Σε σημείωμά του, στη διαδικτυακή Ζούγκλα του, ο Τριανταφυλλόπουλος αναφέρεται στο βίντεο και την «πραγματικότητα» σχετικά με αυτό... Φυσικά δεν πείθει κανέναν με όσα λέει. Αντίθετα έχοντας καταλάβει κι αυτός ότι η εποχή της δημοσιογραφίας της κλειδαρότρυπας, της κρυφής κάμερας, και των εκβιασμών έχει περάσει ανεπιστρεπτί, με ολίγον απολογητικό ύφος, αλλά αμετανόητος, το ρίχνει στις νουθεσίες χαρακτηρίζοντας επιπόλαιους τον Σακελλαρίδη και τον ΣΥΡΙΖΑ... Με περισσή θρασύτητα όμως στο τέλος κάνει λόγο για ανθρωποφαγία και βαρβαρότητα σε βάρος του!..
Μάλιστα ο Ζούγκλας εξηγεί ότι δεν εκβίασε κανέναν γιατί, όπως λέει, δεν δημοσιοποίησε το βίντεο..
πριν από τις εκλογές. Οπως λένε όμως άνθρωποι που τον γνωρίζουν από την καλή κι από την ανάποδη «αυτή η τακτική του Τριανταφυλλοπουλου είναι γνωστή: πετάει το τυράκι κι όποιος τσιμπήσει και από κει και πέρα αρχίζει να παίζει το παιχνίδι της γάτας με τον ποντικό κι ό,τι κάτσει»....
Ακολουθεί ολόκληρο το κείμενο με τις εξηγήσεις του Τριανταφυλλόπουλου:
"Ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης είναι ένας νέος συμπαθέστατος άνθρωπος. Όταν τον είδα για πρώτη φορά, είπα μέσα μου, μπράβο, ένα ωραίο, καθαρό πρόσωπο, μακάρι να είναι το ίδιο απαστράπτουσες και οι ιδέες του.
Αυτή την αντίληψη είχα μέχρι τη στιγμή που έφθασαν τα στοιχεία της υπόθεσης στα χέρια μου κι έμεινα άφωνος. Αισθάνομαι ότι οφείλω κάποιες εξηγήσεις σε όλους εκείνους οι οποίοι κρίνουν θετικά ή αρνητικά, χωρίς να γνωρίζουν τις λεπτομέρειες.
Εάν υποθέσουμε ότι το πρόσωπο δεν ήταν γνωστό και υπήρχε η δυνατότητα να δουν όλοι το βίντεο, με δεδομένο ότι ο πρωταγωνιστής πολιτεύεται, τότε είναι σίγουρο ότι δεν θα υπήρχε ούτε ένας όψιμος ζηλωτής που θα υποστήριζε ότι το συγκεκριμένο πρόσωπο μπορεί να ασχοληθεί με την πολιτική.
Όχι για τις όποιες επιλογές του, αυτές είναι δικαίωμά του άκριτο και αδιαμφισβήτητο, αλλά για την έλλειψη στοιχειώδους σοβαρότητας και για την επιπολαιότητα που επέδειξε!
Όσοι εκ του πονηρού μεταθέτουν την υπόθεση στο ροζ, το κάνουν μόνο και μόνο για να διευκολύνουν έναν πολιτικό χώρο να αποφύγει τις όποιες απώλειες από το πολιτικό κόστος, που έτσι κι αλλιώς σε τέτοιες περιπτώσεις είναι αναπόφευκτο.
Όταν αποφασίζεις να ασχοληθείς με την πολιτική, εκτός από τους κοινωνικούς αγώνες και την ευλογία ενός κόμματος, οφείλεις να διαθέτεις στοιχειώδη λογική. Με λίγα λόγια, όταν γδύνεσαι μπροστά σε μια κάμερα που την ενεργοποιείς μόνος σου και κάνεις ό,τι σου κατέβει από το διαδίκτυο, με άτομα που δεν είδες και δεν γνώρισες ποτέ στη ζωή σου, είναι αδύνατον να μην αντιλαμβάνεσαι ότι εκείνη την ώρα παγιδεύεις τον εαυτό σου και το κόμμα σου.
Σήμερα, έχοντας άμεση εμπλοκή με τη δημοσιοποίηση του όλου θέματος, ο Σακελλαρίδης συνεχίζει να παραμένει συμπαθής, παρόλο που κάποιοι θα το εκλάβουν ως ειρωνεία, αλλά δεν είναι. Για την αφέλεια και την αθωότητά του. Γιατί είναι αθώος και όχι θρασύς όταν πιστεύει ότι όσα έκανε, με τον τρόπο που τα έκανε, μπορούν να παραμείνουν άκριτα εντός των τειχών. Θρασύς γίνεται όταν βγαίνει να υποστηρίξει ότι υφίσταται πολιτικό εκβιασμό και τότε είναι αυτονόητο ότι θα μας βρει απέναντι.
Πρώτα απ’ όλα γιατί εμείς κρατήσαμε την υπόθεση πριν από τις εκλογές, για να μη θεωρηθεί πολιτική παρέμβαση και το ενδεχόμενο του πολιτικού εκβιασμού (που δεν θα ήταν ούτε τότε) πήγε περίπατο.
Έπειτα γιατί δώσαμε τον απαραίτητο χρόνο στο κόμμα του να τον προστατεύσει από την επιπολαιότητά του και να τον αποσύρει σιωπηρά, χωρίς να εμπλακεί άμεσα στη διαδικασία της επικαιρότητας. Δεν έγινε τίποτα από όλα αυτά, κι έτσι οι δικοί του άνθρωποι απεδείχθησαν περισσότερο επιπόλαιοι από τον ίδιο.
Η «Ζούγκλα» δεν θα δημοσιοποιούσε ποτέ ονομαστικά την υπόθεση εάν υπήρχε αποτελεσματική αντίδραση. Γιατί περισσότερο σημαντικοί από τον Σακελλαρίδη, τον ΣΥΡΙΖΑ και την αριστερή ιδεολογία μας είναι οι Έλληνες πολίτες και τα καθημερινά τους προβλήματα.
Είναι αυτονόητο ότι όταν ασχολείσαι με τα κοινά χάνεις πολλά πλεονεκτήματα από την ιδιωτικότητα και την προσωπική σου ζωή. Γίνεσαι πρότυπο για την κοινωνία είτε το θέλεις είτε όχι. Όσο καλή διάθεση και εάν έχουν οι ψηφοφόροι για έναν νέο άνθρωπο, ο οποίος υπόσχεται άλλα ήθη, μακριά από μίζες, υποκρισίες και παχιά λόγια, δεν μπορούν να μη συνυπολογίσουν τη σοβαρότητα και τη γενικότερη συμπεριφορά του.
Παρακάμπτοντας λοιπόν τους γραφικούς που πήδηξαν τη μισή Ελλάδα, που χαρακτήρισαν συνωστισμό τη σφαγή στη Σμύρνη και έστησαν την Τσέκου γονατιστή στα πρωτοσέλιδά τους στέλνοντας στο κενό τον Ζαχόπουλο από το μπαλκόνι, ερωτώ: Ποιος θα ψήφιζε τον κ. Σακελλαρίδη μετά από όλα αυτά;
Η ιδιωτική ζωή και η Αριστερά είναι σοβαρές υποθέσεις, που οφείλουν να τις διαχειρίζονται σοβαροί άνθρωποι.
Τα υπόλοιπα είναι για κατανάλωση που πίσω της κρύβονται η ανθρωποφαγία και η βαρβαρότητα."
