Ο ΕΔΟΕΑΠ δεν σώζεται με μνημόνια και... ασπιρίνες – θέλει αγώνα για ανατροπή!
Οι επόμενοι 6 – 7 μήνες θα είναι καθοριστικοί, όπως για το σύνολο του ασφαλιστικού συστήματος στην χώρα, έτσι και για τον ΕΔΟΕΑΠ. Η διαπραγμάτευση της αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους θα βάλει και πάλι στην προκρούστεια κλίνη τα Ταμεία, καθώς στο “δημόσιο” χρέος που ετοιμάζονται να αναδιαρθρώσουν δεν υπολογίζουν μόνο τα 320 δισ. ευρώ του κρατικού χρέους, αλλά και τα εν δυνάμη ελλείμματα των Ταμείων τις επόμενες δύο δεκαετίες.
Αυτό από μόνο του προδικάζει ένα νέο κύκλο σφαγής στο ασφαλιστικό σύστημα, που θα οδηγεί.. – αν περάσει – σε ουσιαστική κατάργηση του μεγαλύτερου μέρους των ασφαλιστικών και προνοιακών δικαιωμάτων σε όλους τους κλάδους, μέσα από νέες “ενοποιήσεις”, “συγχωνεύσεις” και “νέους τρόπους” υπολογισμού των συντάξεων.
Ο κλάδος μας με “εκτελεστές” την κυβέρνηση και την εργοδοσία, έχει υποστεί μια χωρίς προηγούμενο σφαγή, τόσο με το κλείσιμο μεγάλων “μαγαζιών” (ΕΡΤ, κ.λ.π.) όσο και των μαζικών απολύσεων, συρρικνώνοντας ακόμα περισσότερο τα υπολείμματα των εσόδων για τα Ταμεία μας. Δεν αρκέσθηκαν όμως σ' αυτό. Η ασφυξία επεκτείνεται ραγδαία μέσα από τις μειώσεις μισθών σε πρωτοφανή επίπεδα και τον εξοστρακισμό των μελών μας από το Ταμείο, με την μετακίνησή τους από την κατάσταση του μισθωτού σ' εκείνη του ελεύθερου (!) επαγγελματία.
Μέσα σ' αυτό τον νέο ...περιβάλλον εργασιακής ισοπέδωσης πρέπει να αντιμετωπίσουμε και την τύχη του ΕΔΟΕΑΠ, που όπως αποκαλύπτει ο Ισολογισμός του, παρά τις δραματικές εξοικονομήσεις πόρων, αποδεικνύεται ότι δεν μπορεί να αντιμετωπίσει το πρόβλημά του μόνο από τον τομέα των δαπανών. Γιατί, όπως λέει και η παροιμία “ο γάϊδαρος του Χότζα πάνω που έμαθε να μη τρώει, ...ψόφησε”.
Το πρόβλημα, αλλά και η “λύση” όπως επανειλημμένα έχουμε επισημάνει δημόσια αλλά και στο ΔΣ του ΕΔΟΕΑΠ, παραμένει στο σκέλος των εσόδων και αυτό αποδεικνύεται περίτρανα από τον τρέχοντα Ισολογισμό.
Οι συνέπειες από τα δύο “κουρέματα” και η κατάσταση σήμερα
Όπως φαίνεται στην εικόνα των αποθεματικών του Οργανισμού, μετά την πραγματική αποτύπωση της ζημιάς/σφαγής που έχει υποστεί ο ΕΔΟΕΑΠ, πρώτα απ' όλα από το περιβόητο PSI+ και στην συνέχεια (ένα 48ωρο μόλις μετά την πρώτη “σφαγή”) από το δεύτερο “κούρεμα”, με την ρευστοποίηση των μεριδίων του Οργανισμού στο κοινό Ταμείο στην ΤτΕ με απόφαση της διοίκησης Σπανοπούλου, οι αντοχές του Οργανισμού έχουν περιορισθεί δραματικά, παρά το γεγονός ότι:
- με απόφαση της πλειοψηφίας της Διοίκησης (και την αντίθετη δική μας θέση) μειώθηκαν οι επικουρικές συντάξεις και οι αμοιβές των υπαλλήλων του Οργανισμού. Η εξοικονόμηση αυτή ήταν πολύ σημαντική και προκάλεσε αντιδράσεις, οι οποίες όμως “απορροφήθηκαν” από την συναντίληψη των μελών του Οργανισμού όσο αφορά τις προσδοκίες επιβίωσης του Ταμείου.
- έχει γίνει τεράστια και συστηματική προσπάθεια εξοικονόμησης πόρων στο ΤΥΠ, μέσα από το “ξήλωμα” σχέσεων, είτε μέσα στον Οργανισμό είτε (κυρίως) μεταξύ του Οργανισμού και εξωτερικών παρόχων υπηρεσιών υγείας, πάνω στα οποία είχαν στηθεί πελατειακές σχέσεις μεταξύ διοικητικών στελεχών του Οργανισμού και των μελών του, μετατρέποντας την αυτονόητη εξυπηρέτηση των συναδέλφων σε προσωπική εξυπηρέτηση ή σε πολλές περιπτώσεις προνομιακή μεταχείριση.
