1. Οι φετινές φοιτητικές εκλογές, η πρώτη πανελλαδική εκλογική αναμέτρηση μετά τον πολιτικό σεισμό της 25ης Γενάρη, μπορεί να μην επέφεραν τις τεράστιες ανατροπές που είχαν οι εθνικές εκλογές, προσφέρουν όμως χρήσιμα πολιτικά συμπεράσματα για την κατάσταση του φοιτητικού κινήματος.
2. Αν και το υποτονικό κλίμα έδειχνε πτώση της συμμετοχής, αυτή κυμάνθηκε στα περσινά επίπεδα με περίπου 90.000 φοιτητές να προσέρχονται στις κάλπες σε ΑΕΙ και ΤΕΙ.
3. Για μια ακόμη χρονιά εμφανίζεται η αργή αλλά σταθερή πτώση των αστικών-μνημονιακών δυνάμεων ΠΑΣΠ-ΔΑΠ, οι οποίες για πρώτη φορά πέφτουν κάτω από το 50% αθροιστικά, με μια.. ταυτόχρονη επίσης αργή αλλά σταθερή άνοδο των δυνάμεων της αριστεράς, οι οποίες μετά από πολλά χρόνια συγκεντρώνουν περίπου το 45% των ψήφων. Αυτή που πληρώνει για ακόμη μια φορά το τίμημα της εφαρμογής των μνημονίων είναι κυρίως η ΠΑΣΠ που ακολουθεί το δρόμο του λαομίσητου ΠΑΣΟΚ οδεύοντας και προς την πλήρη οργανωτική της διάλυση.
4. Η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ παραμένει πρώτη δύναμη. Αυτό όμως δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να συγκριθεί με την παλαιότερη επίδραση που είχαν τα ιδεολογήματα του νεοφιλελευθερισμού που αυτή η παράταξη σταθερά προέβαλλε μέσα στα πανεπιστήμια. Το αποτέλεσμα αυτό οφείλεται αφενός στην συντήρηση των διάφορων μηχανισμών της ΝΔ και της ΟΝΝΕΔ, ειδικά σε σχέση με ρουσφέτια, «διευκολύνσεις», σχέσεις με καθηγητές κλπ, αφετέρου στην απουσία μιας ισχυρής ανόδου του φοιτητικού κινήματος τα τελευταία χρόνια, που θα σάρωνε μια και καλή αυτά τα νεοφιλελεύθερα κατακάθια.
5. Η ΠΚΣ διατηρεί τη δεύτερη θέση που είχε από τις περσινές φοιτητικές εκλογές, σημειώνοντας άνοδο σε ποσοστά και ψήφους. Η άνοδος αυτή δεν έχει σε τίποτα να κάνει με την προσφορά της στους αγώνες και στο κίνημα. Οφείλεται κατά κύριο λόγο στην αδυναμία, οργανωτική αλλά και πολιτική, των άλλων αριστερών παρατάξεων να επωφεληθούν από την πολιτική ριζοσπαστικοποίηση της νεολαίας και στον σημαντικό μηχανισμό που διαθέτει ακόμα η ΚΝΕ στα ΑΕΙ και ΤΕΙ. Ρόλο σ’ αυτήν την άνοδο –όπως συμβαίνει πάντα με τα καλά εκλογικά αποτελέσματα του ΚΚΕ και των παρατάξεων του- παίζει και η κάμψη των αγώνων και ιδιαίτερα των φοιτητικών τα τελευταία 3 χρόνια, που εντελώς επιφανειακά φαίνεται να δικαιώνει την ηττοπαθή και διασπαστική πολιτική της.
