του Γιάννη Παντελάκη
Aν είσαι πρωθυπουργός κυβέρνησης που επικαλείται το σύνθημα «πρώτη φορά αριστερά», δεν υποκύπτεις στη λογική των προηγούμενων. Εκείνων που όταν έπαιρναν την εξουσία, διόριζαν παιδιά, αδέλφια, ξαδέλφια και γενικά συγγενικά πρόσωπα σε δημόσιες θέσεις.
Αν είσαι πρωθυπουργός και θέλεις να κάνεις τη διαφορά από τους προηγούμενους που κυβερνούσαν τόσα χρόνια, ενισχύοντας και εγκαθιδρύοντας τη λογική των «κολλητών», είσαι κάτι παραπάνω από προσεκτικός σ' αυτά τα θέματα. Αποφεύγεις με κάθε τρόπο να θεωρήσουν ότι λειτουργείς ευνοιοκρατικά. Και το κάνεις σε υπερβολικό βαθμό, σε ακραίο.
Αν είσαι πρωθυπουργός, ακόμα και αν ένας ξάδελφός σου μπορεί να είναι ο καλύτερος.. διεθνολόγος του κόσμου, δεν τον διορίζεις στο δημόσιο και στέλνεις ένα ηχηρό μήνυμα στην κοινωνία, αυτά που ξέρατε δεν ισχύουν πια.
Ο Αλέξης Τσίπρας, έχει έναν ξάδελφο που δεν γνωρίζω αν είναι ο καλύτερος για να καταλάβει τη θέση ειδικού συμβούλου στο υπουργείο Εξωτερικών. Το βιογραφικό του γράφει πως ειίαι μηχανολόγος-μηχανικός, αλλα αρθρογραφεί και ασχολείται για χρόνια πάνω σε θέματα διεθνών σχέσεων. Ας υιοθετήσουμε μια υποθετική εκτίμηση, πως παρά τις διαφορετικές σπουδές, έχει τις ικανότητες για να καταλάβει μια θέση συμβούλου στο υπουργείο Εξωτερικών γιατί εχει ασχοληθεί με επιτυχία με αυτά τα θέματα. Με τεράστια επιτυχία μάλιστα.
Λεπτομέρεια, θα μου πείτε. Ο πρώτος είναι ή ο τελευταίος; Ναι, λεπτομέρεια μοιάζει. Αλλά αυτές οι λεπτομέρειες θα (έπρεπε να) κάνουν τη διαφορά. Αυτή η λεπτομέρεια, μπορεί να στείλει ένα αντίστροφο μήνυμα. Αν ο πρωθυπουργός διορίζει τον ξάδελφο, τότε γιατί να μην το κάνει και το τελευταίο στέλεχος του κρατικού μηχανισμού;
