Βουλιάζει στην αναξιοπιστία ο συστημικός Τύπος
Οι αναφορές στην Ελευθεροτυπία ως μιας πλουραλιστικής και δημοκρατικής εφημερίδας περισσεύουν, την ίδια ώρα που η κυριαρχία των συμφερόντων, της μονομέρειας, της προπαγάνδας και της παραπληροφόρησης είναι πραγματικά καταθλιπτική. Ένας Τύπος που έχει βουλιάξει στην αναξιοπιστία και στο πολιτικό αλισβερίσι λυπάται δήθεν για την όποια απώλεια ανθρώπων που σε ένα βαθμό έσωσαν την αξιοπρέπεια των ΜΜΕ.
Γιατί άραγε φθάσαμε σήμερα να θεωρούμε στοιχειώδεις αρετές της δημοσιογραφίας, όπως η.. ανεξαρτησία γνώμης και η μη δέσμευση από κομματικά και επιχειρηματικά συμφέροντα, να φαντάζουν περίπου εξωγήινες;
Για να μιλήσουμε τη γλώσσα της αλήθειας, η άλωση των ΜΜΕ από τους επιχειρηματικούς ομίλους ανταποκρίνεται εν μέρει στην αδιαφορία που επιδεικνύει πλέον ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας για έννοιες όπως η αντικειμενικότητα, η αλήθεια και η πραγματική έρευνα. Μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης συμπεριφέρεται σαν καταναλωτής ενημέρωσης, όπως ακριβώς κάνει και στο υπόλοιπο μέρος της ζωής του: αγοράζει προϊόντα με λαμπερό περιτύλιγμα ή είδη σε προσφορά, χωρίς να πολυνοιάζεται για το περιεχόμενο και την ποιότητά τους. Όσο περισσότερο οι πολίτες μετατρέπονται σε πελάτες των διαφόρων βιομηχανιών, μεταξύ των οποίων και εκείνης της ενημέρωσης, τόσο περισσότερο η εικόνα που θα έχουν για τον κόσμο θα είναι λειψή, μισερή και στρεβλή. Τόσο περισσότερο η πραγματικότητα θα εμφανίζεται παραμορφωμένη: οι δυνάστες θα φαίνονται λυτρωτές, οι ψεύτες θα φαντάζουν θαρραλέοι και οι διαπλεκόμενοι θα πλασάρονται για τιμητές της ηθικής και της νομιμότητας.
Δεν αρκεί να αγανακτούμε, να γκρινιάζουμε και να βρίζουμε κατά μόνας ή με το στενό κύκλο των φίλων και των συγγενών. Και δεν μπορεί την ίδια ώρα να επιβραβεύουμε μια δημοσιογραφία της αλητείας, του τραμπουκισμού, του χαφιεδισμού και της προπαγάνδας. Η υιοθέτηση σε προσωπικό επίπεδο μιας δήθεν ανοχής (live and let live) στην αθλιότητα της καθημερινής ζωής σημαίνει συνενοχή. Η κίτρινη ή η υποτελής δημοσιογραφία υπάρχει όσο βρίσκονται αναγνώστες, ακροατές και τηλεθεατές που την επιλέγουν.
Η αναζήτηση της αλήθειας από τους πολίτες απαιτεί προσωπική δέσμευση, αναζήτηση και διαρκή έλεγχο. Διαφορετικά, κάθε μέσο, όσο δημοκρατικό και εάν ισχυρίζεται ότι είναι, καταδικάζεται μακροπρόθεσμα στο συμβιβασμό με ποικίλα συμφέροντα. Η πληροφόρηση και η ενημέρωση αποτελούν κοινωνικά αγαθά για τα οποία οι πολίτες πρέπει να παλέψουν, να διεκδικήσουν και να κατοχυρώσουν. Να κάνουν δηλαδή το αυτονόητο όπως για κάθε άλλο κοινωνικό αγαθό. Σε μια εποχή έκλειψης δικαιωμάτων και απαλλοτρίωσης κάθε έννοιας δημόσιου συμφέροντος, το να αφήσουμε τα ΜΜΕ στα χέρια των «νταβατζήδων» και της αγοράς ισοδυναμεί με εκχώρηση άνευ όρων του δικαιώματός μας να ξέρουμε τι κρύβεται κάτω από την παραπλανητική εικόνα της επικαιρότητας.
- από άρθρο του Τάσου Τσακίρογλου στην ΕφΣυν
