Γράφει ο Θανάσης Καρτερός
Τι είναι οι ιδεοληψίες ή εμμονές; Κατά τους ειδικούς, είναι σκέψεις ή νοητές εικόνες που προκαλούν έντονη ανησυχία. Είναι ακούσιες ή απρόσκλητες, έρχονται δηλαδή στο μυαλό χωρίς τη θέληση του ατόμου. Ως αποτέλεσμα δημιουργούν αιφνιδιασμό και ταραχή. Άλλες φορές συνοδεύονται από καταναγκασμούς ή τελετουργίες (πράξεις για να μειωθεί το άγχος), ενώ άλλοτε παρατηρούνται χωρίς να επακολουθούν καταναγκασμοί. Οι ιδεοληψίες εμπίπτουν στο φάσμα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.
Καταλάβατε; Ας πούμε ναι. Και τι μας ήρθε να χωθούμε στα τεφτέρια του Διαδικτύου και της ψυχιατρικής για τη σημασία μιας τέτοιας λέξης; Μα δεν ήρθε σε μας. Σε άλλους ήρθε, που την έχουν κάνει τελευταία την ιδεοληψία καραμέλα. Στον Σαμαρά, στην Ντόρα, στον Σταύρο, τον Βενιζέλο, στους κήρυκες της υγιούς πολιτικής. Και φυσικά στη φυλή των ΔΟΛ. Που δεν υπάρχει μέρα.. να μην απαιτούν από την κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα να αφήσουν τις ιδεοληψίες και να κλείσουν συμφωνία με τους δανειστές.
Αλλά ποιες ιδεοληψίες εννοούν; Λέτε να απασχολεί τον Θεοδωράκη η εικόνα στο μυαλό του Τσίπρα, με τη θεία την Αμερσούδα να κατουρεί το τρίτο της βρακί; Απίθανο. Ενώ η εικόνα ότι ανασύρει τους μισοπνιγμένους από τη θάλασσα της λιτότητας είναι πιο πιθανή. Ε; Ή η εικόνα ενός καλύτερου βασικού μισθού. Ή η εικόνα του μπουρλότου στην εργασιακή ζούγκλα. Ή η εικόνα ενός συνταξιούχου που δεν φοβάται το αύριο. Ή, τέλος πάντων, η εικόνα μιας χώρας απαλλαγμένης από τρόικες, απόγνωση και αγχόνες.
Δεν χρειάζεται να είσαι ψυχίατρος για να πειστείς ότι αυτά ακριβώς ορίζουν ως ιδεοληψίες. Γιατί αν δεν είχαν κάτι τέτοιες ιδεοληψίες ο Τσίπρας και οι κυβερνώντες, θα την είχαν τη συμφωνία στο τσεπάκι. Ενώ τώρα... Έτσι δεν μπορεί κανείς παρά να δώσει δίκιο σε όσους τους εγκαλούν και τους καλούν να αφήσουν τα ιδεοψυχαναγκαστικά. Αν και πρέπει να ομολογήσουμε ότι η ψυχιατρική τους είναι λίιιιιιιγο μονομερής. Γιατί όλο και κάποια εμμονή έχουν και οι άλλοι με μισθούς, συντάξεις, εργασιακά. Και μάχαιρα.
Τούτων δοθέντων, ο καθείς διαλέγει ιδεοληψίες. Ή με τις ιδεοληψίες του Τσίπρα, ή με τις ιδεοληψίες του Σόιμπλε και των εκπροσώπων του. Διότι, όπως καταλαβαίνετε, ο αιφνιδιασμός και η ταραχή είναι δεδομένα. Το θέμα είναι ποιος θα αιφνιδιάσει και θα ταράξει ποιον...
(Αυγή)
Τι είναι οι ιδεοληψίες ή εμμονές; Κατά τους ειδικούς, είναι σκέψεις ή νοητές εικόνες που προκαλούν έντονη ανησυχία. Είναι ακούσιες ή απρόσκλητες, έρχονται δηλαδή στο μυαλό χωρίς τη θέληση του ατόμου. Ως αποτέλεσμα δημιουργούν αιφνιδιασμό και ταραχή. Άλλες φορές συνοδεύονται από καταναγκασμούς ή τελετουργίες (πράξεις για να μειωθεί το άγχος), ενώ άλλοτε παρατηρούνται χωρίς να επακολουθούν καταναγκασμοί. Οι ιδεοληψίες εμπίπτουν στο φάσμα της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.
Καταλάβατε; Ας πούμε ναι. Και τι μας ήρθε να χωθούμε στα τεφτέρια του Διαδικτύου και της ψυχιατρικής για τη σημασία μιας τέτοιας λέξης; Μα δεν ήρθε σε μας. Σε άλλους ήρθε, που την έχουν κάνει τελευταία την ιδεοληψία καραμέλα. Στον Σαμαρά, στην Ντόρα, στον Σταύρο, τον Βενιζέλο, στους κήρυκες της υγιούς πολιτικής. Και φυσικά στη φυλή των ΔΟΛ. Που δεν υπάρχει μέρα.. να μην απαιτούν από την κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Τσίπρα να αφήσουν τις ιδεοληψίες και να κλείσουν συμφωνία με τους δανειστές.
Αλλά ποιες ιδεοληψίες εννοούν; Λέτε να απασχολεί τον Θεοδωράκη η εικόνα στο μυαλό του Τσίπρα, με τη θεία την Αμερσούδα να κατουρεί το τρίτο της βρακί; Απίθανο. Ενώ η εικόνα ότι ανασύρει τους μισοπνιγμένους από τη θάλασσα της λιτότητας είναι πιο πιθανή. Ε; Ή η εικόνα ενός καλύτερου βασικού μισθού. Ή η εικόνα του μπουρλότου στην εργασιακή ζούγκλα. Ή η εικόνα ενός συνταξιούχου που δεν φοβάται το αύριο. Ή, τέλος πάντων, η εικόνα μιας χώρας απαλλαγμένης από τρόικες, απόγνωση και αγχόνες.
Δεν χρειάζεται να είσαι ψυχίατρος για να πειστείς ότι αυτά ακριβώς ορίζουν ως ιδεοληψίες. Γιατί αν δεν είχαν κάτι τέτοιες ιδεοληψίες ο Τσίπρας και οι κυβερνώντες, θα την είχαν τη συμφωνία στο τσεπάκι. Ενώ τώρα... Έτσι δεν μπορεί κανείς παρά να δώσει δίκιο σε όσους τους εγκαλούν και τους καλούν να αφήσουν τα ιδεοψυχαναγκαστικά. Αν και πρέπει να ομολογήσουμε ότι η ψυχιατρική τους είναι λίιιιιιιγο μονομερής. Γιατί όλο και κάποια εμμονή έχουν και οι άλλοι με μισθούς, συντάξεις, εργασιακά. Και μάχαιρα.
Τούτων δοθέντων, ο καθείς διαλέγει ιδεοληψίες. Ή με τις ιδεοληψίες του Τσίπρα, ή με τις ιδεοληψίες του Σόιμπλε και των εκπροσώπων του. Διότι, όπως καταλαβαίνετε, ο αιφνιδιασμός και η ταραχή είναι δεδομένα. Το θέμα είναι ποιος θα αιφνιδιάσει και θα ταράξει ποιον...
(Αυγή)