- δρομολογήθηκαν νέες συμβάσεις με διαγνωστικά κέντρα και νοσοκομεία σε τιμές που μας επιτρέπουν μια σημαντική μείωση της δαπάνης τόσο για τον ΕΔΟΕΑΠ όσο και για τα μέλη του. Οι οικονομικές διαφορές θα γίνουν απόλυτα σαφείς στον τρέχοντα προϋπολογισμό, επιτρέποντας μια χωρίς προηγούμενο συρρίκνωση του ελλείμματος. Μάλιστα αν εξαιρέσει κανείς κάποιες προσωρινές δυσκολίες και δυσλειτουργίες, λόγω των δομικών αλλαγών που έγιναν και αντικατάστασης γιατρών, ο Οργανισμός σήμερα καλύπτει μεγαλύτερο εύρος υπηρεσιών με αναλογικά μικρότερη δαπάνη. Η βελτίωση αυτή θα γίνει πολύ φανερή τους επόμενους μήνες όταν θα επεκταθούν οι συμβάσεις με κρίσιμα νοσοκομεία – που αφορούν ειδικά βαριά περιστατικά – και οι οποίες έχουν ήδη αρχίσει να υπογράφονται.
Η προσπάθεια που κάναμε μέχρι σήμερα οριοθετείται από τις αποφάσεις και το ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης του 2012. Και σ' αυτές επιμένουμε. Για τον λόγο αυτό ήμαστε αντίθετοι με την αύξηση της εισφοράς των μελών από το 3% στο 5% που έχει τεθεί στην Γενική Συνέλευση. Για δύο λόγους:
- Η αύξηση των εσόδων που θα προκαλέσει δεν ανατρέπει την δυναμική του ελλείμματος και έτσι κι αλλιώς σαν έσοδο θα μειώνεται όσο μειώνονται τα μέλη του Οργανισμού.
- Το έλλειμμα του Οργανισμού που προκαλείται από την κυβέρνηση και τους εργοδότες δεν μπορεί να το καλύψουμε με ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση των αμοιβών των συναδέλφων.
Παραλάβαμε το Πόρισμα του Διαχειριστικού Ελέγχου για τον οποίο είχε δοθεί εντολή από την Γενική Συνέλευση του 2012 και είχε αρνηθεί να την εκτελέσει η προηγούμενη διοίκηση. Το Πόρισμα αυτό με μία μικρή καθυστέρηση δόθηκε εντολή να κατατεθεί προς έρευνα στον Εισαγγελέα. Τα αποτελέσματα αυτού του ελέγχου θα επιτρέψουν στα μέλη μας να αποκτήσει μια σαφέστερη εικόνα για την περίοδο στην οποία σφαγιάσθηκαν τα αποθεματικά του Οργανισμού όπως επίσης και για τον τρόπο που λειτουργούσε.
Έχουμε αρνηθεί να εμπλακούμε στον φαύλο κύκλο των παραληρηματικών αντιδράσεων διοικητικού στελέχους της περιόδου που βρίσκεται υπό έλεγχο και έτσι θα συνεχίσουμε παρά τις εξωφρενικές και πανικόβλητες προκλήσεις που έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα. Θα μείνουμε σταθεροί στις αποφάσεις της ΓΣ και στις εντολές που μας έδωσε στέλνοντάς μας στην Διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ για να υποστηρίξουμε ενάντια σε κάθε κερδοσκοπία το Ταμείο.
Ο ΕΔΟΕΑΠ και οι Ενώσεις μας
Είναι περισσότερο από φανερό στον καθένα ότι η “ανατροπή” αυτής της πορείας που οδηγεί στην εξάντληση των αντοχών του ΕΔΟΕΑΠ, δεν μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τα περιορισμένα μέσα που διαθέτει ο Οργανισμός. Οι διοικήσεις των Ενώσεων - με αρκετές διαφοροποιήσεις είναι αλήθεια στο εσωτερικό των ΔΣ - δυστυχώς παραμένουν σε μία παράλληλη και αδιάφορη για τις τύχες του Ταμείου πορεία.
