ΔΥΟ ΕΙΝΑΙ κατά τον Γκαίμπελς οι κανόνες της συκοφαντίας: 1) «Λέγε, λέγε, όλο και κάτι θα μείνει». 2) «Όσο μεγαλύτερο είναι το ψέμα, τόσο πιό εύκολα το πιστεύουν». Κάπως έτσι στοχοποιούνται στον δύσμοιρο αυτό τόπο – που βαδίζει και σε εκλογές – θεσμοί και πρόσωπα που ενοχλούν κάποια συμφέροντα.
Εκδότης εφημερίδας, που διαθέτει και ραδιοσταθμό, ιστοσελίδες και άμβωνα σχολιαστή σε κανάλι, εξαπέλυσε αυτές τις μέρες επίθεση στη Λίνα Αλεξίου, αντιπρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ).
Για την ακρίβεια, ξεκίνησε από τον πρόεδρο του ΕΣΡ. Σε δύο ολόκληρες σελίδες (16/3/14) τον εγκαλεί για τις μετατροπές που έκανε, ο ασεβέστατος, στο σπίτι του παρ’ όλο που κάποτε έζησε εκεί ο άγιος Νικόδημος.
Κατόπιν (23/3/14) παρέλαβε την Αλεξίου: Εισέπραττε λέει επίδομα για τις κόρες της ενώ είχαν.. αποφοιτήσει. Ο ρέκτης ρεπόρτερ δέν επικοινώνησε ποτέ με το θήραμά του.
Δέν ζήτησε από την Αλεξίου στοιχεία ή την άποψή της. Με παρόμοια αντικειμενικότητα ειρωνεύτηκε και την κόρη της, βουλευτή Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μ' ένα σμπάρο δυό τρυγόνια. Ακολούθησε νέο ρεπορτάζ (30/3/14): Η Αλεξίου αρνείται λέει να αποδώσει τα χρήματα που κακώς έλαβε.
Αλλοίμονο όμως, τα συναρπαστικά αυτά ρεπορτάζ ήταν κάπως ελλιπή. Οι δράστες ξέχασαν λ.χ. να αναφέρουν την ομόθυμη συμπαράσταση των δημοσιογράφων στην Αλεξίου. Παρέλειψαν και τη διεξοδική προσφυγή της κατά των λασπολόγων στην Ένωση Συντακτών, όπως και την ανακοίνωση-καταπέλτη που αμέσως εξέδωσε η ΕΣΗΕΑ. Καθώς και το ότι επιλαμβάνεται τώρα το Πειθαρχικό Συμβούλιο. Ξέχασαν επίσης να αναφερθούν στην ομολογία της προέδρου του ασφαλιστικού ταμείου ΕΤΑΠ-ΜΜΕ ότι από αυτό το ίδιο ο προσωπικός φάκελος Αλεξίου είχε διοχετευθεί σε υπουργικά γραφεία.
Και δέν πρόσεξαν βέβαια ότι η Αλεξίου ουδέποτε δήλωσε ότι δέν πληρώνει – ζήτησε μόνο ορθή επιμέτρηση της τυχόν οφειλής της. Τους διέφυγε επίσης η περίεργη παράλειψη του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ να αναστείλει το περίφημο επίδομα (28 ευρώ) όχι μόνο για την Αλεξίου αλλά και για εκατοντάδες ασφαλισμένους οι οποίοι επίσης το λάβαιναν – εν αγνοία τους.
Για την πληρότητα του θέματος αξίζει ίσως να αναφερθεί ότι η Αλεξίου έχει πράγματι συνυπογράψει ως αντιπρόεδρος του ΕΣΡ κάποια πρόστιμα (όχι όλα) για παρανομίες εις βάρος του κοινού από τον ραδιοσταθμό του εν λόγω εκδότη αλλά και από το Κανάλι του οποίου είναι στέλεχος. Όπου μέτοχος είναι, παρεμπιπτόντως, μεγιστάν της εμπορίας πετρελαίων – για τη ρύθμιση της οποίας η κόρη της Αλεξίου, Ζωή Κωνσταντοπούλου, άσκησε σκληρή κριτική στη Βουλή.
Οι άνθρωποι των ΜΜΕ είναι, τελικά, δύο ειδών. Από τη μιά είναι οι συνειδητοί και υπεύθυνοι δημοσιογράφοι, ένας χώρος που κοσμούν κορυφαίοι συνάδελφοι υψηλού ήθους όπως η Λίνα Αλεξίου. Από την άλλη είναι οι εργολάβοι της ενημέρωσης: Παίκτες σκοπιμότητας, που δέν διστάζουν να εκφωνούν και διαφημίσεις για εμπορικά προϊόντα, δίκην ντελάληδων, τσαλακώνοντας κάθε έννοια δεοντολογίας. Είναι αξιοθαύμαστο άν, μετά απ' όλα αυτά, διεκδικούν ακόμη την εμπιστοσύνη του κοινής γνώμης. Η οποία όμως αποδείχτηκε ότι δέν είναι και τόσο αφελής.
