Να λοιπόν που αξιωθήκαμε να το ζήσουμε κι αυτό. Ποιος να το έλεγε πριν
από μερικά χρόνια, ε; Το μισό από το άλλοτε όλον ΠΑΣΟΚ να διεκδικεί στις
εκλογές την τρίτη θέση. Και την ίδια τρίτη θέση να διεκδικεί και το
άλλο μισό. Με τον Βενιζέλο επικεφαλής το πρώτο και με ιδρυτή και αρχηγό
τον απόγονο των Παπανδρέου το δεύτερο. Και σαν να μην έφτανε αυτό, την
τρίτη θέση διεκδικεί και το Ποτάμι του Σταύρου, φουσκωμένο από τους
παραπόταμους του Σκυλακάκη, του Θεοχάρη και των λοιπών.Κεντροαριστερός συνωστισμός για την τρίτη θέση θα μπορούσε να είναι ο τίτλος. Τι τους έπιασε όμως παλιούς και νέους με την τρίτη θέση; Καλά, η πρώτη είναι πιασμένη, αλλά τους πέφτει πολλή η δεύτερη; Και λίγη η τέταρτη; Ή μήπως η τρίτη θέση οδηγεί σε κάποιο πολιτικό Champions League με όλα τα συμπαρομαρτούντα; Ακριβώς αυτό. Την τρίτη εντολή διεκδικούν, είτε το λένε είτε το.. υπονοούν με σεμνότητα. Υπολογίζουν: Αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αυτοδύναμος, τότε η τρίτη θέση έχει δύναμη. Πολύ μεγαλύτερη από το ποσοστό του κατόχου της.
Δεν έχουν κι άδικο. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτοδύναμος, τότε η τρίτη θέση είναι για το προεδρείο της Βουλής. Αλλά αν δεν είναι; Να σε ρόλο μπαλαντέρ ο Ευάγγελος, ή ο Γιώργος, ή ο Σταύρος. Οι οποίοι δηλώνουν ήδη "ανοιχτοί σε συνεργασίες". Με ποιον; Είτε με τον γραμματέα είτε με τον αλήτη. Υπόσχονται ότι στον ένα θα στρογγυλέψουν τα δεξιά του, ενώ στον άλλο θα στρογγυλέψουν τα αριστερά του. Και εγγυώνται το ευρώ, τη σταθερότητα, την εθνική ενότητα, τη συμμαχία των καλών. Τη στρογγυλάδα.
Εγγυήτριες δυνάμεις εν γένει. Όλα τα σφάζουν, όλα τα στρογγυλεύουν. Εντάξει, αλλά τα Μνημόνια; Που οι δύο πρώτοι τα έκαναν καθεστώς και ο τρίτος τα κάνει γαργάρα; Και οι εφαρμοστικοί νόμοι; Που οι δύο πρώτοι ψήφισαν και με τα δυο χέρια και ο τρίτος δεν τα βλέπει ούτε με το τρίτο μάτι; Επ' αυτών, τι εγγυώνται οι επίδοξοι εγγυητές; Τον τρίτο δρόμο προς την κατάργησή τους ή τον τρίτο δρόμο προς την εμπέδωσή τους; Η απάντηση είναι γνωστή: Μια ξεγυρισμένη αυτοδυναμία του πρώτου για να τελειώσουν τα στρογγυλά όνειρα των τρίτων...
Θανάσης Καρτερός (Αυγή)