6. Η ΑΡΕΝ σημειώνει άνοδο σε ψήφους και ποσοστά, κινούμενη όμως για ακόμη μια φορά σε «ρηχά νερά», μακριά από την –εκλογική τουλάχιστον- δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ στη νεολαία. Αδυνατεί να καρπωθεί αυτήν τη δυναμική, λόγω τόσο των συνεχών δεξιών μετατοπίσεων του τελευταίου όσο και της δικής της οργανωτικής και κινηματικής ανυπαρξίας, της αμελητέας συμβολής της στο φοιτητικό κίνημα. Αποδεικνύεται ότι η αριστερή στροφή που συντελείται στην ελληνική κοινωνία δεν ταυτίζεται με το ΣΥΡΙΖΑ και την πολιτική του, αλλά ότι αντίθετα υπάρχουν εν δυνάμει οι προϋποθέσεις με την κατάλληλη επέμβαση των επαναστατών να ξεπεραστεί αυτός από τα αριστερά.
7. Τα ΕΑΑΚ σημειώνουν μικρή πτώση σε ψήφους και μικρή άνοδο σε ποσοστό. Παρ’ όλο το καλό εκλογικό αποτέλεσμα –οφειλόμενο κυρίως στην γενικότερη πολιτική κατάσταση στην ελληνική κοινωνία και ελάχιστα στη δικιά τους πολιτική και παρέμβαση- ο χώρος αυτός φαίνεται να βρίσκεται σε μια πρωτοφανή για τα δεδομένα του σύγχυση. Σημάδια όπως η κοινή κάθοδος σχημάτων των ΕΑΑΚ (σχήματα με συμμετοχή της ΑΡΑΝ και της ΑΡΑΣ) με το ΑΡ.ΔΙ.Ν (παράταξη της Παρέμβασης - Σχεδίου Β) με εκπτώσεις στο πολιτικό πλαίσιο, σαν μια συνέχεια της εκλογικής συνεργασίας ΑΝΤΑΡΣΥΑ-ΜΑΡΣ βάζουν πολλά ερωτηματικά για την ήδη αμφιλεγόμενη πολιτική και οργανωτική συνεκτικότητα του χώρου. Επιβεβαιώνουν το εντεινόμενο «γλίστρημα» τους προς τον ρεφορμισμό, σε μια περίοδο μάλιστα που επιβάλλεται η ακριβώς αντίθετη πορεία.
8. Στα ΤΕΙ η μικρή έως και καθόλου ύπαρξη αγωνιστικών και αριστερών δυνάμεων, οι πελατειακές σχέσεις, οι τεράστιοι μηχανισμοί των ΔΑΠ και ΠΑΣΠ και τα όργια νοθείας τους επιτρέπουν να διατηρούν σημαντικές δυνάμεις (αθροιστικά περίπου 65%) παρόλο που και εκεί πέφτουν σταθερά σε ψήφους. Τη δυσαρέσκεια προς αυτές τις παρατάξεις καρπώνεται κυρίως η ΠΚΣ που καταγράφει ποσοστά κοντά στο 20%. Η ΑΡΕΝ σημειώνει άνοδο αλλά το ποσοστό της παραμένει μικρό (2,62%) ενώ τα ΕΑΑΚ υποχωρούν σημαντικά σε ψήφους και ποσοστά.
9. Στις φετινές φοιτητικές εκλογές παρουσιάστηκαν για ακόμη μια φορά επιθέσεις ομάδων του αναρχικού χώρου στους χώρους όπου γίνονταν οι εκλογές με αποτέλεσμα να ματαιωθούν οι εκλογές σε δύο συλλόγους (ΑΣΟΕΕ και οικονομικό ΑΠΘ). Αυτά τα φαινόμενα είναι πράγματι ξένα προς το κίνημα και δεν έχουν να προσφέρουν τίποτα το θετικό, αντίθετα στρέφονται σε πολλές περιπτώσεις ενάντια στις δομές του φοιτητικού κινήματος και προκαλούν σύγχυση και αποπροσανατολισμό. Ακόμα κι όταν στρέφονται αποκλειστικά ενάντια στις μισητές ΔΑΠ-ΠΑΣΠ, παραγνωρίζουν ότι το ουσιαστικό χτύπημα σε αυτές μπορεί να γίνει χτυπώντας και εκμηδενίζοντας την πολιτική τους, με την ανασυγκρότηση του φοιτητικού κινήματος σε αγωνιστική κατεύθυνση, και όχι με λογικές «βεντέτας», αδιαφορώντας ή και χλευάζοντας το επίπεδο συνείδησης του κινήματος. Δεν μπορούν όμως να λυθούν και με απλές καταγγελίες. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η τυφλή βία στην οποία στρέφεται ένα όχι αμελητέο κομμάτι της νεολαίας έχει τις ρίζες της και στις ίδιες τις αδυναμίες του φοιτητικού κινήματος και κυρίως των επαναστατικών δυνάμεων να κερδίσουν νέους αγωνιστές πάνω σε ένα πρόγραμμα αγώνων. Η κοινή καταγγελία-ψήφισμα που κυκλοφόρησαν σε αρκετές σχολές η ΠΚΣ και τα ΕΑΑΚ μαζί με την ΔΑΠ, με απαράδεχτο περιεχόμενο, μη βρίσκοντας ούτε λέξη να που για τις πρακτικές των ΔΑΠιτών, είναι κατάπτυστη και είναι ταυτόχρονα και μια βαθιά υπόκλιση στην αστική νομιμότητα. Ο βρώμικος ρόλος και οι πρακτικές της ΔΑΠ δεν μπορούν ούτε κατά διάνοια να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι με οποιαδήποτε επίθεση απέναντί της.
