Μια φορά κι έναν καιρό, πριν από λίγους μήνες, ο μικρός και αφελής
εργαζόμενος του «Αγγελιοφόρου» καθόταν απέναντι από τον γλυκούλη και
συμπονετικό κυρ Αλέκο (Μπακατσέλο), που όλοι στο χωριό τον παίνευαν για
την εντιμότητά του.
Ο εργαζόμενος κοιτούσε τον κυρ Αλέκο με αφοσίωση στα μάτια και ρωτούσε γεμάτος απορία:
- Κυρ Αλέκο γιατί ο μισθός μου μίκρυνε τόσο πολύ;
- Για να δυναμώσει η επιχείρησή μου – εεε… ΜΑΣ. Γιατί η επιχείρηση είναι το σπίτι σου και το σπίτι όλων σας, κουτούτσικα. Αν είναι δυνατή, στο μέλλον θα έχω – εεε… θα έχετε περισσότερα!
- Κυρ Αλέκο, γιατί μείναμε μόνο οι μισοί και δουλεύουμε περισσότερο;
- Για να γίνεις εσύ και όλοι οι άλλοι ικανότεροι στη δουλειά σας και να είστε περιζήτητοι αύριο μεθαύριο στην αγορά εργασίας – λέμε τώρα…
- Κυρ Αλέκο, γιατί ο μισθός μας δεν μπήκε κι αυτόν τον μήνα;
- Για να μαζευτούν πιο πολλά χρήματα και να χαρείτε περισσότερο, όταν θα τα πάρετε όλα..
μαζεμένα, βρε κουτά!
- Κυρ Αλέκο, γιατί δεν μπήκε το δώρο Χριστουγέννων;
- Γιατί τα Χριστούγεννα γίνομαι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου και κάνω φιλανθρωπίες. Μη γίνεστε μικρόψυχοι! Αν καταλήξετε σε κανένα ίδρυμα απόρων, δε θα ήθελες και εσύ και οι συνάδελφοί σου να υπάρχει κάποιος που θα κάνει δωρεά τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα; Ε, λοιπόν, εγώ θα φροντίσω και τότε για σας, μικροί ανόητοι!
- Κυρ Αλέκο, γιατί τα δόντια σου ξαφνικά μεγάλωσαν τόσο πολύ;
- Για να σας ΔΑΓΚΩΣΩ καλύτερα !!!
Με αυτόν τον τρόπο ο κυρ Αλέκος κατάφερε να αλλάξει το όνομά του και έπεισε όλους στο χωριό να τον φωνάζουν πλέον «κυρ Α-λύκο».
Και από τότε ο κυρ Α-λύκος έζησε πλουσιότερος, ο εαυτός του βαθύπλουτος και τα παιδιά του ζάπλουτα.
Ηθικόν δίδαγμα του παραμυθιού:
Ο επιχειρηματίας ο σωστός είναι και μάγκας και δάγκας!
Ο εργαζόμενος κοιτούσε τον κυρ Αλέκο με αφοσίωση στα μάτια και ρωτούσε γεμάτος απορία:
- Κυρ Αλέκο γιατί ο μισθός μου μίκρυνε τόσο πολύ;
- Για να δυναμώσει η επιχείρησή μου – εεε… ΜΑΣ. Γιατί η επιχείρηση είναι το σπίτι σου και το σπίτι όλων σας, κουτούτσικα. Αν είναι δυνατή, στο μέλλον θα έχω – εεε… θα έχετε περισσότερα!
- Κυρ Αλέκο, γιατί μείναμε μόνο οι μισοί και δουλεύουμε περισσότερο;
- Για να γίνεις εσύ και όλοι οι άλλοι ικανότεροι στη δουλειά σας και να είστε περιζήτητοι αύριο μεθαύριο στην αγορά εργασίας – λέμε τώρα…
- Κυρ Αλέκο, γιατί ο μισθός μας δεν μπήκε κι αυτόν τον μήνα;
- Για να μαζευτούν πιο πολλά χρήματα και να χαρείτε περισσότερο, όταν θα τα πάρετε όλα..
μαζεμένα, βρε κουτά!
- Κυρ Αλέκο, γιατί δεν μπήκε το δώρο Χριστουγέννων;
- Γιατί τα Χριστούγεννα γίνομαι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου και κάνω φιλανθρωπίες. Μη γίνεστε μικρόψυχοι! Αν καταλήξετε σε κανένα ίδρυμα απόρων, δε θα ήθελες και εσύ και οι συνάδελφοί σου να υπάρχει κάποιος που θα κάνει δωρεά τους κουραμπιέδες και τα μελομακάρονα; Ε, λοιπόν, εγώ θα φροντίσω και τότε για σας, μικροί ανόητοι!
- Κυρ Αλέκο, γιατί τα δόντια σου ξαφνικά μεγάλωσαν τόσο πολύ;
- Για να σας ΔΑΓΚΩΣΩ καλύτερα !!!
Με αυτόν τον τρόπο ο κυρ Αλέκος κατάφερε να αλλάξει το όνομά του και έπεισε όλους στο χωριό να τον φωνάζουν πλέον «κυρ Α-λύκο».
Και από τότε ο κυρ Α-λύκος έζησε πλουσιότερος, ο εαυτός του βαθύπλουτος και τα παιδιά του ζάπλουτα.
Ηθικόν δίδαγμα του παραμυθιού:
Ο επιχειρηματίας ο σωστός είναι και μάγκας και δάγκας!