Αν οι Ενώσεις δεν κινηθούν απέναντι σε κυβέρνηση και εργοδότες ο ΕΔΟΕΑΠ μόνος του δεν μπορεί να ανοίξει δρόμο ανατροπής της σημερινής κατάστασης. Οι διαπραγματεύσεις πίσω από τις “κουρτίνες” της πολιτικής διαπλοκής δεν αντέχουν να αναμετρηθούν με μία πραγματικότητα που έχει την κυνική στάση μιας εργοδοσίας που δεν διστάζει να απολύει ακόμα και την παραμονή της Γενικής Συνέλευσης. Πρέπει εδώ και τώρα τα μέλη του ΕΔΟΕΑΠ, τα μέλη των Ενώσεων, να κινηθούν σε μία πορεία ανατροπής όχι μόνο των πολιτικών “απόσυρσης” που όπως φαίνεται κυριαρχούν στις “ηγετικές” ομάδες (που υποτίθεται ότι διαχειρίζονται συνδικαλιστικά τις τύχες μας), αλλά και των ίδιων αυτών ομάδων που παρακολουθούν το Ταμείο να φθίνει περιμένοντας στην γωνία για να το “σώσουν” εντάσσοντάς το στο ευρύτερο πλαίσιο των σχεδιασμών του μνημονίου για τα επόμενα χρόνια.
Αυτό το “σιωπηρό σχέδιο” πρέπει να αποκαλυφθεί και να ακυρωθεί στην πράξη. Ο ΕΔΟΕΑΠ σαν αυτοδιαχειριζόμενος Οργανισμός πρέπει να γίνει σημείο αναφοράς και αγώνα του κλάδου εν όψη του νέου ασφαλιστικού σχεδιασμού κυβέρνησης, τρόικα και εργοδοτών.
Πόπη Χριστοδουλίδου (Πρόεδρος του ΤΥΠ)
Γιάννης Αγγέλης (μέλος του ΤΥΠ)
Έχουμε αρνηθεί να εμπλακούμε στον φαύλο κύκλο των παραληρηματικών αντιδράσεων διοικητικού στελέχους της περιόδου που βρίσκεται υπό έλεγχο και έτσι θα συνεχίσουμε παρά τις εξωφρενικές και πανικόβλητες προκλήσεις που έχουμε αντιμετωπίσει μέχρι σήμερα. Θα μείνουμε σταθεροί στις αποφάσεις της ΓΣ και στις εντολές που μας έδωσε στέλνοντάς μας στην Διοίκηση του ΕΔΟΕΑΠ για να υποστηρίξουμε ενάντια σε κάθε κερδοσκοπία το Ταμείο.
Ο ΕΔΟΕΑΠ και οι Ενώσεις μας
Είναι περισσότερο από φανερό στον καθένα ότι η “ανατροπή” αυτής της πορείας που οδηγεί στην εξάντληση των αντοχών του ΕΔΟΕΑΠ, δεν μπορεί να γίνει μόνο μέσα από τα περιορισμένα μέσα που διαθέτει ο Οργανισμός. Οι διοικήσεις των Ενώσεων - με αρκετές διαφοροποιήσεις είναι αλήθεια στο εσωτερικό των ΔΣ - δυστυχώς παραμένουν σε μία παράλληλη και αδιάφορη για τις τύχες του Ταμείου πορεία.
Αν οι Ενώσεις δεν κινηθούν απέναντι σε κυβέρνηση και εργοδότες ο ΕΔΟΕΑΠ μόνος του δεν μπορεί να ανοίξει δρόμο ανατροπής της σημερινής κατάστασης. Οι διαπραγματεύσεις πίσω από τις “κουρτίνες” της πολιτικής διαπλοκής δεν αντέχουν να αναμετρηθούν με μία πραγματικότητα που έχει την κυνική στάση μιας εργοδοσίας που δεν διστάζει να απολύει ακόμα και την παραμονή της Γενικής Συνέλευσης. Πρέπει εδώ και τώρα τα μέλη του ΕΔΟΕΑΠ, τα μέλη των Ενώσεων, να κινηθούν σε μία πορεία ανατροπής όχι μόνο των πολιτικών “απόσυρσης” που όπως φαίνεται κυριαρχούν στις “ηγετικές” ομάδες (που υποτίθεται ότι διαχειρίζονται συνδικαλιστικά τις τύχες μας), αλλά και των ίδιων αυτών ομάδων που παρακολουθούν το Ταμείο να φθίνει περιμένοντας στην γωνία για να το “σώσουν” εντάσσοντάς το στο ευρύτερο πλαίσιο των σχεδιασμών του μνημονίου για τα επόμενα χρόνια.
Αυτό το “σιωπηρό σχέδιο” πρέπει να αποκαλυφθεί και να ακυρωθεί στην πράξη. Ο ΕΔΟΕΑΠ σαν αυτοδιαχειριζόμενος Οργανισμός πρέπει να γίνει σημείο αναφοράς και αγώνα του κλάδου εν όψη του νέου ασφαλιστικού σχεδιασμού κυβέρνησης, τρόικα και εργοδοτών.
Πόπη Χριστοδουλίδου (Πρόεδρος του ΤΥΠ)
Γιάννης Αγγέλης (μέλος του ΤΥΠ)