του Γιάννη Παντελάκη
Αν κάποιος έριχνε μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα διαπίστωνε πως το κυρίαρχο θέμα είναι ένα μικρό πούρο που φαίνεται να άναψε ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού στο Εθνικό Μουσείο Σύχρονης Τέχνης! Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ν. Ξυδάκη, με σκωπτικό τρόπο σχολίαζαν πώς γίνεται ένας υπουργός κυβέρνησης με σύνθημα «πρώτη φορά αριστερά» να καπνίζει πούρα. Και οι πιο θερμόαιμοι έβαζαν φωτογραφίες του περιβόητου Ψωμιάδη με το κλασικό πούρο για να κάνουν παραλληλισμούς !
Η αλήθεια είναι, πως και μέσα ενημέρωσης είχαν αναδείξει το θέμα, ένα «μη θέμα» δηλαδή, στο οποίο είχαν δώσει μεγάλη έκταση. «Φάουλ του υπουργού» έγραψαν και το ανέβασαν σε περίοπτη θέση στην ιστοσελίδα τους. Φάουλ υπάρχει σίγουρα αλλά δεν είναι του υπουργού. Είναι ενός κομματιού των ΜΜΕ αλλά και πολλών χρηστών των social media που θεωρούν κάτι τέτοιο ως.. σημαντικό. Άνθρωποι που με φανατισμό, οργή και φτήνια θεωρούν πως όταν ένας υπουργός ανάβει ένα σιγαρίλο μέσα ή εξω από το κτίριο ενός μουσείου, αυτό αποτελεί στοιχείο κριτικής με πολιτικά μάλιστα χαρακτηριστικά.
Το Εθνικό Μουσείο Σύχρονης Τέχνης, έντεκα χρόνια από τότε που ξεκίνησε η κατασκευή του, είναι σχεδόν έτοιμο. Στο τέλος του χρόνου αναμένεται η παράδοσή του στο κοινό. Το γεγονός είναι κάτι παραπάνω από σημαντικό για την ίδια την ελληνική κοινωνία. Ένα κομμάτι της οποίας προφανώς πληροφορήθηκε για την ύπαρξη αυτού του μουσείου από την υπόθεση με το πούρο του κ. Ξυδάκη. Προφανώς δεν στάθηκε στην καλή είδηση, τη λειτουργία του μουσείου σε λίγους μήνες. Αλλά στο αν ο υπουργός άναψε πούρο ή σιγαρίλο, αν αυτό έγινε μέσα ή εξω από τον στεγασμένο χώρο του μουσείου, αν χτύπησε ή οχι ο συναγερμός του κτιρίου. Ένα κομμάτι της κοινωνίας, που είναι εθισμένο σε τέτοιες λογικές, με την πολύτιμη βοήθεια πάντα μερικών μέσων ενημέρωσης ταυτισμένων με το κίτρινο χρώμα.
Προς αποφυγήν παρηξηγήσεων, τον συγκεκριμένο υπουργό δεν τον γνωρίζω. Η δημόσια εικόνα του, όμως, από τη δημοσιογραφική του δραστηριότητα, τον ανεβάζει στην εκτίμησή μου πάνω από τον μέσο όρο αυτών που ζεσταίνουν τις υπουργικές καρέκλες. Αυτό, ωστόσο, δεν αρκεί. Ο κ. Ξυδάκης θα κριθεί από αυτό που έχει αναλάβει να κάνει. Και αυτό δεν είναι το άναμμα ενός μικρού ή μεγαλύτερου πούρου...
Αν κάποιος έριχνε μια ματιά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, θα διαπίστωνε πως το κυρίαρχο θέμα είναι ένα μικρό πούρο που φαίνεται να άναψε ο αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού στο Εθνικό Μουσείο Σύχρονης Τέχνης! Οι πολιτικοί αντίπαλοι του Ν. Ξυδάκη, με σκωπτικό τρόπο σχολίαζαν πώς γίνεται ένας υπουργός κυβέρνησης με σύνθημα «πρώτη φορά αριστερά» να καπνίζει πούρα. Και οι πιο θερμόαιμοι έβαζαν φωτογραφίες του περιβόητου Ψωμιάδη με το κλασικό πούρο για να κάνουν παραλληλισμούς !
Η αλήθεια είναι, πως και μέσα ενημέρωσης είχαν αναδείξει το θέμα, ένα «μη θέμα» δηλαδή, στο οποίο είχαν δώσει μεγάλη έκταση. «Φάουλ του υπουργού» έγραψαν και το ανέβασαν σε περίοπτη θέση στην ιστοσελίδα τους. Φάουλ υπάρχει σίγουρα αλλά δεν είναι του υπουργού. Είναι ενός κομματιού των ΜΜΕ αλλά και πολλών χρηστών των social media που θεωρούν κάτι τέτοιο ως.. σημαντικό. Άνθρωποι που με φανατισμό, οργή και φτήνια θεωρούν πως όταν ένας υπουργός ανάβει ένα σιγαρίλο μέσα ή εξω από το κτίριο ενός μουσείου, αυτό αποτελεί στοιχείο κριτικής με πολιτικά μάλιστα χαρακτηριστικά.
Το Εθνικό Μουσείο Σύχρονης Τέχνης, έντεκα χρόνια από τότε που ξεκίνησε η κατασκευή του, είναι σχεδόν έτοιμο. Στο τέλος του χρόνου αναμένεται η παράδοσή του στο κοινό. Το γεγονός είναι κάτι παραπάνω από σημαντικό για την ίδια την ελληνική κοινωνία. Ένα κομμάτι της οποίας προφανώς πληροφορήθηκε για την ύπαρξη αυτού του μουσείου από την υπόθεση με το πούρο του κ. Ξυδάκη. Προφανώς δεν στάθηκε στην καλή είδηση, τη λειτουργία του μουσείου σε λίγους μήνες. Αλλά στο αν ο υπουργός άναψε πούρο ή σιγαρίλο, αν αυτό έγινε μέσα ή εξω από τον στεγασμένο χώρο του μουσείου, αν χτύπησε ή οχι ο συναγερμός του κτιρίου. Ένα κομμάτι της κοινωνίας, που είναι εθισμένο σε τέτοιες λογικές, με την πολύτιμη βοήθεια πάντα μερικών μέσων ενημέρωσης ταυτισμένων με το κίτρινο χρώμα.
Προς αποφυγήν παρηξηγήσεων, τον συγκεκριμένο υπουργό δεν τον γνωρίζω. Η δημόσια εικόνα του, όμως, από τη δημοσιογραφική του δραστηριότητα, τον ανεβάζει στην εκτίμησή μου πάνω από τον μέσο όρο αυτών που ζεσταίνουν τις υπουργικές καρέκλες. Αυτό, ωστόσο, δεν αρκεί. Ο κ. Ξυδάκης θα κριθεί από αυτό που έχει αναλάβει να κάνει. Και αυτό δεν είναι το άναμμα ενός μικρού ή μεγαλύτερου πούρου...