Μπορεί η δεοντολογία του κλάδου να ορίζει ως μοναδικό καθήκον την παρουσίαση των γεγονότων με απόλυτη ακρίβεια, ως έχουν, για να δώσουν το δικαίωμα και την ευκαιρία στον αναγνώστη, τον ακροατή ή τον τηλεθεατή να διαμορφώσει εκείνος τη γνώμη του , όμως , κάποιοι δυστυχώς δεν το πράττουν. Και δεν το πράττουν, αφού καταπιάνονται..
με οτιδήποτε άλλο εκτός των αρμοδιοτήτων τους.
Πάντως, για να μην με κατηγορήσετε ως υπαίτιο της δραματοποίησης της όλης κατάστασης, σίγουρα υπάρχουν και οι εξαιρέσεις του κανόνα. Ναι μεν ελάχιστες, όμως υπάρχουν!
Η εμφάνιση της οικονομικής ύφεσης έχει φέρει τα πάνω κάτω στο επάγγελμα, έχει μεταλλάξει τον "καμικάζι" ρεπόρτερ σε... "κυνηγό μακετών". Αντί να πασχίζει για το πως θα βγάλει την είδηση, αυτός έχει μετατραπεί σε πωλητής διαφημιστικού χώρου. Και δεν τους κατηγορώ, αφού η σημερινή οικονομική επιβίωση των μέσων δεν είναι καθόλου εύκολο πράγμα, με τα έξοδα να τρέχουν, τις απολύσεις συναδέλφων να μην σταματούν, την ανασφάλιστη εργασία να έχει χτυπήσει κόκκινο, το αναγνωστικό κοινό να έχει μετατεθεί προς στις νέες τεχνολογίες και το διαδίκτυο, τις κυκλοφορίες να έχουν πιάσει πάτο και τους ενδιαφερόμενους διαφημιστές να μην πείθονται με τίποτα να ρίξουν λεφτά στην αγορά, ούτε καν με το μισό ποσό του παρελθόντος .
Έτσι, οι περισσότερες ώρες της ημέρας αντί να έχουν σκοπό στο πως θα συλλεχθούν τρανταχτές ειδήσεις που θα προκαλέσουν το ενδιαφέρον , θα πληροφορήσουν, θα προβληματίσουν, αντιθέτως, καταναλώνονται στο πως θα αυξηθούν τα έσοδα του μέσου.
Από κυνηγοί ειδήσεων, κυνηγοί «μακετών»!
Ηλίας Τσίπας - blogger