Σκληρή επίθεση εναντίον της Γιάννας Αγγελοπούλου αλλά και κατά των Μπόμπολα, Μαρινάκη, και Μαριάννας Βαρδινογιάννη εξαπέλυσε μέσω άρθρου του o εκδότης της Lifo Στάθης Τσαγκαρουσιάνος, που εξέπληξε πολλούς και προκάλεσε απορίες σε άλλους τόσους για την σφοδρότητα της κριτικής του και την σκοπιμότητα των γραφομένων του.
Για να «περιλάβει» όμως τους παραπάνω, ο Τσαγκαρουσιάνος πρώτα εξυμνεί τους γαλαντόμους Νιάρχους και Ωνάσηδες, γράφοντας χαρακτηριστικά:
«Απόγευμα αργίας, γύριζα σπίτι από την παραλία και στη στροφή είδα να υψώνεται το νέο κτίριο της Λυρικής. Μεγαλειώδες, όμορφο. Κάτι αισιόδοξο. Απεχθάνομαι τον καταιγισμό δελτίων Τύπου που φτάνει στα γραφεία μας για κάθε ρίζα δέντρου που φυτεύεται στο Πάρκο αυτό, που χρηματοδοτεί το Ίδρυμα Νιάρχου. Όπως απεχθάνομαι όσους δοξολογούν το Ίδρυμα Νιάρχου νυχθημερόν, με ακαταμάχητη δουλοπρέπεια, για να μπορέσουν κάποτε να ελεηθούν με οποιονδήποτε τρόπο. Όμως το γεγονός είναι καταφανές και είναι ανεκτίμητο: Ένας πλούσιος διέθεσε ένα σοβαρό τμήμα του πλούτου του για να ωφεληθεί η κοινωνία της καταγωγής του. Για να ωφεληθεί ο κόσμος. Και το ίδιο ισχύει για..
το Ίδρυμα Ωνάση. Με το Ωνάσειο και τη Στέγη. Είτε για λόγους ματαιοδοξίας, είτε από αίσθηση ευθύνης, δύο Έλληνες μεγιστάνες κάνουν την πόλη καλύτερη, ωραιότερη, χρησιμότερη. Και τους αξίζει η τιμή και ο έπαινος.»
Και έπειτα νάσου η αντιπαραβολή με τους υπόλοιπους Ελληνες πλούσιους (που όμως δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη) δηλαδή με τον Μπόμπολα, τον Μαρινάκη, τη Μαριάννα Βαρδινογιάννη και κυρίως την Γιάννα Αγγελοπούλου:
«Βλέπω και τους υπόλοιπους Έλληνες πλούσιους. Να μας απασχολούν υπερβολικά πολύ με τις φιλοδοξίες τους, τα επιχειρηματικά άγχη τους, την εξωνημένη ανέλιξή τους προς την εξουσία και την γκρανγκινιολική τους καριέρα στις κοσμικές στήλες.
Και γεγονός παραμένει μόνο ένα: ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΒΑΖΕΙ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
Κάτι ψιλά μόνο δίνουν στους ευτελισμένους δημοσιογράφους, τους ευτελισμένους εκδότες, τους ευτελισμένους πολιτικούς, που μπαίνουν στο payroll για να τους κάνουν αέρα, να τους ακούνε να αγορεύουν πάνω από το φιλέτο σφυρίδας κουνώντας το κεφάλι επιδοκιμαστικά – κυρίως όμως για να δημοσιεύουν τις φωτοσοπαρισμένες αγιογραφίες τους, δημιουργώντας ρίγη ενδιαφέροντος γύρω από πρόσωπα που αν δεν είχαν χρήμα, κανείς δεν θα έδινε δεκάρα.
Έχουν όμως χρήμα. Κι αυτό είναι κάτι που δεν ξεχνιέται! Γι” αυτό και σύμπασα η Ελλάδα ασχολείται με τα εκδοτικά άγχη του Μπόμπολα, τις προεδρικές βλέψεις του Μαρινάκη, τις ακαδημαϊκές φιλοδοξίες της Μαριάννας και την αριστερή στροφή (τι γελοιότητα!) της Γιάννας.(...)
Τα πράγματα, λοιπόν, είναι απλά: Κυρία μου, δίνεις ή δεν δίνεις; Εάν δεν δίνεις, τουλάχιστον μη διεκδικείς την προσοχή που αξίζει στα πρόσωπα που δίνουν.
Γι” αυτό και οι πρόσφατες δηλώσεις περί αριστερής στροφής, Occupy, Προεδρίας της Δημοκρατίας κ.λπ. κάνουν τη θλιβερή ηθική αποτυχία της ελληνικής ελίτ ακόμα θλιβερότερη. Αφού, εκτός από αμέτοχη στο δημόσιο δράμα, δείχνει και ξεδιάντροπη. Αφού, ενώ είναι η μόνη που θα μπορούσε να διασώσει λίγο την κατάσταση, μοιράζοντας ένα μέρος του πλούτου της, θέλει να μας «σώσει», διασφαλίζοντας και άλλα μεγαλεία: βάζοντας το διαμαντένιο διάδημα της εξουσίας στο αλλόκοτο κεφάλι της.
Ντρέπομαι για λογαριασμό τους.»
- διαβάστε εδώ το άρθρο του Στάθη Τσαγκαρουσιάνου για να έχετε ολοκληρωμένη εικόνα