Ο ΜΠΟΥΤΑΡΗΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ ΤΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ
ΦΕΤΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΑ ΣΤΗ ΣΑΛΟΝΙΚΗ
Σκατά. Ο Μπουτάρης τα ‘κανε σκατά. Για τον ίδιο. Για μας -γι’ αυτούς τέλος πάντων που τον στηρίξαμε και τον υπερασπιστήκαμε. Για την πόλη του. Τη Θεσσαλονίκη. Την κόρη του Βαρδάρη και του Αλεξάνδρου. Τη συμπρωτεύουσα. Την άλλη πόλη. Τη διαφορετική. Την αγαπημένη.
Και εξηγούμαι: Τι αποφάσισε ο Γιάννης και το δημοτικό του συμβούλιο; Να μην φωταγωγηθεί η.. πόλη τις μέρες των Χριστουγέννων. Έτσι τουλάχιστον άκουσα, σε κάποιο ραδιοφωνικό σταθμό, χθες το απόγευμα. Νομίζω ο Real ήταν. Στο δελτίο ειδήσεων. Αυτό που λένε στις 7. Μετά την αθλητική εκπομπή του κουτσοδόντη, του Γεωργίου, και πριν αρχίσει η «ελληνοφρένεια» του Καλαμούκη και του διευθυντή Αποστόλη.
Αν είναι δυνατόν! Έχουμε που έχουμε κατάθλιψη, είμαστε που είμαστε σε φάση να κόβουμε τις φλέβες μας με τα μέτρα, τους φόρους, την ανεργία, την ύφεση, τα κλειστά μαγαζιά, πρέπει να μαυρίσει κι άλλο η ψυχή μας; Πρέπει να φουντάρουν όλα τα καρντάσια στο Θερμαϊκό; Αίσχος, απαράδεκτο, ξεφτίλα.
Εντάξει, η Θεσσαλονίκη είναι ερωτική πόλη, όμως δεν μπορεί να γίνονται όλα στο ημίφως και το σκοτάδι. Από κάποιο σημείο και μετά γίνεται προβληματικό. Άσε που δείχνει και ντροπή. Εντάξει, η Θεσσαλονίκη είναι πόλη ποιητών, δεν μπορεί όμως, μέρες που ‘ναι κι έρχονται, να πορευόμαστε στα σκοτεινά.
Δεν μπορεί, ακόμα κι έτσι να είναι, να δίνουμε την εντύπωση πως όλα …τα ‘σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά. Εντάξει, στην πρωτεύουσα των Βαλκανίων(!), η ιντελιγκέτσιά της (δεν μπορεί παρά να) είναι «σκοτεινοί τύποι», όμως αυτός δεν είναι λόγος για να τους μοιάσουν όλοι ή να μην έχει διάθεση κάποιος να βγει από το σπίτι του μόλις σουρουπώσει.
Καλά, είναι δυνατόν να μην καταλαβαίνεις, Γιάννη, πόσο σημαντικό -για μια πόλη, για την ψυχολογία των κατοίκων της, για το εμπόριό της, για τον τουρισμό της βρε αδερφέ, για την ίδια της την ύπαρξη- είναι τούτες τις δύσκολες και περίεργες μέρες που ζούμε, να μπορούμε έστω να βλέπουμε, το βράδυ, ο ένας τον άλλο στα μάτια; Να μπορούμε να ρουφήξουμε μια πρέζα αισιοδοξίας. Να μην παραδεχτούμε ότι η ελπίς εξέλιπε.
Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να σου πω ποια είναι η διαφορά μιας φωτεινής και μιας σκοτεινής πόλης. Το ξέρεις καλύτερα από μένα, και είμαι σίγουρος ότι το ενστερνίζεται. Γι’ αυτό και δεν κατανοώ την απόφασή σου. Και εξοργίζομαι μαζί σου που την πήρες. Είναι δυνατόν, Γιάννη Μπουτάρη, επί των ημερών σου να υπάρχει, χριστουγεννιάτικα, συσκότιση στην πόλη; Είναι δυνατόν;
Θα ήθελα να μην αληθεύει η είδηση. Όμως, επειδή παραξενεύτηκα και ρώτησα, μου είπαν ότι η απόφαση, να μην ανάψουν τα φώτα τις μέρες των γιορτών, πάρθηκε επειδή δεν υπάρχουν χρήματα στο ταμείο του δήμου!