10. Η ΣΣΠ καταγράφεται φέτος σε 16 συλλόγους σε 6 πόλεις συγκεντρώνοντας 195 ψήφους. Σημειώνει μάλιστα κάποια πολύ καλά αποτελέσματα σε επιμέρους σχολές. Κερδίζει σε έναν σύλλογο (Πληροφορική ΑΠΘ) την πρώτη θέση και την πλειοψηφία των εδρών του ΔΣ με ποσοστό 53,49%. Χαιρετίζουμε και ευχαριστούμε όλους τους συναδέλφους που μας στήριξαν με την συμμετοχή τους στα ψηφοδέλτια και την ψήφο τους.
Όλη την προεκλογική περίοδο και το προηγούμενο διάστημα, η ΣΣΠ ανέδειξε τη σημασία της πολιτικής ανατροπής της 25ης Γενάρη, προειδοποιώντας ότι οι εχθροί και τα προβλήματά μας είναι ακόμη εδώ και απειλούν να μας γυρίσουν πολύ γρήγορα στον εφιάλτη των μνημονίων. Τόνισε την ανάγκη νέων, δυναμικών αγώνων για το οριστικό γκρέμισμα των μνημονίων σε κάθε χώρο και κεντρικά, την ανάγκη να μην δεχτούμε κανέναν συμβιβασμό με τους εκβιαστές της ΕΕ και του ΔΝΤ, τους λυσσασμένους ντόπιους μνημονιακούς, αλλά αντίθετα να προχωρήσουμε αποφασιστικά μπροστά, παίρνοντας την υπόθεση και τον αγώνα στα χέρια μας, ξεπερνώντας έτσι και την δειλή, συμβιβαστική και αναποτελεσματική πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ.
Στον ίδιο δρόμο θα προχωρήσουμε και μετά τις φοιτητικές εκλογές.
Γνωρίζουμε ότι έχουμε χαμηλό σημείο εκκίνησης και πολύ δρόμο μπροστά μας, πιστεύουμε όμως ότι το πρόγραμμα, η πολιτική και η πρακτική μας περιέχουν όλες τις απαραίτητες προϋποθέσεις για την νίκη. Θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να ριζώσουμε ακόμα περισσότερο στις σχολές που παρεμβαίνουμε και να ξεκινήσουμε παρέμβαση σε νέες σχολές και πόλεις. Η ΣΣΠ δεν κάνει συμβόλαιο με την νίκη, αλλά με τον αγώνα. Διατηρούμε ακλόνητη την πίστη μας στην ικανότητα της νεολαίας και του φοιτητικού κινήματος να αγωνιστεί και να νικήσει στην σκληρή σύγκρουση που έχει μπροστά της με την κατάρρευση της εκπαίδευσης, με τα ζόμπι των μνημονιακών και κυρίως με το σάπιο και χρεοκοπημένο καπιταλιστικό σύστημα, και γι’ αυτό θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις.
