Ομολογώ ότι δυσκολεύομαι να πιστέψω. Μπορεί να φταίει που έχω τελειώσει το Φυσικό, ίσως να με χαλάνε οι ψαλμωδίες και τα ράσα, ενδέχεται να είναι φιλοσοφικοί οι λόγοι, άσε που διαθέτω και μια μικρή αλεργία στα λιβάνια. Μ’ αυτά και μ’ αυτά πάντως, η πίστη μου στο Θεό μάλλον προς το ναδίρ γέρνει παρά προς το ζενίθ. Υπό κανονικές συνθήκες, που λέγαμε και στο εργαστήριο, θα μπορούσε να με πεις και άθεο.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είμαι τυφλός. Συμπαθώ, για παράδειγμα, τον παρόντα Αρχιεπίσκοπο και αναγνωρίζω ότι προσπαθεί πραγματικά να παράγει έργο. Κι ο Πάπας ο καινούριος με εντυπωσιάζει θετικά και μου φαίνεται ειλικρινής. Την ίδια ώρα ωστόσο, εξακολουθώ να πιστεύω (ξανά η μαγική.. λέξη!) ότι είχε δίκιο ο κακομοίρης ο Αλτουσέρ όταν χαρακτήριζε την εκκλησία ιδεολογικό μηχανισμό του κράτους. Στο σύνολό της, με εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Τα γράφω όλα τα ανωτέρω, για να μπω με τρόπο και όχι με κόπο στο ψητό.
“Και το ψητό αυτές τις μέρες τις άγιες που λένε οι Χριστιανοί, είναι η πίστη του Άγγελου Αναστασιάδη. Και η προθυμία του να επικαλείται την Παναγία σε κάθε δυνατή ευκαιρία. Κερδίζει η ομάδα που προπονεί, ο ΠΑΟΚ δηλαδή, «μας βοήθησε η παναγία» λέει ο Αγγελος. Χάνει; «Μας έδωσε ένα μάθημα η Παναγία», συνεχίζει ο κόουτς.
”Και χθες, μετά από τον εκτός έδρα αγώνα με τον Λεβαδειακό, έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ...
- διαβάστε τη συνέχεια στο provocateur
