Οι σχέσεις τους αφορούν τους ίδιους, ωστόσο. Η δημόσια συμπεριφορά, όμως, του κυρίου Ρουσόπουλου, αφορά περισσότερους. Την ώρα, λοιπόν, που συνάδελφοι δημοσιογράφοι (κάποτε, και του κ. Ρουσόπουλου), άνεργοι και απολυμένοι από την ΕΡΤ -που η κυβέρνηση Σαμαρά ανέλαβε να..
κάνει «νέα, αξιοκρατική, δημόσια και ανεξάρτητη», φτιάχνοντας ένα κακέκτυπο της παλιάς- διαμαρτυρήθηκαν, όχι και τόσο κόσμια είναι αλήθεια, ενώ έβγαινε συνοδεύοντας την σύζυγό του Μάρα Ζαχαρέα από το κτίριο της ΕΣΗΕΑ, εκείνος, ούτε λίγο ούτε πολύ, έβαλε τα χέρια στο στόμα και έβγαλε ένα μακρόσυρτο «ουουουου», αποδοκιμάζοντας τους παρευρισκόμενους και προκαλώντας τις ανάλογες βρισιές. Με τις οποίες, εννοείται, πως δεν μπορεί να συμφωνήσει κανείς, αλλά μπορούμε να κατανοήσουμε την οργή των συναδέλφων. Αρκετοί από αυτούς, την ώρα που ο κ. Ρουσόπουλος θα κάνει ρεβεγιόν σε κάποιο ακριβό ξενοδοχείο ή τουριστικό προορισμό, δεν θα έχουν καν να φάνε. Κυριολεκτικά, αφού υπάρχουν συνάδελφοι, όπως και εκατομμύρια άλλοι πολίτες, που βρίσκονται όχι απλώς στα πρόθυρα της φτώχειας αλλά πασχίζουν για τα βασικά για να κρατηθούν ζωντανοί.
Αυτοσυγκράτηση και όχι πρόκληση, λοιπόν, θα περίμενε κανείς από τον άνετο κύριο Ρουσόπουλο. Φαίνεται, όμως, πως το πρώτο τού είναι δύσκολο, ενώ το δεύτερο αρκετά συνηθισμένο, από τότε που άφησε το επάγγελμα του δημοσιογράφου και μετακόμισε στη Βουλή και σε υπουργικό γραφείο, με ορντινάτσες να του κρατάνε ακόμα και την ομπρέλα.
Υπήρξε καταγγελία και για τον κύριο Πρωτόπαππα, βουλευτή και πρώην υπουργό του ΠΑΣΟΚ, που σύμφωνα με όσα ανέφεραν συνάδελφοι, αναρωτήθηκε «ποιοι είναι αυτοί οι γελοίοι που διαμαρτύρονται»; Προφανώς, ο κ. Πρωτόπαππας, μετά από τόσα χρόνια σε κυβερνητικές θέσεις, ξέχασε το συνδικαλιστικό του παρελθόν, αφού υπήρξε και πρόεδρος της ΓΣΕΕ, και του φαίνονται πια «γελοίοι» όσοι είναι άνεργοι και διαμαρτύρονται. Μπορεί μάλιστα, από μέσα του, να έχει αναρωτηθεί κιόλας «αφού δεν έχουν ψωμί, γιατί δεν τρώνε παντεσπάνι»;
Νiko Ago (protagon)