Γράφει ο Γιάννης Παντελάκης
Δημοσιογράφος γίνεσαι εύκολα στις μέρες μας. Τουλάχιστον έτσι όπως ασκείται η δημοσιογραφία σήμερα. Μπορείς να είσαι οτιδήποτε άλλο και να παραστήσεις και τον δημοσιογράφο. Ακόμα και ηθοποιός. Ένας από τους τελευταίους, ο Θ. Αθερίδης υποδύεται τον δημοσιογράφο και καλεί στην εκπομπή του (την οποία σκηνοθετεί ο Μαστοράκης μάλιστα -δεν υπάρχει ντροπή σ' αυτόν τον τόπο) όποιον νομίζει, κάνοντας ερωτήσεις και παίζοντας με μερικά μπαλάκια στα χέρια. Άνετος και ο οικοδεσπότης και οι καλεσμένοι του. Σφίγγουν και ξεσφίγγουν με τα χέρια τους τα μπαλάκια, λένε ό,τι νομίζουν και πέφτουν και μερικά χειροκροτήματα κονσέρβα.
Σε μια τέτοια εκπομπή, ο Αθερίδης κάλεσε έναν δικηγόρο, ο οποίος έχει αναλάβει το τελευταίο διάστημα την έκδοση της σημερινής Ελευθεροτυπίας (μικρή σχέση με την παλιά εφημερίδα). Ο.. δικηγόρος έχει αφήσει αρκετούς μήνες απλήρωτους τους σημερινούς εργαζόμενους και η όλη εκδοση φαίνεται να οδηγείται στο απόλυτο αδιέξοδο. Ο Αθερίδης ήταν φανερό πως δεν γνώριζε το θέμα. Δεν γνώριζε τι έχει συμβεί, αγνοούσε τι έχει γίνει με το παλαιότερο κλείσιμο της εφημερίδας, δεν ήξερε το θέμα και με τους συγκεκριμένους εργαζόμενους και με τις εκατοντάδες εργαζόμενους στην παλιά Ελευθεροτυπία, οι οποίοι έπεσαν θύματα των ιδιοκτητριών της (Μάνια Τεγοπούλου και Ελένη Μακρή). Ο Αθερίδης έπαιζε με το δικό του μπαλάκι και έκανε ερωτήσεις στον νεόκοπο εκδότη, ο οποίος έπαιζε επίσης με το δικό του μπαλάκι.
Ανάμεσα στις κουβέντες τους και τα μπαλάκια παιζόταν, ωστόσο, και ένα σοβαρό θέμα. Αφορούσε τις ζωές περίπου 150 ανθρώπων που απασχολούνται στη σημερινή επιχείρηση και άλλους 850 που απασχολούνταν στην παλιά. Άνθρωποι-θύματα, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν μια άκρη απέναντι σε αυθαιρεσίες που οι νόμοι και το σύστημα επιτρέπει να γίνονται από διάφορους. Για τις ζωές αυτές μίλαγε ο νεόκοπος εκδότης, ο οποίος φυσικά έλεγε ό,τι ήθελε χωρίς αντίλογο, αφού ο ηθοποιός ήταν φανερό πως είχε άγνοια για το θέμα και μάλλον δεν θέλησε και να ρωτήσει για να μάθει. Το μόνο που θέλησε ήταν να κάνει ωραίες πάσες στον δικηγόρο.
Tο πρόβλημα δεν είναι με τον νεόκοπο εκδότη. Βρήκε πρόσφορο εδαφος για να προβάλει τους δικούς του ισχυρισμούς και να λέει ό,τι θέλει. Με τον Αθερίδη, ωστόσο, υπάρχει ένα θέμα. Επειδή προφανώς θεωρεί πως μπορεί για έναν μισθό σ' ένα τηλεοπτικό κανάλι να παίζει με τα μπαλάκια του και παράλληλα με τις ζωές πολλών ανθρώπων.
Υ.Γ.: Δεν έχει παρά να καλέσει τον Λυμπέρη, τον Κωστόπουλο, τον Λιακουνάκο και όποιον άλλον εκδότη παραμένει αλώβητος, αφήνοντας εκατοντάδες ανθρώπους στον δρόμο, για να του πουν και τις δικές τους ιστορίες.
