«Σας μιλάμε εμείς, τα παιδιά σας, οι πλέον σκληρά εργαζόμενοι. Δεν παραπονιόμαστε γι' αυτό. Δεν μας κουράζει η εκπαίδευση. Τη θέλουμε, τη χρειαζόμαστε. Ζητάμε τη μόρφωση για να γίνουμε πολίτες, χρήσιμοι στον εαυτό μας και την κοινωνία. Όμως, η πολιτεία αντί να μας βοηθήσει, βάζει εμπόδια και τρικλοποδιές. Ίσως να μην μας θέλει όλους μορφωμένους».
Με αυτά τα λόγια ξεκινούν την ανακοίνωσή τους κάτι «θρασίμια» από την Άρτα, που πριν από λίγες ημέρες πήραν την απόφαση να προχωρήσουν στην κατάληψη του λυκείου τους διεκδικώντας τη βελτίωση της εκπαίδευσης και όχι τη διακοπή της, όπως θα τους καταλογίσουν οι κατ' επάγγελμα επικριτές των μαθητικών κινητοποιήσεων. Σήμερα 188 γυμνάσια και λύκεια βρίσκονται υπό κατάληψη σε όλη τη χώρα, με τους μαθητές να αντιδρούν στο νέο εκπαιδευτικό σύστημα..
εξετάσεων που θέλει μαθητές και καθηγητές να γίνονται πιόνια στα χέρια ενός αναλυτικού προγράμματος και εργαλεία προκαθορισμένων οδηγιών.
«Ζητάμε αλληλεγγύη από γονείς και καθηγητές, γιατί πρόκειται για μια οργανωμένη, με στόχο προσπάθεια και όχι μια επιπόλαια εφηβική έκρηξη» φωνάζουν τα «θρασίμια» στους κατ' επάγγελμα συκοφάντες κάθε μαθητικής διεκδίκησης που σύντομα θα αρχίσουν να μιλάνε από τα τηλεπαράθυρα για τεμπέληδες και κοπανατζήδες αναζητώντας εναγωνίως λεηλασίες και βανδαλισμούς σε σχολικές αίθουσες. Πιστοί ακόλουθοι του πρωθυπουργού τους που θέλει τα παιδιά μας θρασίμια και αλήτες. Οι φτωχότερες οικογένειες που δεν έχουν, ούτε στο ελάχιστο, τη δυνατότητα να στείλουν τα παιδιά στα φροντιστήρια είναι πλέον οι «άτυχοι» τους οποίους το νέο σύστημα πετάει έξω. Και όταν οι «άτυχοι» υψώσουν τη φωνή τους γίνονται «θρασίμια» στο στόμα των τεράτων της εποχής μας. Μιας εποχής που θέλει μόνο όσους νέους καταφέρουν να πειθαρχήσουν και να παπαγαλίσουν να αποκτήσουν το πολυπόθητο εισιτήριο για να βγουν στην «αγορά». Όσο για τα «θρασίμια» που με κόπο και ιδρώτα σπουδάζουν, παλεύουν για τα όνειρά τους και τη ζωή τους μπροστά στον κάθε κύριο Φορτσάκη, το μέλλον τους θα εξαργυρώνεται σε τρίμηνα voucher και σε ατέλειωτες ώρες αναμονής στις ουρές της ανεργίας. Γι' αυτό θα ήταν καλύτερα αυτή τη στιγμή να στρέψουμε την προσοχή μας στην αγωνία αυτών των παιδιών που από 188 σχολεία φωνάζουν πως το σύστημα που πάτε να τα εντάξετε δεν τους αφήνει περιθώρια να κοιτάξουν πίσω από τις σελίδες των βιβλίων, και όποιος το αποπειραθεί θεωρείται αλλόκοτος, ενοχλητικός, αλήτης και θρασίμι.
