Τα μισά λεφτά της ΝΕΡΙΤ θα πήγαιναν στο δημόσιο, άρα και τα μισά της ΕΡΤ θα ακολουθήσουν την ίδια οδό. Αλλιώς δεν γίνεται, καθότι ο δημόσιο ραδιοτηλεοπτικός φορέας έχει ενταχθεί στο πεδίο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ). Από το μπάτζετ λοιπόν των 200 εκατομμυρίων ευρώ, τα 105 εκατομμύρια ευρώ θα βοηθούσαν τον Τακτικό Κρατικό Προϋπολογισμό και τα υπόλοιπα 95 εκατομμύρια ευρώ θα πήγαιναν για κάλυψη αναγκών του Ραδιομεγάρου.
Οι οποίες ανάγκες έβγαιναν πάνω κάτω ως εξής, όπως τις υπολογίσανε σε ένα non paper από τοΠοτάμι: 18 εκατομμύρια ευρώ μέσο μισθολογικό..
κόστος, 16 εκατομμύρια ευρώ για παροχές τρίτων (ρεύμα, ασφάλιστρα, συντηρήσεις, κλπ), 6 εκατομμύρια ευρώ για λοιπές δαπάνες (καθαριότητα, φύλαξη, αγορά υλικών και αναλωσίμων, κλπ), 10 εκατομμύρια ευρώ για φόρους και επιπλέον 35 εκατομμύρια ευρώ για πρόγραμμα και 8 εκατομμύρια ευρώ για επενδύσεις. Σιμά κοντά σαν να λέμε 95 εκατομμύρια ευρώ, όσα βγαίνανε στο μπάτζετ της ΝΕΡΙΤ.
Τι γίνεται όμως όταν εκτοξεύεται στα 60 εκατομμύρια ευρώ το μισθολογικό κόστος, όπως προβλέπεται από το νομοσχέδιο για τη νέα ΝΕΡΙΤ; Τότε δεν μένει τίποτα σχεδόν για επενδύσεις και για πρόγραμμα και καλούνται να τα βγάλουν πέρα στο Ραδιομέγαρο μόνο με εσωτερικές παραγωγές. Κι όλα αυτά υπό την προϋπόθεση ότι θα εισπράξει η ΔΕΗ το σύνολο του ανταποδοτικού τέλους και δεν θα πάμε στο περυσινό στόρι που προϋπολόγισε 166 εκατομμύρια ευρώ και έκανε ταμείο μόλις 132 ευρώ.
Στο δια ταύτα; Ή το αυξάνει η κυβέρνηση το ανταποδοτικό τέλος ή πετσοκόβονται τα λεφτά που πάνε στον κρατικό προϋπολογισμό (και βγάζουν ατμούς οι Ευρωπαίοι) ή αρχίζουν το ξεδιάλεγμα και η κινητικότητα όσων ξαναγυρίσουν. Όσων επιθυμούν να ξαναγυρίσουν, μιας και η μονοθεσία θα αποτρέψει την επιστροφή κάποιων «γερακιών» του επαγγέλματος.
Xρήστος Ξανθάκης (newpost)