Δημοσιογράφος γίνεσαι εύκολα στις μέρες μας. Τουλάχιστον έτσι όπως ασκείται η δημοσιογραφία σήμερα. Μπορείς να είσαι οτιδήποτε άλλο και να παραστήσεις και τον δημοσιογράφο. Ακόμα και ηθοποιός. Ένας από τους τελευταίους, ο Θ. Αθερίδης υποδύεται τον δημοσιογράφο και καλεί στην εκπομπή του (την οποία σκηνοθετεί ο Μαστοράκης μάλιστα -δεν υπάρχει ντροπή σ' αυτόν τον τόπο) όποιον νομίζει, κάνοντας ερωτήσεις και παίζοντας με μερικά μπαλάκια στα χέρια. Άνετος και ο οικοδεσπότης και οι καλεσμένοι του. Σφίγγουν και ξεσφίγγουν με τα χέρια τους τα μπαλάκια, λένε ό,τι νομίζουν και πέφτουν και μερικά χειροκροτήματα κονσέρβα.
Σε μια τέτοια εκπομπή, ο Αθερίδης κάλεσε έναν δικηγόρο, ο οποίος έχει αναλάβει το τελευταίο διάστημα την έκδοση της σημερινής Ελευθεροτυπίας (μικρή σχέση με την παλιά εφημερίδα). Ο.. δικηγόρος έχει αφήσει αρκετούς μήνες απλήρωτους τους σημερινούς εργαζόμενους και η όλη εκδοση φαίνεται να οδηγείται στο απόλυτο αδιέξοδο. Ο Αθερίδης ήταν φανερό πως δεν γνώριζε το θέμα. Δεν γνώριζε τι έχει συμβεί, αγνοούσε τι έχει γίνει με το παλαιότερο κλείσιμο της εφημερίδας, δεν ήξερε το θέμα και με τους συγκεκριμένους εργαζόμενους και με τις εκατοντάδες εργαζόμενους στην παλιά Ελευθεροτυπία, οι οποίοι έπεσαν θύματα των ιδιοκτητριών της (Μάνια Τεγοπούλου και Ελένη Μακρή). Ο Αθερίδης έπαιζε με το δικό του μπαλάκι και έκανε ερωτήσεις στον νεόκοπο εκδότη, ο οποίος έπαιζε επίσης με το δικό του μπαλάκι.
Ανάμεσα στις κουβέντες τους και τα μπαλάκια παιζόταν, ωστόσο, και ένα σοβαρό θέμα. Αφορούσε τις ζωές περίπου 150 ανθρώπων που απασχολούνται στη σημερινή επιχείρηση και άλλους 850 που απασχολούνταν στην παλιά. Άνθρωποι-θύματα, οι οποίοι προσπαθούν να βρουν μια άκρη απέναντι σε αυθαιρεσίες που οι νόμοι και το σύστημα επιτρέπει να γίνονται από διάφορους. Για τις ζωές αυτές μίλαγε ο νεόκοπος εκδότης, ο οποίος φυσικά έλεγε ό,τι ήθελε χωρίς αντίλογο, αφού ο ηθοποιός ήταν φανερό πως είχε άγνοια για το θέμα και μάλλον δεν θέλησε και να ρωτήσει για να μάθει. Το μόνο που θέλησε ήταν να κάνει ωραίες πάσες στον δικηγόρο.
Tο πρόβλημα δεν είναι με τον νεόκοπο εκδότη. Βρήκε πρόσφορο εδαφος για να προβάλει τους δικούς του ισχυρισμούς και να λέει ό,τι θέλει. Με τον Αθερίδη, ωστόσο, υπάρχει ένα θέμα. Επειδή προφανώς θεωρεί πως μπορεί για έναν μισθό σ' ένα τηλεοπτικό κανάλι να παίζει με τα μπαλάκια του και παράλληλα με τις ζωές πολλών ανθρώπων.
Υ.Γ.: Δεν έχει παρά να καλέσει τον Λυμπέρη, τον Κωστόπουλο, τον Λιακουνάκο και όποιον άλλον εκδότη παραμένει αλώβητος, αφήνοντας εκατοντάδες ανθρώπους στον δρόμο, για να του πουν και τις δικές τους ιστορίες.
protagon