Ο κλάδος μας την περασμένη εβδομάδα κόντυνε, έμπασε ηθικά, φύρανε αξιακά. Ακόμα και όσοι δεν μετείχαμε στην παρωδία των θρίλερ «ενημέρωσης» νιώθουμε σήμερα στην πλάτη την καμπούρα τής κοινής περιφρόνησης.
Κάποιοι είπαν ότι το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος σήμανε το τέλος της Μεταπολίτευσης. Νομίζω ότι όσα προηγήθηκαν αυτής της εκλογικής διαδικασίας σήμαναν οριστικά και το τέλος της δημοσιογραφικής αξιοπιστίας που ξεγυμνώθηκε ώς το στριγκάκι.
Η ειρωνεία είναι ότι για να γίνεις μέλος στη μαζικότερη από τις πέντε αναγνωρισμένες δημοσιογραφικές Ενώσεις, στην ΕΣΗΕΑ, υποβάλλεσαι στη μειωτική διαδικασία των τυπικών προσχηματικών εξετάσεων. Και μετά σου δίνουν δημοσιογραφική ταυτότητα, επαγγελματικό τίτλο και την περιβολή του κύρους ενός μεγάλου πνευματικού φορέα, μιας ύψιστης μιντιακής ελίτ
Αλλά οι πραγματικές εξετάσεις έρχονται μετά: στη δουλειά! Και εκεί κανείς δεν σε κόβει,..
δεν σου παίρνει την ταυτότητα και δεν σου απαγορεύει να αντιποιείσαι το επάγγελμα (ποιο λειτούργημα;) του δημοσιογράφου..
- διαβάστε ΕΔΩ τη συνέχεια του άρθρου του Διονύση Βραϊμάκη (δημοσιεύεται στη Live Sport της Τρίτης)