Κώστας Γαλανόπουλος
Εκδότης εφημερίδας, που διαθέτει και ραδιοσταθμό, ιστοσελίδες και άμβωνα σχολιαστή σε κανάλι, εξαπέλυσε αυτές τις μέρες επίθεση στη Λίνα Αλεξίου, αντιπρόεδρο του Εθνικού Συμβουλίου Ραδιοτηλεόρασης (ΕΣΡ).
Για την ακρίβεια, ξεκίνησε από τον πρόεδρο του ΕΣΡ. Σε δύο ολόκληρες σελίδες (16/3/14) τον εγκαλεί για τις μετατροπές που έκανε, ο ασεβέστατος, στο σπίτι του παρ’ όλο που κάποτε έζησε εκεί ο άγιος Νικόδημος.
Κατόπιν (23/3/14) παρέλαβε την Αλεξίου: Εισέπραττε λέει επίδομα για τις κόρες της ενώ είχαν.. αποφοιτήσει. Ο ρέκτης ρεπόρτερ δέν επικοινώνησε ποτέ με το θήραμά του.
Δέν ζήτησε από την Αλεξίου στοιχεία ή την άποψή της. Με παρόμοια αντικειμενικότητα ειρωνεύτηκε και την κόρη της, βουλευτή Ζωή Κωνσταντοπούλου. Μ' ένα σμπάρο δυό τρυγόνια. Ακολούθησε νέο ρεπορτάζ (30/3/14): Η Αλεξίου αρνείται λέει να αποδώσει τα χρήματα που κακώς έλαβε.
Αλλοίμονο όμως, τα συναρπαστικά αυτά ρεπορτάζ ήταν κάπως ελλιπή. Οι δράστες ξέχασαν λ.χ. να αναφέρουν την ομόθυμη συμπαράσταση των δημοσιογράφων στην Αλεξίου. Παρέλειψαν και τη διεξοδική προσφυγή της κατά των λασπολόγων στην Ένωση Συντακτών, όπως και την ανακοίνωση-καταπέλτη που αμέσως εξέδωσε η ΕΣΗΕΑ. Καθώς και το ότι επιλαμβάνεται τώρα το Πειθαρχικό Συμβούλιο. Ξέχασαν επίσης να αναφερθούν στην ομολογία της προέδρου του ασφαλιστικού ταμείου ΕΤΑΠ-ΜΜΕ ότι από αυτό το ίδιο ο προσωπικός φάκελος Αλεξίου είχε διοχετευθεί σε υπουργικά γραφεία.
Και δέν πρόσεξαν βέβαια ότι η Αλεξίου ουδέποτε δήλωσε ότι δέν πληρώνει – ζήτησε μόνο ορθή επιμέτρηση της τυχόν οφειλής της. Τους διέφυγε επίσης η περίεργη παράλειψη του ΕΤΑΠ-ΜΜΕ να αναστείλει το περίφημο επίδομα (28 ευρώ) όχι μόνο για την Αλεξίου αλλά και για εκατοντάδες ασφαλισμένους οι οποίοι επίσης το λάβαιναν – εν αγνοία τους.
Για την πληρότητα του θέματος αξίζει ίσως να αναφερθεί ότι η Αλεξίου έχει πράγματι συνυπογράψει ως αντιπρόεδρος του ΕΣΡ κάποια πρόστιμα (όχι όλα) για παρανομίες εις βάρος του κοινού από τον ραδιοσταθμό του εν λόγω εκδότη αλλά και από το Κανάλι του οποίου είναι στέλεχος. Όπου μέτοχος είναι, παρεμπιπτόντως, μεγιστάν της εμπορίας πετρελαίων – για τη ρύθμιση της οποίας η κόρη της Αλεξίου, Ζωή Κωνσταντοπούλου, άσκησε σκληρή κριτική στη Βουλή.
Οι άνθρωποι των ΜΜΕ είναι, τελικά, δύο ειδών. Από τη μιά είναι οι συνειδητοί και υπεύθυνοι δημοσιογράφοι, ένας χώρος που κοσμούν κορυφαίοι συνάδελφοι υψηλού ήθους όπως η Λίνα Αλεξίου. Από την άλλη είναι οι εργολάβοι της ενημέρωσης: Παίκτες σκοπιμότητας, που δέν διστάζουν να εκφωνούν και διαφημίσεις για εμπορικά προϊόντα, δίκην ντελάληδων, τσαλακώνοντας κάθε έννοια δεοντολογίας. Είναι αξιοθαύμαστο άν, μετά απ' όλα αυτά, διεκδικούν ακόμη την εμπιστοσύνη του κοινής γνώμης. Η οποία όμως αποδείχτηκε ότι δέν είναι και τόσο αφελής.
Κώστας Γαλανόπουλος