιστεύουμε. Μερικές φορές δημιουργούν, αντανακλαστικά, αντιδράσεις αντίθετες απέναντι σε αυτό που επιδιώκουν.
Η ελληνική κοινωνία δεν πιστεύει ότι έχουν βάση οι απειλές και οι προειδοποιήσεις για έξοδο..
από το ευρώ. Αλλά και συνάμα ένα κομμάτι της αδιαφορεί ή βλέπει θετικά το ενδεχόμενο.
Ο περίφημος διχασμός δεν είναι τόσο ευρύς και βαθύς, όπως τον περιέγραφαν οι ανησυχούντες. Υπάρχει πλέον ένα τεράστιο πλειοψηφικό ρεύμα υπέρ της κυβέρνησης που, πιθανότατα, εγκρίνει και τη συνολική εικόνα της. Υφίσταται, βέβαια, συμπαγής αντίθετη άποψη, αλλά δεν μπορεί να ομογενοποιηθεί πολιτικά και κομματικά.
Δεν υπάρχει αντιπολίτευση ικανή να δημιουργήσει ισχυρά ερείσματα στην κοινωνία. Ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί, ακόμα και ως κυβέρνηση τον ρόλο του φορέα διαμαρτυρίας απέναντι στο σύστημα. Στο παλιό σύστημα. Και η κοινωνία του επιτρέπει να δημιουργήσει το δικό του σύστημα. Το περίφημο «μέτωπο της λογικής» μπορεί να διεκδικήσει όλο το ποσοστό του ΝΑΙ, αλλά δεν έχει ομογενοποιημένη έκφραση.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει αντίπαλο. Ο Σαμαράς έχασε την ευκαιρία να φύγει αμέσως μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου. Θα ήταν καλύτερο για τον ίδιο, την υστεροφημία και το κόμμα του.
Αν ο Τσίπρας φέρει μία συμφωνία με μικρότερο χρέος, κάνει βασικές μεταρρυθμίσεις και συγκρουστεί, στα αλήθεια, με την ολιγαρχία και τη «διαπλοκή», μπορεί να κυβερνάει τη χώρα μέχρι τα γεράματά του, μέχρι τα χρόνια του Φλαμπουράρη.
Κώστας Γιαννακίδης (citi-zen)
