Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Δεν θα με κάνετε εσείς αριστερό!

Ο provocateur Χρήστος Ξανθάκης  ανακαλύπτει ένα νέο τύπο ανθρώπου που κατοικοεδρεύει πλέον στα social media
 

Τον θυμάστε τον AντιΣύριζα; Σας είχα γράψει προ εβδομάδων γι' αυτόν: Είναι εκείνος ο τύπος ανθρώπου που ό,τι κι αν συμβεί του φταίει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Από τον ιό Εμπολα ως το φαινόμενο του θερμοκηπίου κι από τους ταρίφες που παραβιάζουν τα σήματα ως τους χιπστεράδες που δεν μαζεύουν τα σκατά των σκύλων τους. Ένας ενδιαφέρον τύπος, αναμφιβόλως. Κι ένας τύπος που απέκτησε παρέα στο διπλανό μπαλκόνι των sοcial media. Εκεί όπου κατοικοεδρεύει πλέον ο "Δεν-Θα-Με-Κάνετε-Εσείς-Αριστερό"!
Υπάρχει αυτός ο τύπος, δεν τον έβγαλα απ' την κεφάλα μου. Ή μάλλον, υπάρχουν αυτοί οι τύποι και, όπως το καταλαβαίνω, αυξάνονται μήνα με τον μήνα. Τους δίνουν αιτίες και αφορμές οι διάφορες..    κυβερνητικές πρακτικές, που τους βγάζουν καθημερινά απ' τα ρούχα τους. Και μη νομίσετε, δεν πρόκειται για τύπους βαρεμένους απ' τη φτώχεια, την καντήφλα, τα κόκκινα δάνεια. Ούτε για τίποτα αμόρφωτους ή λουμπενάρες που βρήκανε σημαία ευκαιρίας στην άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ και ετοιμάζουν τα μαχαιροπίρουνα. Το σημαντικότερο όλων, είναι ότι αυτοί οι τύποι, όταν λένε "Δεν Θα Με Κάνετε Εσείς Αριστερό", δεν λένε ψέμματα. Είναι ειλικρινείς, απολύτως ειλικρινείς.
Δια του λόγου το αληθές, παραθέτω το πρόσφατο ξέσπασμα ενός εξ αυτών -ας διατηρήσουμε την ανωνυμία του, για λόγους προστασίας της προσωπικότητας- στα social media:
Η αηδία που νιώθω για το κυβερνητικό μπλοκ έχει φτάσει την στρατόσφαιρα.
Όχι καραγκιόζηδες, δεν είμαι αριστερός.
Αριστερό θέλετε να με κάνατε με το ζόρι εσείς...
Ορίτζιναλ ξέσπασμα, όχι ντεμέκ. Με αφορμή, παρακαλώ, τη μεγάλη παρόλα του Άδωνι (συγγνώμη, του Αδώνιδος) ότι αυτός μεσολάβησε για να κοπούν τα τηλέφωνα στον Κορυδαλλό και να μην μπορεί ο Μαζιώτης να μιλήσει εξ αποστάσεως σε αντιεξουσιαστική εκδήλωση.
Ενέργεια η οποία ενθουσίασε τους φαν του πρώην υπουργού και έκανε έξαλλους τους εχθρούς του. Αντιδράσεις αναμενόμενες -δεν περιμέναμε και τίποτα διαφορετικό. Αλλά υπήρξε και ένα κύμα οργής από το πουθενά. Από ανθρώπους που δεν ψήφιζαν ποτέ και δεν θα ήθελαν να ψηφίσουν την αριστερά. Από αυτή τη μεγάλη δεξαμενή των πάλαι ποτέ κεντρώων, από τον χώρο τον φιλελεύθερο, τον νορμάλ, όχι τον Θατσερικό και τα σκυλάκια του Μίλτον Φρίντμαν. Από αυτούς τους τύπους, ρε παιδί μου, που την στηρίζουν την αστική κοινωνία. Και θέλουν να τη στηρίζουν στον αιώνα τον άπαντα -καμία όρεξη δεν έχουν να την ξεθεμελιώσουν.
Αλλά θα ήθελαν επίσης να τηρούνται τα προσχήματα. Να μην τους υπόσχονται άλλα το πρωί και άλλα το βράδυ. Να μην δεσμεύονται οι κάθε λογής αρμόδιοι για ένα σωρό πράγματα και ύστερα να κάνουν το παπί. Να μένει η καφρίλα αποκλειστικά και μόνο εντός των ποδοσφαιρικών γηπέδων και να μην επεκτείνεται στη λειτουργία της κυβέρνησης. Να λειτουργεί το κράτος δικαίου και όχι το κράτος του κοτζάμπαση και του αρματωλού. Δεν θέλουν πολλά, θέλουν τα βασικά. Αυτά που τους έθελξαν ευθύς εξαρχής στην αστική δημοκρατία και τα βλέπουν κάθε μέρα όλο και λιγότερο στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Κι επειδή τους λείπουν τόσο, μα τόσο πολύ, ξεσπάνε στα social media.
Έλα λοιπόν όλοι μαζί: "ΔΕΝ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΤΕ ΕΣΕΙΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟ!!!"