Τι λε, ρε Γιάννη. Είναι απόφαση αυτή; Πόσο κοστίζει να φωταγωγήσεις την πόλη; Πόσο; 10, 20, 50, 100, 200, 500 χιλιάρικα; Πόσα χρειάζονται για ν’ ανάψουν τα λαμπιόνια, να στηθεί μια φάτνη, να ζωντανέψει η Τσιμισκή, η Διαγώνιος, η Αριστοτέλους, η Εγναντία; Έτσι, στο σκοτάδι, θα γιορτάσουν η ΧΑΝΘ, το λιμάνι, η Έκθεση, τα Λαδάδικα;
Κι αν, αδελφέ μου, δεν έχει ο δήμος τα χρήματα, γιατί δεν ψάχνεις να τα βρεις από αλλού; Εκατό εναλλακτικές έχεις. Πρέπει να έχεις. Διαφορετικά δεν είσαι ο δήμαρχος για τον οποίον κάποιοι περηφανευόμαστε και ο οποίος θέλουμε να ξαναεκλεγεί. Η συσκότιση δεν είναι διαμαρτυρία, είναι φόβος, είναι παραίτηση, αδυναμία, είναι παραδοχή της ήττας.
Αν δεν υπάρχουν, Γιάννη, τα απαραίτητα κονδύλια, ας καλέσεις 10 μεγάλους επιχειρηματίες να βάλουν από 50-100 χιλιάδες ευρώ. Κι αν δεν σου δώσουν αυτοί, ας καλέσεις τους εμπόρους. Να βάλουν από 5-10 ευρώ ο καθένας. Θα σου τα δώσουν. Τους συμφέρει κι αυτούς, επειδή έτσι θα δουλέψουν, η πόλη να ‘ναι φωτισμένη, χαρούμενη.
Πήγαινε σε τελική ανάλυση στον Ζερβό της ΔΕΗ και ζήτησέ του για ένα μήνα να σου κάνει έκπτωση για το ρεύμα που θα κάψεις. Ζήτα χορηγία, θα σου τη δώσει. Είμαι σίγουρος. Κι αν κι αυτός, που δεν το πιστεύω, σου αρνηθεί, σκέψου κάτι άλλο. Είμαι σίγουρος ότι θα βρεις. Ακόμη και έκτακτο χαράτσι, 1 ευρώ, για κάθε κάτοικο μπορείς να βάλεις. Θα είναι η μόνη επιβάρυνση για την οποία δεν θα σου πει κανείς τίποτα.
Σε κάθε πάντως περίπτωση, δεν μπορείς να λες: δεν έχουμε λεφτά, δεν έχει φως τις μέρες των γιορτών. Ακόμα και αντιπολίτευση να θέλεις, που εγώ δεν το πιστεύω, να κάνεις -«να, δες τε πού μας κατάντησαν με τις περικοπές και τα μνημόνια»- είναι λάθος ο τρόπος που επιλέγεις να το κάνεις. Εγώ, Γιάννη, αν ήμουν στη θέση σου, ακόμη και παράνομη σύνδεση με το δίκτυο της ΔΕΗ θα έκανα προκειμένου για ένα μήνα η πόλη να ήταν λουσμένη στο φως.
Αν στις αμέσως επόμενες ημέρες τα φώτα της πόλης δεν ανάψουν, πολύ φοβάμαι ότι στις εκλογές του Μαΐου ο Μπουτάρης θα μείνει από …ρεύμα. Θα μαυριστεί από τους Σαλονικούς, επειδή, τις (παραδοσιακά) μέρες της χαράς, ο ίδιος τους έριξε μαύρο. Οι πολίτες εκλέγουν τοπικούς άρχοντες για να ανοίγουν διακόπτες στη ζωή τους. Κι όχι να κλείνουν. Αν στη Θεσσαλονίκη, μέρες που ‘ναι κι έρχονται, δεν φωτιστούν αστέρια, λαμπάδες, έλατα και άγγελοι, ο Μπουτάρης θα δει από τις αυτοδιοικητικές κάλπες να βγαίνουν καλικάντζαροι και ξωτικά…
