Οταν ζεσταίναμε τον Βρετανό |
Θυμήθηκε λοιπόν ένα άρθρο στην εφημερίδα «Απογευματινή», στις 18 Δεκεμβρίου του 1994(!), που είχε τον τίτλο «Τηλεόραση, ζώνη υψηλής ευθύνης» και έφερε την υπογραφή της Δήμητρας Λιάνη-Παπανδρέου. Μιλάμε για την εποχή που η Δήμητρα ήταν μισητή στους δεξιούς κι είχε πολλούς ορκισμένους εχθρούς και στο ΠΑΣΟΚ που θεωρούσαν ότι προκάλεσε τεράστιο πολιτικό και ηθικό πλήγμα στην εικόνα του Ανδρέα.
Οι zoornalistas, με τη σειρά τους θυμήθηκαν (με τη βοήθεια κάποιων παλιών) πως το συγκεκριμένο άρθρο της Λιάνη συνετέλεσε τα μάλα στην κυκλοφοριακή κατατρακύλα της ιστορικής εφημερίδας που μέχρι τότε σάρωνε σε πωλήσεις. Κι αυτό γιατί παρα πολλοί δεξιοί αναγνώστες (μιλάμε για χιλιάδες) δεν αγόρασαν ποτέ πάλι την «Απογευματινή» καθώς δεν συγχώρεσαν το γεγονός ότι «η μπήξε, η δείξε» του Ανδρέα και του ΠΑΣΟΚ «μαγάρισε» το αγαπημένο τους φύλλο με την υπογραφή της.
Κάποιοι θυμούνται πως το τηλεφωνικό κέντρο της εφημερίδας είχε μπλοκάρει για μέρες από..
εκατοντάδες αγανακτισμένους αναγνώστες της «Απογευματινής» που έβριζαν την Δήμητρα Παπανδρέου ουρλιάζοντας ότι δεν θα αγοράσουν ξανά την εφημερίδα! Μόνο που δεν μαζεύτηκαν στη Φειδίου για να κάψουν τα συγκεκριμένα φύλλα της «Απογευματινής».
Φυσικά το άρθρο δεν το είχε γράψει η ίδια και πολλοί ήταν αυτοί που είπαν τότε ότι το είχε συντάξει ο ίδιος ο Ανδρέας ή κάποιος απ΄τους πολλούς και καλούς γραφιάδες- συμβούλους του στα ΜΜΕ.
Τώρα γιατί η «Απογευματινή» δημοσίευσε άρθρο της Δήμητρας Λιάνη - Παπανδρέου, αυτό μόνο ο τότε εκδότης Πάνος Καραγιάννης μπορεί να το γνωρίζει...
Δείτε τώρα τι έγραψε ο Χρ. Ξανθάκης στα Μέσα & Media της Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας:
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΚΛΕΙΣΑΝ 25 χρόνια από την αλησμόνητη εκδρομή στο Χέρφιλντ και παίζουν φουλ τα αφιερώματα στο φλογερό ειδύλλιο Ανδρέα-Δήμητρας, ήρθε η ώρα να θυμηθώ κι εγώ κάτι διασκεδαστικό. Ενα άρθρο της Δήμητρας Παπανδρέου στην «Απογευματινή», στις 18 Δεκεμβρίου του 1994, υπό τον τίτλο «Τηλεόραση, ζώνη υψηλής ευθύνης». Σημείωνε λοιπόν εκεί, μεταξύ άλλων: «Μας είναι γνωστό, καθώς όλη η Ελλάδα έχει μεταβληθεί σε ένα "τηλεοπτικό χωριό", ότι η τηλεόραση καθορίζει σε μεγάλο βαθμό πλέον την κοινωνική μας ζωή. Καθορίζει τις ανθρώπινες σχέσεις, τα γούστα μας, τις γνώσεις μας, με ειδήσεις, γεγονότα και "πληροφορίες". Είναι φανερό ότι υπάρχει ένας τηλεοπτικός κοινωνικός ιστός που μας ενώνει. Αλλά είναι φανερό επίσης ότι στα 20 χρόνια της ελληνικής τηλεόρασης δεν υπήρξαν και δεν δημιουργήθηκαν κανόνες δεοντολογίας».
ΛΟΓΙΑ ΣΤΑΡΑΤΑ αναμφιβόλως, και μια αναπάντεχη προφητεία: «Λένε πως η δεκαετία που έρχεται θα είναι μια αμείλικτη μάχη μεταξύ των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας και της τηλεόρασης αφενός και της πολιτικής αφετέρου. Πιστεύω ότι θα υπάρξει μια σχέση ισορροπίας: τα ΜΜΕ θα τείνουν προς την πολιτική, ποτέ όμως δεν θα ταυτίζονται και οι πολιτικοί θα έρχονται σε σύγκρουση με τα ΜΜΕ, ποτέ όμως σε ρήξη».
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΩ ότι όλα αυτά γράφτηκαν το 1994. Και δεν ξέρω αν τα έγραψε η Δήμητρα Λιάνη ή κάποιος ghost writer, αλλά τις πέτυχε μέχρι κεραίας τις εξελίξεις.
- διαβάστε κι αυτό: Οταν ζεσταίναμε τον Βρετανό