Στο σύντομο πέρασμά του, ο Πέτρος Κουτσιαμπασάκος πρόλαβε να εκδώσει δύο βιβλία, ενώ βιοποριζόταν ως διορθωτής στο χώρο των εφημερίδων, με τελευταίο σταθμό.. την «Ελευθεροτυπία».
Το πρώτο βιβλίο του κυκλοφόρησε το 2004 από το Βιβλιοπωλείον της Εστίας. Τίτλος του «Η σκεπή». Μια συλλογή οκτώ διηγημάτων για πρόσωπα που έχουν χάσει τον προσανατολισμό τους, σε μικρές ή μεγάλες καμπές της ζωής τους και προσπαθούν να βρουν ξανά τον δρόμο τους.
Το δεύτερο βιβλίο του το 2013 ήταν το μυθιστόρημα με τίτλο «Πόλη παιδιών» , στις εκδόσεις «Πατάκης». Στο βιβλίο αυτό άγγιξε ένα θέμα για το οποίο είχε και προσωπική εμπειρία, τις Παιδουπόλεις που υπήρχαν από τον Εμφύλιο και μετά.
«Πρέπει να μπορέσουμε να δούμε το θέμα πιο νηφάλια», έλεγε σε συνέντευξή του στην «Κ». «Λίγοι γνωρίζουν την ύπαρξη των παιδουπόλεων και όσοι τη γνωρίζουν νομίζουν ότι λειτούργησαν μετά τον Εμφύλιο. Αυτό το βιβλίο έρχεται να δείξει μια πραγματικότητα που αγνοούμε και μας δείχνει όψεις του σήμερα. Γράφοντας αυτό το βιβλίο, συνειδητοποίησα ότι πολλά μικρά παιδιά σήμερα αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα που κάποτε αντιμετώπιζαν τα παιδιά στις δεκαετίες του ’50, του ’60 και του ’70. Οι παιδουπόλεις ξεκίνησαν μετεμφυλιακά, αλλά μεταμορφώθηκαν σε μια κρατική μορφή πρόνοιας. Σήμερα ξαναχρειαζόμαστε αυτή τη μορφή πρόνοιας», έλεγε τότε.
Ο Πέτρος Κουτσιαμπασάκος δώρισε τα όργανά του για να σωθούν συνάνθρωποι του.
- enet
